ပ၀ါရဏာႏွင့္စပ္၍မွတ္ဖြယ္

ပ၀ါရဏာသည္

၁။ သံဃာ့ ပ၀ါရဏာ-သံဃာေတာ္မ်ားျပဳေသာ ပ၀ါရဏာ။
၂။ ေဒ၀ ပ၀ါရဏာ-နတ္မ်ားျပဳေသာ ပ၀ါရဏာ။
၃။ မႏုႆ ပ၀ါရဏာ-လူမ်ားျပဳေသာပ၀ါရဏာ-ဟု သံုးမ်ိဳးရွိသည္။

၁။ သံဃာ့ပ၀ါရဏာ
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
သိမ္တခုတြင္း၀ယ္ သံဃာေတာ္မ်ား ညီညီညြတ္ညြတ္ စုေ၀းႀကျပီးလွ်င္ တပါးႏွင့္တပါး အခ်င္းခ်င္း အျပန္အလွန္ အျပစ္ရွိက ေျပာဆိုဖို႔ရန္ မိမိကုိယ္ကို အပ္ႏွံျခင္း, ဖိတ္ႀကားျခင္း။

ထိုပ၀ါရဏာကို ခြင့္ျပဳေတာ္မူျခင္း အေႀကာင္းရင္းကား
....................................................................
ဘုရားရွင္ သာ၀တၳိျပည္ ေဇတ၀န္ေက်ာင္းေတာ္၌ သီတင္းသံုးေတာ္မူစဥ္အခါက
ေကာသလတိုင္း ဇနပုဒ္ ေက်ာင္းတေက်ာင္း၌ ေနခဲ့ႀကေသာ ရဟန္းေတာ္တို႔သည္ “အခ်င္းခ်င္း ျငင္းခံုမႈမရွိႀကပဲ ညီညီညြတ္ညြတ္ျဖင့္ ခ်မ္းသာစြာ ေနထိုင္ႀကရေအာင္ တပါးႏွင့္တပါး စကားမေျပာႀကစတမ္း”ဟု
ကတိက၀တ္ ထားႀကလ်က္ ၀ါတြင္းသံုးလပတ္လံုး စကား-လံုး၀မေျပာႀကပဲ ေနခဲ့ႀကသည္ကို ဘုရားရွင္ သိရွိေတာ္မူေသာေႀကာင့္
ထိုသို႔ စကား-လံုး၀မေျပာပဲ ေနႀကျခင္းသည္---

သားေကာင္ တိရစၧာန္တို႔၏ ေပါင္းသင္းေနထိုင္ျခင္း (ပသုသံ၀ါသ-) ႏွင့္တူ၏၊
စကားမေျပာႏိုင္သူ လူအ,တို႔၏ အက်င့္ (မူဂပဗၺတ-) ႏွင့္
တိတိၱိတို႔ ေဆာက္တည္ေသာ အက်င့္လည္း ျဖစ္၏
ဟု ကဲ့ရဲ့ရႈတ္ခ်ေတာ္မူျပီးလွ်င္

သီလ-သမာဓိ ပညာတိုးပြား အက်ိဳးမ်ားေသာ တရားစကားကို ေျပာဆိုေနထိုင္ႀကကာ သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေန႔၌ သံဃာေတာ္မ်ားအားလံုး တသိမ္တည္းမွာ စုေ၀းျပီး အခ်င္းခ်င္း အျပန္အလွန္ ဖိတ္ႀကား ပ၀ါရဏာျပဳႀကရမည္-ဟု ပညတ္ေတာ္မူခဲ့ေလသည္။

ပ၀ါရဏာျပဳပံု
.................
သံဃံ ဘေႏၲ ပ၀ါေရမိ ဒိေ႒န ၀ါ, သုေတန ၀ါ, ပရိသကၤာယ ၀ါ,
၀ဒႏၲဳ မံ အာယသၼေႏၲာ အႏုကမၸံ ဥပါဒါယ၊ ပႆေႏၲာ ပဋိကရိႆာမိ ။

ဒုတိယမၸိ ဘေႏၲ သံဃံ ပ၀ါေရမိ ဒိေ႒န ၀ါ, သုေတန ၀ါ, ပရိသကၤာယ ၀ါ,
၀ဒႏၲဳ မံ အာယသၼေႏၲာ အႏုကမၸံ ဥပါဒါယ၊ ပႆေႏၲာ ပဋိကရိႆာမိ ။

တတိယမၸိ ဘေႏၲ သံဃံ ပ၀ါေရမိ ဒိေ႒န ၀ါ, သုေတန ၀ါ, ပရိသကၤာယ ၀ါ,
၀ဒႏၲဳ မံ အာယသၼေႏၲာ အႏုကမၸံ ဥပါဒါယ၊ ပႆေႏၲာ ပဋိကရိႆာမိ ။ ( ၀ိ-၃-၂၂၃ )

( ျမန္မာ )

အရွင္ဘုရားတို႔၊ ျမင္ျခင္းအားျဖင့္ေသာ္၄င္း, ႀကားျခင္းအားျဖင့္ေသာ္၄င္း, ယံုမွားျခင္းအားျဖင့္ေသာ္၄င္း တပည့္ေတာ္မွာ အျပစ္ရွိပါက ေျပာဆိုဖို႔ရန္
သံဃာေတာ္ကို ဖိတ္မန္ပါ၏၊

အရွင္ဘုရားတို႔သည္ တပည့္ေတာ္ကို သနားေစာင့္ေရွာက္ ခ်ီးေျမႇာက္ေသာအားျဖင့္ ေျပာဆိုေတာ္မူႀကပါဘုရား၊
တပည့္ေတာ္သည္ အျပစ္ကိုျမင္ေသာ္ ကုစားပါမည္ဘုရား။


ႏွစ္ႀကိမ္ေျမႇာက္ ေနာက္တခါလည္း-
သံုးႀကိမ္ေျမႇာက္ ေနာက္တခါလည္း-

အကိုးအကား အဌကထာစကား
.........................................
ပသုသံ၀ါသႏၲိ ပသူနံ ၀ိယ သံ၀ါသံ။
ပသေ၀ါပိ ဟိ အတၱေနာ ဥပၸႏၷံ သုခဒုကၡံ အညမညႆ န အာေရာေစႏၲိ၊ ပဋိသႏၳာရံ န ကေရာႏၲိ၊ တထာ ဧေတပိ န အကံသု။
တသၼာ ေနသံ သံ၀ါေသာ“ပသုသံ၀ါေသာ”တိ ၀ုစၥတိ။
(၀ိ-႒-၃-၃၅၆ )

