အီဂ်စ္မရဏက်မ္း ( Egyptian Book of the Death )

Nay Maung Maung Winn's status update.

ဒီက်မ္းဟာ ကမၻာ႔စာေပသမိုင္းမွာ ေရွးအက်ဆံုး စာေပတစ္ခု ၿဖစ္ပါတယ္။ ကမၻာေပၚမွာ စာေပရယ္လို႔ ေရးသားဖို႔ အကၡရာမေပၚမီက အရုပ္ေတြနဲ႔ ေရးသားထားတဲ႔ (Hero glyph) က်မ္းၿဖစ္ပါတယ္။

ေနာက္ပိုင္းမွ အကၡရာေတြ၊ သဒၵါက်မ္းေတြ ေပၚလာတာပါ။ ေရွးေဟာင္းအီဂ်စ္ေခတ္က လူေသရင္ ပိရမစ္ထဲမွာထားတယ္။ အေလာင္းထည္႔ထားတဲ႔ဂူ၊ ေက်ာက္ေခါင္းတလားေတြမွာ အရုပ္စာေတြ ေရးထားတယ္။ ေနာင္အခါမွာ အဲဒီစာေတြကို ပိုက္ပရပ္ (Papyrus) လို႔ေခၚတဲ႔ မိုင္းကိုင္စကၠဴနဲ႔တူတဲ႔ အရာေတြေပၚမွာ ထပ္မံေရးကူးထားတာၿဖစ္တယ္။

လန္ဒန္ၿမိဳ႕ အမ်ိဳးသားၿပတိုက္မွဴးၿဖစ္သူ E.A.WALLIS BUDGE M.A,D-Lit ၿဖစ္ပါတယ္။ ေရးသားသူကေတာ႔ အဲဒီအရုပ္စာေတါကို ေရးကူးထားတဲ႔ ပိုက္ပရပ္က်ဴစာကေန ဘာသာၿပန္သူပါ။ ၁၉၀၉ ခုႏွစ္မွာ ပံုႏွိပ္ထုတ္ေ၀ပါတယ္။ အခုဆို ႏွစ္ေပါင္း ၁၀၀ ေက်ာ္ၿပီေပါ႔။ သူဟာ အဲဒီအရုပ္စာေတြကို ၁၈၉၇ ခုႏွစ္မွာ စတင္ ဘာသာၿပန္ပါတယ္။ သူ႔အရင္ M.NAVILLES ဆိုသူက ဒီအရုပ္စာေတြကို တစ္စိတ္တစ္ပိုင္း ဘာသာၿပန္ဖူးပါတယ္။

အီဂ်စ္မရဏက်မ္းဟာ အတြဲ(၃)တြဲၿဖစ္ၿပီး တစ္အုပ္ကို စာမ်က္ႏွာ (၃၀၀)ေက်ာ္ ပါပါတယ္။ ဒီက်မ္းထဲမွာ သက္ဆိုင္တဲ႔ အရုပ္ေတြကိုလည္း မူလအေရာင္အတိုင္း ေဖာ္ၿပထားတဲ႔ရုပ္ပံုေတြကိုလည္း တသီးတသန္႔ ထည္႔သြင္းထားပါတယ္။ ဘီစီ(၁၆၀၀)က ဘီစီ(၉၀၀)အတြင္းမွာ ေရးသားခဲ႔တယ္လို႔ ယူဆရတဲ႔ မွတ္တမ္းေတြကို သီဘိ(စ္) ၿမိဳ႕ေဟာင္းက သခ်ိၤဳင္းစာေတြမွာ မွတ္တမ္းတင္ထားတယ္။ ဒီမွတ္တမ္းေတြကို စုေဆာင္းၿပီးမွ တည္းၿဖတ္ ဘာသာၿပန္ထားတာပါ။

