မအိုေဆး (ေဆာင္းပါးရွင္ - စိုးခုိင္ညိန္း)

အရက္ကို မအိုေဆးဟူ၍ သံုးႏႈန္းၿပီးေရးထားတဲ့ ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္ကို ဖတ္ဖူးပါသည္။ ႐ုတ္တရက္ ဘယ္လိုပါလိမ့္ဆိုၿပီး နားမလည္သလုိ ျဖစ္သြားပါသည္။ ဆံုးေအာင္ဖတ္လိုက္မွပဲ သေဘာေပါက္သြားပါသည္။ ဆိုလိုတာကေတာ့ အရက္ကို စြဲစြဲၿမဲၿမဲေသာက္တဲ့သူဟာ မအိုလိုက္ရဘဲ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ႔ ေသရလို႔ အရက္ကို မအိုေဆးလို႔ တင္စားေခၚတာ ျဖစ္ေလသည္။ အရက္အလြန္အကြၽံေသာက္ၿပီး ေတြ႔ရာအိပ္လို႔ ေလျဖတ္သြားတာေတြ၊ အသည္းကင္ဆာျဖစ္တာေတြ၊ အသည္းမွာ ဆန္ခါေပါက္ျဖစ္ၿပီး အသက္ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ ေလးဆယ္ေက်ာ္ငါးဆယ္ေလာက္ေတြမွာ ေသကုန္ၾကတာ။ ဒါ့ေၾကာင့္ အရက္ကို မအိုေဆးလို႔ေခၚတာ ျဖစ္ေလသည္။
ကြၽန္ေတာ္တို႔ ရပ္ကြက္လမ္းထိပ္မွာ အရက္ျဖဴဆိုင္လို႔ ေရးထားတဲ့ ဆိုင္းဘုတ္ေလးနဲ႔ အရက္ဆိုင္တစ္ဆုိင္ ရွိပါသည္။ ဆုိင္ေရွ႕ကေန ျဖတ္သြားတိုင္း ဆိုင္ထဲမွာ အျမဲတမ္းလိုလို လူေတြစည္ကားေနတာ ေတြ႔ရသည္။ အရက္ဆိုင္ထဲကို ၀င္သြားတဲ့သူေတြ ဆိုင္ထဲက ထြက္လာတဲ့သူေတြကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ လက္လုပ္လက္စား ဆင္းရဲသားလူတန္းစားေတြပဲ ျဖစ္သည္။ မ်က္ႏွာေတြက ေဖာသြပ္သြပ္ပံုစံေတြနဲ႔ လူေတြက တုန္တုန္ခ်ည့္ခ်ည့္ပံုစံ၊ ေငးေငးငိုင္ငိုင္ပံုစံေတြ ျဖစ္ေနသည္။ အရက္ကို အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိး၊ ပုံစံအမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ ေသာက္ၾကသည္။ တခ်ဳိ႕က စီးပြားေရး အဆင္မေျပလို႔ ေသာက္သည္၊ စိတ္ညစ္လို႔ ေသာက္သည္။ တခ်ဳိ႕က ေအာင္ျမင္လို႔ေသာက္သည္၊ ေပ်ာ္လို႔ေသာက္သည္။ တခ်ဳိ႕က မေသာက္ရမေနႏိုင္လို႔ေသာက္သည္။ အေပါင္းအသင္းေကာင္းလို႔ေသာက္သည္။