သားေကာင္တို႔၏ ေပါင္းသင္းေနထိုင္ျခင္းဟူသည္
တေကာင္၏ခ်မ္းသာဆင္းရဲကို အျခားတေကာင္အား ေျပာဆိုရိုးမရွိေခ်။
ထို႔အတူ စကားလံုး၀မေျပာပဲ ေနထိုင္သူတို႔မွာလည္း တဦး၏ခ်မ္းသာဆင္းရဲကို အျခားတဦးအား မေျပာဆိုပဲ ေနထိုင္လတ္ေသာ္
“သားေကာင္ တိရစၧာန္တို႔၏ ေပါင္းသင္းေနထိုင္ျခင္းႏွင့္ မျခားေတာ့ေခ်”ဟု ဆိုလိုသည္။

စကားမေျပာပဲ ေနရံုမွ်ကို“မူဂပဗၺတ-သူအတို႔၏ အက်င့္”ဟု မိန္႔ေတာ္မူလိုရင္း မဟုတ္ပါ၊
“လံုး၀ စကား မေျပာႀကစတမ္း”ဟု ကတိက၀တ္ျပဳ၍ ေနျခင္းကိိုသာ “မူဂပဗၺတ-အက်င့္”ဟု မိန္႔ေတာ္မူလိုပါသည္၊
ထိုအက်င့္မ်ိဳးသည္သာ တိတၱိတို႔ ေဆာက္တည္အပ္ေသာအက်င့္ျဖစ္သည္။
(၀ိ-႒-၃-၃၅၆)

၀ိနည္းမဟာ၀ါ ပ၀ါရဏာကၡႏၶက ( ၀ိ-၃-၂၂၀၊ ၂၂၃ )။
မူလပဏၰာသ ပါဠိေတာ္ ( ၂၁၇ ) ႏွင့္ ဥဒါန္းပါဠိေတာ္ ( ၈၉ ) တို႔၌ ႀကည့္ပါ။
................................................................................................

၂။ ေဒ၀ ပ၀ါရဏာ-နတ္မ်ား ပ၀ါရဏာျပဳျခင္း။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေန႔တြင္ စတုမဟာရာဇ္နတ္ျပည္ႏွင့္ တာ၀တႎသာနတ္ျပည္၌ ရွိႀကေသာ အခ်ိဳ႔ေသာ နတ္တို႔သည္ စည္းေ၀းႀကကုန္လ်က္
“ယေန႔ အဘယ္ေက်ာင္းတိုက္သို႔ သြား၍ အဘယ္မေထရ္၏အထံ၌ ပ၀ါရဏာျပဳရပါကုန္အ့ံနည္း”ဟု တိုင္ပင္ႀကျပီးလွ်င္
သိႀကားမင္းသည္ မ်ားေသာအားျဖင့္ ပိယဂၤုကၽြန္း၌ရွိေသာ မဟာ၀ိဟာရ (ေက်ာင္းတိုက္ႀကီး) ၌သာလွ်င္ ပ၀ါရဏာျပဳ၍
အျခားနတ္တို႔သည္ကား ပင္လယ္ကသစ္-စေသာ နတ္ပန္းမ်ား,
စႏၵကူးနံ႔သာ စေသာ နတ္နံ႔သာတို႔ကို ယူေဆာင္၍ မိမိတို႔ႏွစ္သက္ရာ ေက်ာင္းတိုက္ရွိ ရဟန္းေတာ္မ်ားထံသို႔သာ သြားႀက၍ ပ၀ါရဏာျပဳႀကကုန္သည္။

ထိုနတ္တို႔သည္ မိမိတို႔ရရွိထားေသာ စည္းစိမ္ခ်မ္းသာ၏ တာရွည္စြာ ျမဲျမံခိုင္ခံ့ရန္ အလို႔ငွါ၄င္း, ေနာင္အခါ၌ သုတ္သင္စင္ႀကယ္ သန္႔ရွင္းေစရန္အလို႔ငွါ၄င္း,
ငါးပါးသီလကို ထိန္းသိမ္း ေစာင့္ေရွာက္ႀကကုန္၏၊
မိမိတို႔ ေစာက္ေရွာက္ေသာ သီလ စင္ႀကယ္, မစင္ႀကယ္သည္၏ အျဖစ္ကို သုတ္သင္ရန္အလို႔ငွါ အျပစ္ျပ၍ ဆံုးမႏိုင္ရန္ ရဟန္းေတာ္မ်ားအား ဖိတ္မန္ႀကေလသည္။

နတ္တို႔ဖိတ္မန္ပံုအစီအစဥ္ ပါဠိေတာ္,အ႒ကထာ,ဋီကာတို႔၌ တိုက္ရိုက္မပါရွိေသာ္လည္း သံဃာပ၀ါရဏာႏွင့္ အေလ်ာ္ျပဳရပါမူ-

“အရွင္ဘုရားတို႔၊ တပည့္ေတာ္မ်ား ေစာင့္ထိန္းအပ္ေသာ သီလသည္ စင္ႀကယ္ပါသလားဘုရား, တပည့္ေတာ္မ်ားအား သနားေစာင့္ေရွာက္ ခ်ီးေျမႇာက္ေသာအားျဖင့္ မစင္ႀကယ္ေသာအမႈကို ျမင္ေသာ္၄င္း, ႀကားေသာ္၄င္း, ယံုမွားရွိေသာ္၄င္း, ထုတ္ေဖာ္၍ ေျပာဆိုေတာ္မူႀကပါဘုရား၊ တပည့္ေတာ္မ်ား ျပန္လည္ျပဳျပင္၍ က်င့္သံုးႀကပါမည္ဘုရား”ဟု ဖိတ္မန္ျခင္းပင္တည္း။

အကိုးအကား အဌကထာစကား
.........................................
မဟာပ၀ါရဏာယပိ ပုဏၰမဒိ၀ေသ သႏၷိပတိတြာ "အဇၨ ကတၳ ဂႏ႖ာ ကႆ သႏၲိေက ပ၀ါေရႆာမာ"တိ မေႏၲႏၲိ။
တတၳ သေကၠာ ေဒ၀ါနမိေႏၵာ ေယဘုေယ်န ပိယဂၤုဒီပမဟာ၀ိဟာရသၼႎေယ၀ ပ၀ါေရတိ။
ေသသာ ေဒ၀တာ ပါရိစၧတၱကာဒီနိ ဒိဗၺပုပၹါ ေစ၀ ဒိဗၺစႏၵနစုဏၰာန္ိစ ဂေဟတြာ အတၱေနာ အတၱေနာ မနာပ႒ာနေမ၀ ဂႏ႖ာ ပ၀ါေရႏၲိ။ ဧ၀ံ ပ၀ါရဏသဂၤဟတၳာယ သႏၷိပတႏၲိ။
(ဒီ-႒ ၂၊ မဟာေဂါ၀ိႏၵသုတ္၊ ၂၄၀-၂၄၂)