အီဂ်စ္မွာ အေစာဆံုးမင္းဆက္ကေနၿပီး ေနာက္ဆံုးမင္းဆက္အထိ သူတို႔ရဲ႕ မံမီရုပ္အေလာင္းေတြကို ပိရမစ္အတြင္း ထည္႔ထားၿပီး သခ်ိဳင္းစာေတြနဲ႔ မွတ္တမ္းတင္ထားတာဟာ အဆက္မၿပတ္ ေရးသားလာခဲ႔တဲ႔အတြက္ သမိုင္းစဥ္ႀကီး ၿဖစ္သြားပါတယ္။ ဒီသခ်ိဳင္းစာေတြကို ေနာင္လာေနာင္သားေတြက ဖတ္ၿပီး ထပ္မံ မွတ္တမ္းတင္တဲ႔အခါမွာ ပိုၿပီးၿပည္႔စံုလာတယ္။

မူလေရးသားထားတဲ႔မွတ္တမ္းေတြမွာ အဓိပၸာယ္မေပၚတာေတြလည္း ရွိတယ္။ ေရးမွတ္တဲ႔သူေတြ ပမာဒ ေလခၿပီး ေမ႔ေလ်ာ႔က်န္ရစ္တဲ႔ အပိုင္းေတြလည္း ရွိတယ္။ ေနာက္ပိုင္းတက္လာတဲ႔ အီဂ်စ္မင္းဆက္ေတြက ဒီသခ်ိဳင္းစာဖတ္ပြဲႀကီး က်င္းပတယ္။ မွတ္တမ္းေတြကို လက္ေတြ႕ လိုက္နာတဲ႔အေၾကာင္း၊ မွတ္တမ္းေတြမွာ ေဖာ္ၿပထားတဲ႔ အစီအရင္ေတြကို လက္ေတြ႕လိုက္နာတဲ႔အေၾကာင္း မွတ္တမ္းေတြတင္ထားၾကတယ္။

ဒီလို ပိုက္ပရပ္က်ဴစာ မွတ္တမ္းေတြဟာ အနံ(၁၂)လက္မ၊ အလ်ားက (၁၅)ေပကေန ေပ(၉၀)အထိ ရွည္လ်ားတဲ႔ စာလိပ္ႀကီးပါ။ ဒီပိုက္ပရပ္က်ဴစာလိပ္ႀကီးေတြဟာ လန္ဒန္ၿပတိုက္နဲ႕ ကိုင္ရိုၿပတိုက္မွာ ရွိပါတယ္။ ဒီလို ပိရမစ္တစ္ခုက ေတြ႕ရတဲ႔စာလိပ္နဲ႔ အေၾကာင္းအရာတူတဲ႔ အၿခားပိရမစ္ကေတြ႕တဲ႔ စာလိပ္ေတြကို စုေပါင္းၿပီး အပိုင္းတစ္ပိုင္းအၿဖစ္ စုစည္းလိုက္ပါတယ္။ ဒီလိုအပိုင္းေပါင္း (၁၉၀) ပါ၀င္တယ္။

ဒီအပိုင္းေတြထဲမွာ ပါ၀င္တဲ႔ အေၾကာင္းအရာေတြကေတာ႔ ဘုရားရွိခိုးပူေဇာ္ၿခင္း၊ ဘုရားထံ ဆုေတာင္းၿခင္းနဲ႔ မႏၱန္မ်ား ၿဖစ္ပါတယ္။

ဒီလို ပိရမစ္သခ်ိဳင္းစာေတြကို မွတ္တမ္းတင္ရတဲ႔ ရည္ရြယ္ခ်က္ဟာ ေနာင္လာေနာင္သားေတြ ေသလြန္တဲ႔အခါ လိုက္နာေဆာင္ရြက္ရမဲ႔ အစီအရင္ေတြ၊ ဒီလိုအစီအရင္ေတြကို ၿပဳလုပ္မွ တမလြန္ဘ၀ကို ေရာက္သြားတဲ႔သူကို ကူညီဖို႔၊ တမလြန္ဘ၀မွာ ေအးခ်မ္းသာယာမယ္လို႔ ယံုၾကည္လို႔ လိုက္နာဖို႔မွာတမ္း၊ ညႊန္တမ္းေတြၿဖစ္တယ္။ တမလြန္ခရီးသည္အတြက္ လမ္းညႊန္စာတမ္းလည္း ၿဖစ္ပါတယ္။