အရက္သမားေတြက ပံုစံအမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ျဖစ္သည္။ တခ်ဳိ႕က ေသာက္ၿပီးေတာ့ ေသြးဆူသည္။ တခ်ဳိ႕က စကားမ်ားသည္။ ရမ္းတတ္ေသးသည္။ ျပႆနာရွာသည္။ မိသားစုတစ္ခုမွာဆိုရင္ အိမ္ေထာင္ဦးစီးက အရက္ေသာက္လာလို႔ကေတာ့ မိသားစုအားလံုး စိတ္ညစ္ရသည္။ စကားေျပာလို႔ဆိုလို႔ မေကာင္းေတာ့။ အရက္သမားတစ္ေယာက္၏ ဆိုးက်ဳိးသည္ သူကိုယ္တိုင္သာမက သူ႔ပတ္၀န္းက်င္ အသိုင္းအ၀ိုင္း သူ႔သားသမီးအထိပါ ႐ိုက္ခတ္ႏိုင္ေလသည္။ အရက္မူးေနလို႔ကေတာ့ မေကာင္းမႈလုပ္ရမွာ မေၾကာက္ေတာ့။ ဘာမဆို လုပ္ရဲကိုင္ရဲျဖစ္လာသည္။ ဒါ့ေၾကာင့္ မေကာင္းမႈလုပ္တဲ့ေနရာမွာ အရက္ကိုရဲေဆးအျဖစ္ ေသာက္ၾကသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ အရက္ေသာက္သံုးျခင္း အပါအ၀င္ အျခားေသာ အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးေၾကာင့္ ႏွစ္စဥ္လူဦးေရ ၁၅၀၀ ခန္႔ မိမိကိုယ္မိမိ အဆံုးစီရင္မႈမ်ား ရွိေနၿပီး၊ ယခု ၂၀၁၄ ခုႏွစ္ ပထမေျခာက္လအတြင္း၌ မိမိကိုယ္မိမိ အဆံုးစီရင္ခဲ့သူဦးေရ ၉၀၀ ခန္႔ရွိေၾကာင္း စစ္တမ္းတစ္ခုက ဆိုပါသည္။ မိမိကုိယ္မိမိ အဆံုးစီရင္သူအမ်ားစုဟာ စိတ္က်ေရာဂါျဖစ္ေနသူမ်ား ျဖစ္သည္။ စိတ္က်ေရာဂါျဖစ္ေနသူမ်ားထဲမွ အရက္ေၾကာင့္ျဖစ္တဲ့ စိတ္က်ေရာဂါေ၀ဒနာရွင္ေတြက ကိုယ့္ကိုယ္ကုိယ္ အဆံုးစီရင္မႈေတြက အမ်ားဆံုးျဖစ္သည္ဟု ဆိုပါသည္။
ကမၻာ့က်န္းမာေရးအဖြဲ႔၏ စစ္တမ္းမ်ားအရ ကမၻာ့လူဦးေရ သန္း ၂၀၀၀ ေက်ာ္သည္ အရက္ကို စြဲစြဲျမဲျမဲ ေသာက္သံုးၾကေၾကာင္း၊ သန္း ၈၀ နီးပါးသည္ အရက္၊ ယမကာေၾကာင့္ျဖစ္သည့္ နာမက်န္းမႈမ်ား ျဖစ္ေနေၾကာင္းႏွင့္ အသက္ ၁၅ ႏွစ္အထက္ လူတစ္ဦးသည္ တစ္ႏွစ္လွ်င္ အရက္ ၆ ဒသမ ၂ လီတာေသာက္ၿပီး အရက္ကို စြဲစဲြျမဲျမဲ ေသာက္သံုးသူမ်ားထဲမွ ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္းသည္ တရားမ၀င္ေရာင္းခ်ေသာအရက္ကို ေသာက္သံုးေနၾကေၾကာင္း သတင္းတစ္ခုက ဆိုပါသည္။