တာ၀တႎသာ, ဧကေစၥ စ စာတုမဟာရာဇိကာ ယထာလဒၶါယ သမၸတၱိယာ ထာ၀ရဘာ၀ါယ, အာယတႎ ေသာဓနာယ စ ပဥၥ သီလာနိ ရကၡႏၲိ၊
ေတ တႆ ၀ိေသာဓနတၳံ ပ၀ါရဏာသဂၤဟံ ကေရာႏၲိ။ ေတန ၀ုတၱံ "မဟာပ၀ါရဏာယာ"တိ အာဒိ။
(ဒီ-ဋီ၊ ၂၊ ၂၁၉)။


၃။ မႏုႆ ပ၀ါရဏာ-လူမ်ား ဖိတ္ႀကားျခင္း။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။

လူမ်ားအခ်င္းခ်င္း ပ၀ါရဏာျပဳျခင္း, ဖိတ္ႀကားျခင္းမ်ိဳးသည္ က်မ္းဂန္တို႔၌ တိုက္ရိုက္မလာ ရွိေသာ္လည္း ရဟန္းေတာ္မ်ား အခ်င္းခ်င္း ဖိတ္ႀကားပံု, နတ္သိႀကားမ်ား ဖိတ္ႀကားပံုကို အတုယူျပီး လူမ်ားလည္း အခ်င္းခ်င္းအျပစ္ျပ၍ ေျပာဆို ျပဳျပင္ႏိုင္ႀကရန္ ဖိတ္ႀကားျခင္း ပ၀ါရဏာျပဳသင့္ႀကသည္။


ျပဳပံု-
ကၽြန္ေတာ္ ကၽြန္မမ်ားအေပၚမွာ တစံုတခုေသာအျပစ္ကို ျမင္ေသာ္၄င္း, ႀကားေသာ္၄င္း, ယံုမွားသံသယ ရွိေသာ္၄င္း ေျပာဆိုႀကပါ, ျပဳျပင္ႀကပါ။
ကၽြန္ေတာ္ ကၽြန္မတို႔ လိုက္နာက်င့္သံုးႀကပါမည္-ဟု အခ်င္းခ်င္း ဖိတ္ႀကားထားပါက တစံုတေယာက္၏အျပစ္ကို ေတြ႔ရွိခဲ့ေသာ္ ၀မ္းသာစြာ ေျပာဆိုုျပဳျပင္ေပးျခင္း, လိုက္နာက်င့္သံုးျခင္းတို႔ျဖင့္ "က်ီးကို ဘုတ္က ရိုေသ, ဘုတ္ကို က်ီးက ရိုေသ" ဆိုရိုးစကားကဲ့သို႔ အခ်င္းခ်င္း တဦးႏွင့္တဦး ဂါရ၀ နိ၀ါတ တရား
(ဂါရ၀-ရိုေသထိုက္သူကို ရိုေသျခင္း၊ နိ၀ါတ-မိမိကိုယ္ကို ႏွိမ့္ခ်ျခင္း၊ မာန မရွိျခင္း။) လက္ကိုင္ထားႀကလ်က္ မာန္မာနကင္းရွင္းႀက၍ ယခုဘ၀၌လည္း ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာ ခ်မ္းသာစြာ ေနထိုင္ႀကရျပီးလွ်င္ ေနာင္သံသရာ၌လည္း တဦးေမတၱာ တဦးမွာ ကူးယွက္ခါျဖင့္ အခ်င္းခ်င္း ကူညီေဖးမ,ႏိုင္ႀကေသာေႀကာင့္ လူ-နတ္-နိဗၺာန္ သံုးတန္ေသာခ်မ္းသာတို႔ကို ရရာရေႀကာင္း ထံုးေကာင္းျဖစ္ပါသည္။

ထို႔ျပင္ ၀ါကၽြတ္ခ်ိန္အခါ၌ မိဘမ်ားအား သားသမီးမ်ားက ပူေဇာ္ကန္ေတာ့ျခင္း, ဆရားမ်ားအား တပည့္မ်ားက ပူေဇာ္ကန္ေတာ့ျခင္း, အဘိုးအဘြားစေသာ သက္ႀကီးရြယ္ႀကီးမ်ားအား ငယ္ရြယ္သူမ်ားက ပူေဇာ္ကန္ေတာ့ျခင္း, မိဘ, ဆရာ, သက္ႀကီးရြယ္ႀကီးတို႔ကလည္း ဆုေပးျခင္း, ဆံုးမစကားမ်ား ေျပာဆိုျခင္း-ဟူေသာ အခ်င္းခ်င္း ကာယကံေမတၱာ, ၀စီကံေမတၱာ, မေနာကံေမတၱာမ်ားကို ခံယူႀကရေသာေႀကာင့္ ကိုယ္ေရာစိတ္ပါ ခ်မ္းသာႀကလ်က္ ကုသိုလ္တရားမ်ား တိုးပြားႀကပါသည္။

ထိုကဲ့သို႔ အျပစ္ေတြကင္း က်န္းမာ ခ်မ္းသာျခင္း ျဖစ္ၾကဖို႔ရန္အတြက္ သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ ပ၀ါရဏာေန႔၌ ပ၀ါရဏာျပဳၾကရျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
.............
ဦးေဇာတာလကၤာရ ေရးသားေတာ္မူသည္။
မဂၤလာသတင္းစဥ္မွ ကူးယူေဖာ္ၿပပါသည္။
http://www.mawluu.com/2010/10/blog-post_4342.html

=   =   =

ပ၀ါရဏာ-{ ဖိတ္မန္ၿခင္း အေၾကာင္း} အၿပည့္အစံု
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။

၄-ပဝါရဏာကၡႏၶက
၄-ပဝါရဏာကၡႏၶက
၁၂ဝ-မခ်မ္းသာဘဲေနျခင္း

၂ဝ၉။ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သာဝတၳိျပည္ အနာထပိဏ္သူေဌး၏ အရံျဖစ္ေသာ ေဇတဝန္ေက်ာင္း၌ သီတင္းသံုးေနေတာ္မူေသာအခါ
ျမင္ဖူးကာမွ်မိတ္ေဆြျဖစ္ကုန္ေသာ အတူေနအတူစား မိတ္ေဆြျဖစ္ကုန္ေသာ မ်ားစြာေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ေကာသလတိုင္း ဇနပုဒ္၌ တစ္ခုေသာ ေက်ာင္းဝယ္ ဝါဆိုကုန္၏။
ထိုအခါ ထိုရဟန္းတို႔အား ''ငါတို႔သည္ အဘယ္အေၾကာင္းျဖင့္ အညီအၫြတ္ ဝမ္းေျမာက္ ဝမ္းသာ ျငင္းခုံျခင္းမ႐ိွဘဲ ခ်မ္းသာစြာ ဝါဆိုရပါကုန္အံ့နည္း၊ ဆြမ္းျဖင့္လည္း မပင္ပန္းကုန္ရာပါအ့ံနည္း''ဟု အၾကံျဖစ္၏။

