ဧည့္သည္
လာတုန္းကလည္း၊ တစ္ေယာက္တည္းေနာ္
လက္တြဲေခၚကာ၊ ေဖာ္မပါဘူး
ဥစၥာခ်ည္းႏွီး၊ တစ္ကိုယ္တည္း။
ျပန္သြားေတာ့လည္း၊ တစ္ေယာက္တည္းေနာ္
လက္တြဲေခၚကာ၊ ေဖာ္မပါဘူး
ဥစၥာခ်ည္းႏွီး၊ တစ္ကိုယ္တည္း။
လာၿပီးေတာ့ နား၊ မသြားေသးခင္၊ ခ်ိန္ေလးတြင္မွ
၀န္းက်င္ယွက္ႏြယ္၊ ေႏွာင္ႀကိဳးသြယ္ခဲ့
ၿပံဳး ရယ္ မဲ့ ငို၊ ခ်စ္ မုန္း ပို ၾက
မလုိ ေဒါသ၊ လုိ ေလာဘႏွင့္
ဘ၀ ဇာတ္ခံု၊ ကႀကိဳး စံုခဲ့
ကံကုန္ မိုးခ်ဳပ္၊ လက္တြဲ ျဖဳတ္ေသာ္
သုတ္သုတ္ ေဆာလွ်င္
ခရီး ႏွင္သည္
တို႔လွ်င္ ဧည့္သည္ ပါ တ ကား။
ေခၚသူမရွိ၊ ေရာက္လာမိစဥ္၊
ႏွင္သူမရွိ၊ ျပန္ဖုိ႔ရွိ၏။
ငါေနသည့္အိမ္၊ ငါ၏အိမ္ဟု၊
ငါ့အိမ္မွာထား၊ ငါ့မယားႏွင့္၊
ငါ့လင္သားႏွင့္၊ ငါ့သားသမီး၊
ငါ့ပစၥည္းဟု၊ ယူသည့္စိတ္စဲြ၊ အမွတ္လဲြခဲ့။
အမွန္မွာမူ -
ငါလာေသာခါ၊ လက္ဗလာတည္း၊
ျပန္ရပါလွ်င္၊ လက္ခ်ည္းပင္တည္း၊
ငါ့တြင္ ကုိယ္ပုိင္မရွိပါတကား။
လာသူလာလည္း၊ လာစမ္းပါေစ၊ မဆီးေလႏွင့္။
သြားသူသြားလည္း၊ သြားစမ္းပါေစ၊ မတားေလႏွင့္။
တုိ႔တေတြမွာ ..
သဘာဝလွ်င္၊ အမိရင္ဝယ္၊
ထြက္ဝင္ခုိနား၊ ခရီးသြားသည့္၊
ဧည့္သည္ေတြပါတကား…။
မင္းကြန္းတိပိဋက ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး
No comments:
Post a Comment