အရက္ေသာက္သည့္အခါ တစ္ႀကိမ္တစ္ခါ မ်ားမ်ားေသာက္လွ်င္ပင္ အရက္ေသာက္သည္ဟု သတ္မွတ္ထားၿပီး တစ္ပတ္အတြင္း အနည္းဆံုးတစ္ႀကိမ္အျဖစ္ အီသေနာ အရက္ျပန္ပါ၀င္မႈ ရာခိုင္ႏႈန္း ၆၀ ရွိေသာ အရက္ သို႔မဟုတ္ ယမကာအရည္ တစ္ခုခုေသာက္ခဲ့လွ်င္ အရက္ေသာက္သည္ဟု သတ္မွတ္ထားေၾကာင္း၊ ထိုကဲ့သို႔ အရက္ေသာက္သူမ်ားသည္ အေမရိကန္၊ အာဖရိက၊ ဥေရာပတုိက္ရွိ ႏိုင္ငံမ်ားတြင္ လူဦးေရ၏ ရာခိုင္ႏႈန္း ၃၀ အထက္တြင္ရွိေနၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္မူ လူဦးေရ၏ ရာခိုင္ႏႈန္း ၂၀ ခန္႔ရွိႏိုင္သည္ဟု ခန္႔မွန္းထားေၾကာင္းႏွင့္ ထုိကဲ့သို႔ ေသာက္သံုးသူမ်ားသည္ မေတာ္တဆ ထိခိုက္မႈ၊ ခိုက္ရန္ေဒါသျဖစ္ၿပီး လူကိုပါ ထိခိုက္ဒဏ္ရာရေစမႈ အမ်ားဆံုးျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။
အရက္မေသာက္ရ မေနႏိုင္သည့္ အရက္စြဲေရာဂါရွိသူမ်ား အပါအ၀င္ အရက္ကို စြဲစြဲျမဲျမဲေသာက္သူမ်ားသည္ အရက္ေၾကာင့္ အစာ၀င္သည့္လမ္းေၾကာင္း အာခံတြင္းမွစ၍ အစာမ်ဳိသည့္ျပြန္၊ အစာအိမ္၊ အူသိမ္၊ အူမမွအသည္း၊ ကစီအိမ္၊ ေက်ာက္ကပ္ စသည့္ အေရးႀကီးအစိတ္အပိုင္းမ်ားကို အရက္၏အဆိပ္ေၾကာင့္ ပ်က္စီးေစေၾကာင္းႏွင့္ ကိုယ္အဂၤါအစိတ္အပိုင္းမ်ားသာမက ဦးေႏွာက္ႏွင့္ အာ႐ံုေၾကာမ်ားကိုပါ ထိခိုက္ေစႏိုင္ေၾကာင္း က်န္းမာေရးစစ္တမ္းမ်ားက ဆိုပါသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ျဖစ္ပြားေသာ လူသတ္မႈ၊ ဒုစ႐ိုက္မႈ၊ ကားတုိက္မႈစေသာ မေကာင္းမႈျပဳလုပ္သူမ်ားကို စစ္ေဆးၾကည့္လုိက္လွ်င္ အရက္စသည့္ မူးယစ္ေဆး၀ါး သံုးစြဲထားသည္ကို ေတြ႔ရတာမ်ားေလသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ အမ်ဳိးသား၊ အမ်ဳိးသမီးလူငယ္မ်ားတြင္ အရက္ေသာက္သံုးမႈႏႈန္း တစ္ရွိန္ထိုးျမင့္တက္လာသည္။ အရက္ေသာက္သံုးသူမ်ား၏ ရာခုိင္ႏႈန္း ၇၀ မွာ တရား၀င္တင္သြင္းထားျခင္းမရွိသည့္ အရည္အေသြးမမီ အရက္မ်ားျဖစ္ေနေၾကာင္း ကမၻာ့က်န္းမာေရးအဖြဲ႔၏ ထုတ္ျပန္ခ်က္အရ သိရသည္။ ကမၻာ့က်န္းမာေရးအဖြဲ႔က ျမန္မာႏိုင္ငံ အပါအ၀င္ ကမၻာ့ႏိုင္ငံမ်ား၏ အရက္ေသာက္သံုးမႈႏႈန္းႏွင့္ပတ္သက္၍ ၿပီးခဲ့သည့္ ငါးႏွစ္အတြင္းက သုေတသနျပဳလုပ္ခဲ့ရာ တစ္ကမၻာလံုး အတိုင္းအတာႏွင့္ အရက္ေသာက္သံုးမႈႏႈန္းမွာ ယခင္ကထက္ ၂၄ ရာခိုင္ႏႈန္းနီးပါး