ထိုအခါ ထိုရဟန္းတို႔အား
''အကယ္၍ ငါတို႔သည္ အခ်င္းခ်င္း မေခၚမေျပာဘဲ ေရွးဦးစြာ ရြာမွ ဆြမ္းခံ ျပန္လာေသာ ရဟန္းသည္ ေနရာကို ခင္းျငားအံ့၊ ေျခေဆးေရ ေျခေဆးအင္းပ်ဥ္ ေျခပြတ္အိုးျခမ္း ကို အနီး၌ ထားျငားအံ့၊ ဆြမ္းဦးထည္႕ရန္ ခြက္ကို ေဆး၍ ထားျငားအံ့၊ေသာက္ေရ သံုးေဆာင္ေရကို တည္ထားျငားအံ့၊ ရြာမွ ေနာက္က်၍ ဆြမ္းခံျပန္လာေသာ ရဟန္းသည္ စားႂကြင္း႐ိွ၍ စားလိုလွ်င္ စားျငား အံ့၊ မစားလိုက စိမ္းစိုေသာ ျမက္သစ္ပင္ မ႐ိွရာအရပ္၌ စြန္႔ပစ္ျငားအံ့၊ ပိုးမ႐ိွေသာ ေရ၌မူလည္း သြန္ျငား အံ့၊ ထိုရဟန္းသည္ ေနရာကို ေခါက္ျငားအံ့၊ ေျခေဆးေရ ေျခေဆးအင္းပ်ဥ္ ေျခပြတ္အိုးျခမ္းကို သိမ္းဆည္း ျငားအံ့၊ ဆြမ္းဦးထည့္ရန္ ခြက္ကို ေဆး၍ သိမ္းဆည္းျငားအံ့၊ေသာက္ေရ သံုးေဆာင္ေရကို သိမ္းဆည္း ျငားအံ့၊ ဆြမ္းစားဇရပ္ကို တံျမက္လွည္းျငားအံ့၊ ေရမ႐ိွ အခ်ည္းႏွီးေသာေသာက္ေရအိုးကိုလည္းေကာင္း၊ သံုးေဆာင္ေရအိုးကိုလည္းေကာင္း၊ သန္႔သက္ေရအိုးကိုလည္းေကာင္း ျမင္ေသာ ရဟန္းသည္ တည္ထားျငား အံ့၊ အကယ္၍ ထိုရဟန္းသည္ မခ်ီႏိုင္လွ်င္ အေဖာ္ကို လက္ယပ္ေခၚ၍ လက္တို႔ျဖင့္ ေျမႇာက္ခ်ီကာ တည္ထားျငားအံ့၊ ထိုအေၾကာင္းမ်ားေၾကာင့္ စကားမေျပာဆိုျငားအံ့၊ ငါတို႔သည္ အညီအၫြတ္ ဝမ္းေျမာက္ ဝမ္းသာ ျငင္းခံုျခင္းမ႐ိွဘဲ ခ်မ္းသာစြာ ဝါဆိုေနရကုန္ရာ၏၊ ဆြမ္းျဖင့္လည္း မပင္ပန္းကုန္ရာ''ဟု အၾကံ ျဖစ္၏။

ထို႔ေနာက္ ထိုရဟန္းတို႔သည္ အခ်င္းခ်င္း မေခၚမေျပာၾကကုန္၊
ေရွးဦးစြာ ရြာမွ ဆြမ္းခံျပန္လာေသာ ရဟန္းသည္ ေနရာခင္း၏၊
ေျခေဆးေရ ေျခေဆးအင္းပ်ဥ္ ေျခပြတ္အိုးျခမ္းကို ထား၏၊ ဆြမ္းဦး ထည့္ရန္ ခြက္ကို ေရေဆး၍ တည္ထား၏၊ေသာက္ေရ သံုးေဆာင္ေရကို တည္ထား၏၊ ရြာမွ ေနာက္က်၍ ဆြမ္းခံျပန္လာေသာ ရဟန္းသည္ စားႂကြင္း႐ိွ၍ စားလိုလွ်င္ စား၏၊ မစားလိုက စိမ္းစိုေသာ ျမက္သစ္ ပင္မ႐ိွေသာ အရပ္၌ စြန္႔ပစ္၏၊
ပိုးမ႐ိွေသာ ေရ၌မူလည္း သြန္၏၊ ထိုရဟန္းသည္ ေနရာကို ေခါက္၏၊
ေျခေဆးေရ ေျခေဆးအင္းပ်ဥ္ ေျခပြတ္အိုးျခမ္းကို သိမ္းဆည္း၏၊ ဆြမ္းဦးထည့္ရန္ ခြက္ကို ေရေဆး၍ သိမ္းဆည္း၏၊ေသာက္ေရ သံုးေဆာင္ေရကို သိမ္းဆည္း၏၊ ဆြမ္းစားဇရပ္ကို တံျမက္လွည္း၏၊
ေရမ႐ိွ အခ်ည္းႏွီးေသာေသာက္ေရအိုးကိုလည္းေကာင္း၊ သံုးေဆာင္ေရအိုးကိုလည္းေကာင္း၊ သန္႔သက္ေရအိုးကိုလည္းေကာင္း ျမင္ေသာ ရဟန္းသည္ တည္ထား၏၊
အကယ္၍ ထိုရဟန္းသည္ မခ်ီႏိုင္လွ်င္ အေဖာ္ကို လက္ယပ္ေခၚ၍ (အခ်င္းခ်င္း) လက္တို႔ျဖင့္ ေျမႇာက္ခ်ီကာ တည္ထား၏၊ ထိုအေၾကာင္းမ်ားေၾကာင့္ စကား မေျပာ။

ဝါမွထကုန္ေသာ ရဟန္းတို႔၏ ျမတ္စြာဘုရားကို ဖူးေျမာ္ကန္ေတာ့ရန္ ခ်ဥ္းကပ္ၾကျခင္းသည္ အေလ့ အထပင္ျဖစ္၏။

ထိုအခါ ထိုရဟန္းတို႔သည္ သုံးလလြန္ေျမာက္သျဖင့္ ဝါမွ ထကုန္သည္႐ိွေသာ္ အိပ္ရာေနရာကို သိမ္း၍ သပိတ္သကၤန္းကို ယူလ်က္ သာဝတၳိျပည္သို႔ ဖဲသြားကုန္၏။ အစဥ္အတိုင္း ဖဲသြားၾကသည္႐ိွေသာ္ သာဝတၳိျပည္ အနာထပိဏ္သူေဌး၏ အရံျဖစ္ေသာ ေဇတဝန္ေက်ာင္း ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္လ်က္ ျမတ္စြာဘုရားကို ႐ိွခိုးၿပီးလွ်င္ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထိုင္ေနကုန္၏။

