တစ္ခါတုန္းက နာမည္ၾကီး ေဟာေၿပာသူတစ္ေယာက္ဟာ ေဒၚလာ ၂၀ တန္ ေငြစကၠဴေလးကိုကိုင္ၿပီး တက္လာပါတယ္ ။ ေဟာေၿပာမယ့္အခန္းထဲမွာ လူ ၂၀၀ ေလာက္ထုိင္ေနတယ္ ။ သူကေမးလိုက္တယ္ “ဒီ ေဒၚလာ၂၀ကို ဘယ္သူေတြလိုခ်င္ပါသလဲ”
လက္ေတြ ေလထဲကို ေၿမာက္တက္သြားၾကတယ္ ။ အကုန္လံုးလိုလို လက္ေထာင္လုိက္ၾကတယ္ ။
သူကဆက္ေၿပာတယ္ ။ “ကၽြန္ေတာ္ခင္ဗ်ားတို႔ ထဲကတစ္ေယာက္ကို ဒီေငြေပးဖို႔ပါပဲ ဒါေပမယ့္ခဏေစာင့္ပါဦး” အဲဒီလိုေၿပာၿပီး သူဟာ ေဒၚလာ ၂၀ ကို တြန္႔ေၿခလိုက္တယ္ ။ ၿပီးေတာ့သူ ဆက္ေမးတယ္ ။ “ ဘယ္သူလိုခ်င္ပါေသးလဲ ”
လက္ေတြ ေလထဲကို ေၿမာက္တက္သြားၾကတုန္းပါပဲ ။ “ ေကာင္းၿပီ ” သူက ဆက္ေၿပာတယ္ “ ကဲ ဒီလိုဆိုရင္ေရာ ” သူကေၿပာေၿပာဆုိဆို ေဒၚလာ ၂၀ ကို ေအာက္ကိုပစ္ခ်လိုက္တယ္ ။ ၿပီးေတာ့ ၾကမ္းၿပင္မွာ သူ႔ေၿခေထာက္က ဖိနပ္နဲ႔ နင္းေၿခလိုက္တယ္ ။ ေဒၚလာ ၂၀ တန္စကၠဴဟာ ညစ္ပတ္ၿပီး အေတာ္ေလးကို ရုပ္ဆိုးသြားတယ္ ။ သူက ၿပန္ေကာက္လိုက္တယ္။
“ ကဲ အခု ဘယ္သူလိုခ်င္ပါေသးလဲ ” စကားသံဆံုးဆံုးခ်င္းမွာပဲ လက္ေတြ အေတာ္မ်ားမ်ား ေလထဲမွာ ေၿမာက္သြားၾကတယ္ ။
“ ကဲ ခင္ဗ်ားတို႔အားလံုး အခုဆိုရင္ အရမ္းကို တန္ဖိုးရွိတဲ့ သင္ခန္းစာတစ္ခုကို ရသြားၾကပါၿပီ ။ ကၽြန္ေတာ္ေငြစကၠဴကို ဘယ္လိုပဲလုပ္လုပ္ ခင္ဗ်ားတို႔ လိုခ်င္ေနၾကတုန္း ။ ဘာေၾကာင့္လည္း ဆိုေတာ့ ေငြစကၠဴရဲ႕တန္ဖိုး မေၿပာင္းလဲသြားလို႔ပါ။ ေဒၚလာ ၂၀ တန္ေနတုန္းပါပဲ ”
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘ၀ေတြမွာ အၾကိမ္မ်ားစြာ က်ဆံုးခဲ့ၿခင္း ၊ နင္းေၿခခံရၿခင္း နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ကိုယ့္ဘာသာခ်ခဲ့တဲ့ ဆံုးၿဖတ္ခ်က္ေတြေၾကာင့္ စိတ္ဓါတ္နဲ႔ တန္ဖိုးေတြဟာ ေၿမၾကီးေပၚမွာလို ညစ္ပတ္ေနခဲ့ရတယ္။
တခါတရံမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဟာ ဘ၀ဟာ တန္ဖိုးမရွိဘူး ငါဟာ ဘာမွ အသံုးမက်ဘူး စသၿဖင့္ အမ်ိဳးမ်ိဳး ေတြးတတ္ၾကတယ္ ။ ဘာေတြဘယ္လိုပဲၿဖစ္ခဲ့ပါေစ ဘာေတြဘယ္လိုပဲၿဖစ္ေနပါေစ --- သင့္ရဲ႕တန္ဖိုးကို သင္ ဘယ္ေတာ့မွ မဆံုးရွံုးပါေစနဲ႔ ။
သင္ဟာ တကယ္ေတာ့ သိပ္အဖိုးတန္တဲ့ လူသားပါ။ ဒါကို ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့ပါနဲ႔ ။
ဟန္ဇြန္ (ေအးသုခ) ... စိတ္ႏွလံုးသားအာဟာရျဖည့္ စာစုအပိုင္းအစမ်ား
No comments:
Post a Comment