ျမင့္တက္ခဲ့ေၾကာင္းႏွင့္ ယင္းတို႔အနက္ အေရွ႕ေတာင္အာရွႏိုင္ငံမ်ားမွာ ၆၈ ရာခိုင္ႏႈန္းေက်ာ္ရွိခဲ့ၿပီး ဥေရာပႏိုင္ငံ အပါအ၀င္ အျခားအရက္ေသာက္သံုးမႈႏႈန္း မ်ားျပားသည့္ ႏိုင္ငံမ်ားထက္ ႏွစ္ဆေက်ာ္ျမင့္တက္ခဲ့ေၾကာင္း ထုတ္ျပန္ထားခ်က္မ်ားအရ သိရသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ရန္ကုန္၊ ေတာင္ႀကီးႏွင့္ ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ႕မ်ားရွိ အသက္ ၁၅ ႏွစ္ႏွင့္အထက္ လူဦးေရ ၅၀၀၀ နီးပါးကို သုေတသန ျပဳလုပ္ခ်က္အရ အရက္ျဖဴေသာက္သံုးမႈမွာ ၄၅ မွ ၇၅ ရာခုိင္ႏႈန္း၊ ၀ီစကီေသာက္သံုးမႈမွာ ၁၀ ရာခုိင္ႏႈန္းေအာက္၊ ႐ိုးရာေခါင္ရည္ ေသာက္သံုးမႈမွာ ၁၀ ရာခုိင္ႏႈန္းနီးပါး၊ ဘီယာေသာက္သံုးမႈမွာ ၁၀ မွ ၁၅ ရာခိုင္ႏႈန္းအထိရွိေၾကာင္း ကမၻာ့က်န္းမာေရးအဖြဲ႕ႏွင့္ က်န္းမာေရး၀န္ႀကီးဌာနတို႔ ပူးေပါင္းသုေတသန ျပဳလုပ္ခ်က္မ်ားအရ သိရသည္။
ရပ္ကြက္ထဲက ဆင္းရဲသားလူတန္းစားမ်ားသည္ အမိန္႔ရ အရက္ျဖဴဆုိင္ေလးမ်ားမွာ အရည္အေသြးမမီတဲ့ အေပါစားအရက္မ်ားကို ႏွစ္ရာဖိုး၊ သံုးရာဖိုး စသည္ သြားသြားေသာက္ေနၾကသူမ်ားျဖစ္သည္။ အရက္သည္ တန္ဖိုးနည္းၿပီး အေပါစားျဖစ္ေလ လူကိုဒုကၡေပးမႈ မ်ားေလျဖစ္ေလသည္။ သူတို႔ကိုၾကည့္ရတာက အသားအေရေတြက ပြေယာင္းေယာင္း၊ မ်က္ႏွာတစ္ခုလံုးက ေဖာၿပီးနီေနသည္။ လက္ေခ်ာင္းေတြက တုန္တုန္ခ်ည့္ခ်ည့္။ ထိုသူေတြ ေရွ႕ဆင့္ေနာက္ဆင့္ဆိုသလို ေသကုန္ၾကၿပီး ဒါကို သင္ခန္းစာယူရေကာင္းမွန္း မသိၾက။ အရက္ဆုိင္မွာ လူက စည္ကားျမဲ။ ေနာက္တက္လူငယ္မ်ားကလည္း လက္တည့္စမ္းလို႔ေကာင္းတုန္းပင္။ အရက္သမားတစ္ေယာက္ အိုသည္အထိ ေနသြားတာ မေတြ႔ဖူးသေလာက္ ရွားသည္။ သူတို႔သည္ မအိုလုိက္ၾကရ။ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ႔ ဘ၀ပ်က္ၾကတာ မ်ားပါသည္။
အိုသည္အထိ က်န္းက်န္းမာမာ ေနခ်င္လွ်င္ေတာ့ အရက္ဆိုတဲ့ မအိုေဆးကိုေတာ့ ေရွာင္ၾကည္ေနရေပလိမ့္မည္။ အရက္ေသာက္သံုးမႈ ေလ်ာ့နည္းသြားပါလွ်င္ ဒုစ႐ုိက္မႈမ်ားလည္း နည္းပါးသြားေပလိမ့္မည္။