အာဂႏၲဳရဟန္းတို႔ႏွင့္ အတူတကြ ဝမ္းေျမာက္စြာ ႏႈတ္ဆက္စကား ေျပာၾကားေတာ္မူျခင္းသည္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားတို႔၏ အေလ့အထပင္ ျဖစ္၏။

ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ထိုရဟန္းတို႔ကို ''ရဟန္းတို႔ က်န္းမာၾက၏ေလာ၊ မွ်တၾက၏ေလာ၊ အညီအၫြတ္ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ မျငင္းခံုဘဲ ခ်မ္းသာစြာ ဝါကပ္ခဲ့ၾကရကုန္၏ေလာ၊ ဆြမ္းအတြက္လည္း မပင္ပန္းဘဲ ႐ိွ ၾကကုန္၏ေလာ''ဟု ေမးေတာ္မူရာ-

''က်န္းမာၾကပါသည္ ျမတ္စြာဘုရား၊ မွ်တၾကပါသည္ ျမတ္စြာဘုရား၊ တပည့္ေတာ္တို႔သည္ အညီ အၫြတ္ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ မျငင္းခံုဘဲ ခ်မ္းသာစြာ ဝါကပ္ခဲ့ၾကရပါသည္ ျမတ္စြာဘုရား ဆြမ္းအတြက္လည္း မပင္ပန္းဘဲ ႐ိွၾကပါကုန္သည္ ျမတ္စြာဘုရား''ဟု (ေလွ်ာက္ထားၾကကုန္၏။)

ဘုရားသွ်င္တို႔သည္ သိလ်က္လည္း ေမးေတာ္မူကုန္၏၊ သိလ်က္လည္း ေမးေတာ္မမူကုန္။ အခါကို သိ၍ ေမးေတာ္မူကုန္၏၊ အခါကို သိ၍ ေမးေတာ္မမူကုန္။ ဘုရားသွ်င္တို႔သည္ အက်ဳိးႏွင့္ စပ္သည္ကို ေမးေတာ္မူကုန္၏၊ အက်ဳိးႏွင့္ မစပ္သည္ကို ေမးေတာ္မမူကုန္၊ ဘုရားသွ်င္တို႔သည္ အက်ဳိးႏွင့္ မစပ္သည္ တို႔ကို မဂ္ျဖင့္ ပယ္ေတာ္မူၿပီးျဖစ္ကုန္၏။ ''တရားကိုေသာ္လည္း ေဟာကုန္အံ့၊ တပည့္တို႔အား သိကၡာပုဒ္ ကိုေသာ္လည္း ပညတ္ကုန္အံ့'' ဟူေသာ အေၾကာင္းႏွစ္မ်ဳိးတို႔ျဖင့္ ရဟန္းတို႔ကို ေမးေတာ္မူကုန္၏။

ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ထိုရဟန္းတို႔ကို ''ရဟန္းတို႔ သင္တို႔သည္ အဘယ္သို႔လွ်င္ အညီအ ၫြတ္ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ ျငင္းခံုျခင္းမ႐ိွဘဲ ခ်မ္းသာစြာ ဝါတြင္းသံုးလပတ္လံုး ေနကုန္သနည္း၊ ဆြမ္းျဖင့္လည္း မပင္ပန္းကုန္သနည္း''ဟု ေမးေတာ္မူ၏။

အသွ်င္ဘုရား ဤသာသနာေတာ္၌ ျမင္ဖူးကာမွ် မိတ္ေဆြ ျဖစ္ကုန္ေသာ အတူေနအတူစား မိတ္ေဆြျဖစ္ကုန္ေသာ မ်ားစြာေသာ အကြၽႏု္ပ္တို႔သည္ ေကာသလတိုင္း ဇနပုဒ္၌ တစ္ခုေသာ ေက်ာင္းဝယ္ ဝါဆိုပါကုန္၏။ အသွ်င္ဘုရား ထိုအကြၽႏု္ပ္တို႔အား ''ငါတို႔သည္ အဘယ္အေၾကာင္းျဖင့္ အညီအၫြတ္ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ ျငင္းခံုျခင္းမ႐ိွဘဲ ခ်မ္းသာစြာ ဝါတြင္းသံုးလပတ္လံုး ေနရပါကုန္အံ့နည္း၊ ဆြမ္းျဖင့္လည္း မပင္ပန္းကုန္ရာပါအံ့နည္း''ဟု အၾကံျဖစ္ပါသည္။

အသွ်င္ဘုရား ထိုအကြၽႏု္ပ္တို႔အား
''အကယ္၍ ငါတို႔သည္ အခ်င္းခ်င္း မေခၚမေျပာၾကဘဲ ေရွးဦးစြာ ရြာမွ ဆြမ္းခံျပန္လာေသာ ရဟန္းသည္ ေနရာကို ခင္းျငားအံ့၊ ေျခေဆးေရ ေျခေဆးအင္းပ်ဥ္ ေျခပြတ္ အိုးျခမ္းကို အနီး၌ ထားျငားအံ့၊ ဆြမ္းဦးထည့္ရန္ ခြက္ကို ေဆး၍ ထားျငားအံ့၊ေသာက္ေရသံုးေဆာင္ ေရကို တည္ထားျငားအံ့၊ ရြာမွ ေနာက္က်၍ ဆြမ္းခံျပန္လာေသာ ရဟန္းသည္ စားႂကြင္း႐ိွ၍ စားလိုလွ်င္ စားျငားအံ့၊ မစားလိုက စိမ္းစိုေသာ ျမက္သစ္ပင္ မ႐ိွရာအရပ္၌ စြန္႔ပစ္ျငားအံ့၊ ပိုးမ႐ိွေသာ ေရ၌မူလည္း သြန္ျငားအံ့၊ ထိုရဟန္းသည္ ေနရာကို ေခါက္ျငားအံ့၊ ေျခေဆးေရ ေျခေဆးအင္းပ်ဥ္ ေျခပြတ္အိုးျခမ္းကို သိမ္းဆည္းျငားအံ့၊ ဆြမ္းဦးထည့္ရန္ ခြက္ကို ေဆး၍ သိမ္းဆည္းျငားအံ့၊ေသာက္ေရ သံုးေဆာင္ေရကို သိမ္းဆည္းျငားအံ့၊ ဆြမ္းစားဇရပ္ကို တံျမက္လွည္းျငားအံ့၊ ေရမ႐ိွအခ်ည္းႏွီးေသာေသာက္ေရအိုးကိုလည္းေကာင္း၊ သံုးေဆာင္ေရအိုးကိုလည္းေကာင္း၊ သန္႔သက္ေရအိုးကိုလည္းေကာင္း ျမင္ေသာ ရဟန္းသည္ တည္ထားျငားအံ့၊ အကယ္၍ ထိုရဟန္းသည္ မခ်ီႏိုင္လွ်င္ အေဖာ္ကို လက္ယပ္ေခၚ၍ လက္တို႔ျဖင့္ ေျမႇာက္ ခ်ီကာ တည္ထားျငားအံ့၊ ထိုအေၾကာင္းမ်ားေၾကာင့္ စကားမေျပာဆိုျငားအံ့၊ ငါတို႔သည္ အညီအၫြတ္ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ ျငင္းခံုျခင္းမ႐ိွဘဲ ခ်မ္းသာစြာ ဝါဆိုေနကုန္ရာ၏၊ ဆြမ္းျဖင့္လည္း မပင္ပန္းကုန္ရာ''ဟု အၾကံျဖစ္ပါသည္။

အသွ်င္ဘုရား ထိုအခါ အကြၽႏု္ပ္တို႔သည္ အခ်င္းခ်င္း မေခၚမေျပာၾကကုန္၊
ေရွးဦးစြာ ရြာမွ ဆြမ္းခံ ျပန္လာေသာ ရဟန္းသည္ ေနရာကို ခင္းပါသည္၊ ေျခေဆးေရ ေျခေဆးအင္းပ်ဥ္ ေျခပြတ္အိုးျခမ္းကို ထားပါသည္၊ ဆြမ္းဦးထည့္ရန္ ခြက္ကို ေရေဆး၍ တည္ထားပါသည္၊ေသာက္ေရသံုးေဆာင္ေရကို တည္ ထားပါသည္၊ ရြာမွ ေနာက္က်၍ ဆြမ္းခံျပန္လာေသာ ရဟန္းသည္ စားႂကြင္း႐ိွ၍ စားလိုလွ်င္ စားပါသည္၊ မစားလိုက စိမ္းစိုေသာ ျမက္သစ္ပင္မ႐ိွေသာ အရပ္၌ စြန္႔ပစ္ပါသည္၊ ပိုးမ႐ိွေသာ ေရ၌လည္း သြန္ပါသည္၊ ထိုရဟန္းသည္ ေနရာကို ေခါက္ပါသည္၊ ေျခေဆးေရ ေျခေဆးအင္းပ်ဥ္ ေျခပြတ္အိုးျခမ္းကို သိမ္း ဆည္းပါသည္၊၊ ဆြမ္းဦးထည့္ရန္ ခြက္ကို ေရေဆး၍ သိမ္းဆည္းပါသည္၊ေသာက္ေရသံုးေဆာင္ေရကို သိမ္းဆည္းပါသည္၊ ဆြမ္းစားဇရပ္ကို တံျမက္လွည္းပါသည္၊ ေရမ႐ိွ အခ်ည္းႏွီးေသာေသာက္ေရအိုးကိုလည္းေကာင္း၊ သံုးေဆာင္ေရအိုးကိုလည္းေကာင္း၊ သန္႔သက္ေရအိုးကိုလည္းေကာင္း ျမင္ေသာ ရဟန္းသည္ တည္ထားပါသည္၊ အကယ္၍ ထိုရဟန္းသည္ မခ်ီႏိုင္လွ်င္ အေဖာ္ကို လက္ယပ္ေခၚ၍ (အခ်င္းခ်င္း) လက္တို႔ျဖင့္ ေျမႇာက္ခ်ီကာ တည္ထားပါသည္၊ ထိုအေၾကာင္းမ်ားေၾကာင့္ စကားမေျပာပါ၊ အသွ်င္ဘုရား အကြၽႏု္ပ္တို႔သည္ ဤသို႔ ျပဳ၍ အညီအၫြတ္ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ ျငင္းခံုျခင္းမ႐ိွဘဲ ခ်မ္းသာစြာ ဝါတြင္း သံုးလပတ္လံုး ေနရပါကုန္သည္၊ ဆြမ္းျဖင့္လည္း မပင္ပန္းပါကုန္ဟု ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏။

ထိုအခါ၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ရဟန္းတို႔ကို မိန္႔ေတာ္မူ၏၊
ရဟန္းတို႔ ဤ (မဂ္ဖိုလ္မွ) အခ်ည္းႏွီး ျဖစ္ေသာ ေယာက်္ားတို႔သည္ မခ်မ္းသာဘဲ ေနကုန္လ်က္ ''ခ်မ္းသာစြာ ေနကုန္၏''ဟု ဝန္ခံကုန္ဘိ၏။

ရဟန္းတို႔ ဤ (မဂ္ဖိုလ္မွ) အခ်ည္းႏွီးျဖစ္ေသာ ေယာက်္ားတို႔သည္
ႏြားတို႔၏ ေနျခင္းကဲ့သို႔ ေနကုန္လ်က္ ''ခ်မ္းသာစြာ ေနကုန္၏''ဟု ဝန္ခံကုန္ဘိ၏။

ရဟန္းတို႔ ဤ (မဂ္ဖိုလ္မွ) အခ်ည္းႏွီးျဖစ္ေသာ ေယာက်္ားတို႔သည္ ဆိတ္တို႔၏ ေနျခင္းကဲ့သို႔ ေနကုန္လ်က္ ''ခ်မ္းသာစြာ ေနကုန္၏''ဟု ဝန္ခံကုန္ဘိ၏။

ရဟန္းတို႔ ဤ (မဂ္ဖိုလ္မွ) အခ်ည္းႏွီးျဖစ္ေသာ ေယာက်္ားတို႔သည္ ရန္သူတို႔၏ ေနျခင္းကဲ့သို႔ ေနကုန္လ်က္ ''ခ်မ္း သာစြာေနကုန္၏''ဟု ဝန္ခံကုန္ဘိ၏။

ရဟန္းတို႔ အဘယ့္ေၾကာင့္ (မဂ္ဖိုလ္မွ) အခ်ည္းႏွီးျဖစ္ေသာ ေယာက်္ားတို႔သည္ တိတၳိတို႔ ေဆာက္ တည္အပ္ေသာ သူအကဲ့သို႔ စကားမဆိုေသာ အက်င့္ကို ေဆာက္တည္ကုန္ဘိသနည္း၊
ရဟန္းတို႔ ဤ (ရဟန္းတို႔ ျပဳမိေသာအမႈ) သည္ မၾကည္ညဳိေသးေသာ သူတို႔အား ၾကည္ညိဳေစျခင္းငွါလည္းေကာင္း။ပ။ ကဲ့ရဲ ့ေတာ္မူ၍ တရားစကားကို ေဟာေတာ္မူၿပီးလွ်င္ ရဟန္းတို႔ကို မိန္႔ေတာ္မူ၏။

ရဟန္းတို႔ တိတၳိတို႔ ေဆာက္တည္အပ္ေသာ စကားမဆိုေသာ အက်င့္ကို မေဆာက္တည္အပ္၊ ေဆာက္တည္ေသာ ရဟန္းအား ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။

ရဟန္းတို႔ ဝါမွ ထေသာ ရဟန္းတို႔အား ျမင္၍ျဖစ္ေစ၊ ၾကား၍ျဖစ္ေစ၊ ယံုမွား၍ျဖစ္ေစ သံုးပါးေသာ အေၾကာင္းတို႔ျဖင့္ ဖိတ္ၾကားျခင္း 'ပဝါရဏာျပဳျခင္း' ငွါ ခြင့္ျပဳ၏၊
ထိုသို႔ ဖိတ္ၾကားျခင္းသည္ သင္ တို႔အတြက္ အခ်င္းခ်င္း လိုက္ေလ်ာျခင္း အာပတ္မွ ထေျမာက္ေစျခင္း ဝိနည္းကို ေရွး႐ႈျခင္းျဖစ္လတံၱ႕။

ရဟန္းတို႔ ဤသို႔ ဖိတ္ၾကားရမည္၊ ကြၽမ္းက်င္လိမၼာ၍ စြမ္းရည္႐ိွေသာ ရဟန္းသည္ သံဃာကို သိေစရမည္။

၂၁ဝ။ ''အသွ်င္ဘုရားတို႔ သံဃာသည္ အကြၽႏု္ပ္၏ (စကားကို) နာေတာ္မူေလာ့၊ ယေန႔ကား ဖိတ္ၾကားအပ္ေသာ 'ပဝါရဏာ' ေန႔တည္း၊ အကယ္၍ သံဃာအား ေလ်ာက္ပတ္ေသာ အခါ ႐ိွေသာကံသည္ ျဖစ္ျငားအံ့၊ သံဃာသည္ ဖိတ္ၾကားရာ၏ 'ပဝါရဏာျပဳရာ၏'' 'ဟု (သိေစရမည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

မေထရ္ႀကီးျဖစ္ေသာ ရဟန္းသည္ လက္ဝဲတစ္ဖက္ ပခံုးထက္၌ ဧကသီကို စံပယ္တင္၍ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ၿပီးလွ်င္ လက္အုပ္ခ်ီကာ-

''ငါ့သွ်င္တို႔ သံဃာကို ဖိတ္ၾကားပါ၏၊ ျမင္၍ျဖစ္ေစ၊ ၾကား၍ျဖစ္ေစ၊ ယံုမွား၍ျဖစ္ေစ အသွ်င္တို႔သည္ အကြၽႏု္ပ္အား အစဥ္သနားျခင္းကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ေျပာဆိုကုန္ေလာ့၊ (အျပစ္ကို) ျမင္သည္႐ိွေသာ္ ကုစားပါအံ့။

ငါ့သွ်င္တို႔ ႏွစ္ႀကိမ္ေျမာက္လည္း သံဃာကို ဖိတ္ၾကားပါ၏၊ ျမင္၍ျဖစ္ေစ၊ ၾကား၍ျဖစ္ေစ၊ ယံုမွား၍့ျဖစ္ေစ အသွ်င္တို႔သည္ အကြၽႏု္ပ္အား အစဥ္သနားျခင္းကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ေျပာဆိုကုန္ေလာ့၊ (အျပစ္ ကို) ျမင္သည္႐ိွေသာ္ ကုစားပါအံ့။

ငါ့သွ်င္တို႔ သံုးႀကိမ္ေျမာက္လည္း သံဃာကို ဖိတ္ၾကားပါ၏၊ ျမင္၍ျဖစ္ေစ၊ ၾကား၍ျဖစ္ေစ၊ ယံုမွား ၍ျဖစ္ေစ အသွ်င္တို႔သည္ အကြၽႏု္ပ္အား အစဥ္သနားျခင္းကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ေျပာဆိုကုန္ေလာ့၊ (အျပစ္ ကို) ျမင္သည္႐ိွေသာ္ ကုစားပါအံ့''ဟု ေျပာဆိုရာ၏။

သီတင္းငယ္ျဖစ္ေသာ ရဟန္းသည္ လက္ဝဲတစ္ဖက္ ပခံုးထက္၌ ဧကသီကို စံပယ္တင္၍ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ေနၿပီးလွ်င္ လက္အုပ္ခ်ီကာ-

''အသွ်င္ဘုရားတို႔ သံဃာကို ဖိတ္ၾကားပါ၏၊ ျမင္၍ျဖစ္ေစ၊ ၾကား၍ျဖစ္ေစ၊ ယံုမွား၍ျဖစ္ေစ အသွ်င္ တို႔သည္ အကြၽႏု္ပ္အား အစဥ္သနားျခင္းကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ေျပာဆိုကုန္ေလာ့၊ (အျပစ္ကို) ျမင္သည္ ႐ိွေသာ္ ကုစားပါအံ့။

အသွ်င္ဘုရားတို႔ ႏွစ္ႀကိမ္ေျမာက္လည္း သံဃာကို။ပ။ အသွ်င္ဘုရားတို႔ သံုးႀကိမ္ေျမာက္လည္း သံဃာကို ဖိတ္ၾကားပါ၏၊ ျမင္၍ျဖစ္ေစ၊ ၾကား၍ျဖစ္ေစ၊ ယံုမွား၍ျဖစ္ေစ အသွ်င္တို႔သည္ အကြၽႏု္ပ္အား အစဥ္သနားျခင္းကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ေျပာဆိုကုန္ေလာ့၊ (အျပစ္ကို) ျမင္သည္႐ိွေသာ္ ကုစားပါအံ့''ဟု ေျပာ ဆိုရာ၏။
............................................................................................................

၂၁၁။ ထိုအခါ ဆဗၺဂၢီရဟန္းတို႔သည္ မေထရ္ႀကီးျဖစ္ေသာ ရဟန္းတို႔ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္လ်က္ ပဝါရဏာျပဳစဥ္ ေနရာတို႔၌ ေနကုန္၏။ အလိုနည္းေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ''အဘယ့္ေၾကာင့္ ဆဗၺဂၢီရဟန္း တို႔သည္ မေထရ္ႀကီးျဖစ္ေသာ ရဟန္းတို႔ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္လ်က္ ပဝါရဏာ ျပဳကုန္စဥ္ ေနရာတို၌ ေနကုန္ဘိသနည္း''ဟု ကဲ့ရဲ ့ကုန္၏၊ ႐ူတ္ခ်ကုန္၏၊ အျပစ္ျပ ေျပာဆိုၾကကုန္၏။
ထိုအခါ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤအေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏။ပ။

''ရဟန္းတို႔ ဆဗၺဂၢီရဟန္းတို႔သည္ မေထရ္ႀကီးျဖစ္ေသာ ရဟန္းတို႔ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္လ်က္ ပဝါရ ဏာ ျပဳစဥ္ ေနရာတို႔၌ ေနကုန္၏ဟူသည္ မွန္သေလာ''ဟု စိစစ္ ေမးျမန္းေတာ္မူ၏။

မွန္ပါသည္ ျမတ္စြာဘုရားဟု (ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏)။ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ကဲ့ရဲ ့ေတာ္မူ၏။ပ။ ရဟန္းတို႔ အဘယ့္ေၾကာင့္ ထို (မဂ္ဖိုလ္မွ) အခ်ည္းႏွီးျဖစ္ေသာ ေယာက်္ားတို႔သည္ မေထရ္ႀကီးျဖစ္ေသာ ရဟန္းတို႔ ေဆာင့္ေၾကာင့္ ထိုင္လ်က္ ပဝါရဏာျပဳစဥ္ ေနရာတို႔၌ ေနကုန္ဘိသနည္း၊ ရဟန္းတို႔ ဤ (ဆဗၺဂၢီရဟန္းတို႔ ျပဳမိေသာ အမႈ) သည္ မၾကည္ညိဳေသးေသာ သူတို႔အား ၾကည္ညဳိေစျခင္းငွါလည္းေကာင္း ၾကည္ညဳိၿပီးေသာ သူတို႔အား တိုး၍ ၾကည္ညဳိေစျခင္းငွါလည္းေကာင္း။ပ။ ကဲ့ရဲ ့ေတာ္မူ၍ တရားစကားကို ေဟာေတာ္မူၿပီးလွ်င္ ရဟန္း တို႔ကို-

''ရဟန္းတို႔ မေထရ္ႀကီးျဖစ္ေသာ ရဟန္းတို႔ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္လ်က္ ပဝါရဏာ ျပဳစဥ္ ေနရာတို႔၌ မေနအပ္၊ ေနေသာ ရဟန္းအား ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။

ရဟန္းတို႔ အားလံုးေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ပင္လွ်င္ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္လ်က္ ဖိတ္ၾကားျခင္ငွါ 'ပဝါရဏာျပဳျခင္းငွါ' ခြင့္ျပဳ၏''ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။

ထိုအခါ အိုမင္းမစြမ္းေသာ မေထရ္ႀကီးတစ္ပါးသည္ 'ရဟန္းအားလံုး ပဝါရဏာ ျပဳၿပီးသည္တိုင္ ေအာင္'ဟု ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ကာ ဆိုင္းငံ့ရသည္ျဖစ္၍ မူးေဝလ်က္ လဲက်ေလ၏။ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤ အေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏။

''ရဟန္းတို႔ (မိမိ) ပဝါရဏာျပဳစဥ္အတြင္း ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ေနျခင္းငွါ၊ ပဝါရဏာျပဳၿပီးေနာက္ ေနရာ၌ ထိုင္ေနျခင္းငွါ ခြင့္ျပဳ၏''ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
............................................................................................................
၁၂၁-ပဝါရဏာကံေလးမ်ဳိး

၂၁၂။ ထိုစဥ္အခါ၌ ရဟန္းတို႔အား ''ပဝါရဏာတို႔သည္ အဘယ္မွ်တို႔နည္း''ဟု အၾကံျဖစ္၏၊ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤအေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏။ ရဟန္းတို႔ စာတုဒၵသီပဝါရဏာ ပႏၷရသီပဝါရဏာဟူ၍ ပဝါရဏာတို႔သည္ ႏွစ္ပါး႐ိွကုန္၏။

ထိုအခါ ရဟန္းတို႔အား ''ပဝါရဏာကံတို႔သည္ အဘယ္မွ်တို႔နည္း''ဟု အၾကံျဖစ္ျပန္၏။ ျမတ္စြာ ဘုရားအား ဤအေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏။
ရဟန္းတို႔ ပဝါရဏာကံတို႔သည္
တရားႏွင့္ မေလ်ာ္၍ ဝဂ္ျဖစ္ေသာ 'အစုကြဲေသာ' ပဝါရဏာကံ၊
တရားႏွင့္ မေလ်ာ္၍ ညီၫြတ္ေသာ ပဝါရဏာကံ၊
တရား ႏွင့္ ေလ်ာ္၍ ဝဂ္ျဖစ္ေသာ 'အစုကြဲေသာ' ပဝါရဏာကံ၊
တရားႏွင့္ ေလ်ာ္၍ ညီၫြတ္ေသာ ပဝါရဏာကံ ဟူ၍ ဤေလးပါး႐ိွကုန္၏။

ရဟန္းတို႔ ထိုေလးပါးေသာ ပဝါရဏာကံတို႔တြင္ တရားႏွင့္ မေလ်ာ္၍ ဝဂ္ျဖစ္ေသာ ပဝါရဏာကံကို မျပဳအပ္၊ ငါသည္လည္း ဤသို႔ သေဘာ႐ိွေသာ ပဝါရဏာကံကို ခြင့္မျပဳ။

ရဟန္းတို႔ ထိုေလးပါးေသာ ပဝါရဏာကံတို႔တြင္ တရားႏွင့္ မေလ်ာ္၍ ညီၫြတ္ေသာ ပဝါရဏာ ကံကိုလည္း မျပဳအပ္၊ ငါသည္လည္း ဤသို႔ သေဘာ႐ိွေသာ ပဝါရဏာကံကို ခြင့္မျပဳ။

ရဟန္းတို႔ ထိုေလးပါးေသာ ပဝါရဏာကံတို႔တြင္ တရားႏွင့္ ေလ်ာ္၍ ဝဂ္ျဖစ္ေသာ ပဝါရဏာကံ ကိုလည္း မျပဳအပ္၊ ငါသည္လည္း ဤသို႔ သေဘာ႐ိွေသာ ပဝါရဏာကံကို ခြင့္မျပဳ။

ရဟန္းတို႔ ထိုေလးပါးေသာ ပဝါရဏာကံတို႔တြင္ တရားႏွင့္ ေလ်ာ္၍ ညီၫြတ္ေသာ ပဝါရဏာကံ ကိုသာ ျပဳရမည္၊ ငါသည္လည္း ဤသို႔ သေဘာ႐ိွေသာ ပဝါရဏာကံကိုသာ ခြင့္ျပဳ၏။ ရဟန္းတို႔ ထို႔ေၾကာင့္ ဤသာသနာေတာ္၌ တရားႏွင့္ေလ်ာ္၍ ညီၫြတ္ေသာ ပဝါရဏာကံကိုသာ ျပဳကုန္အံ့ဟု သင္ တို႔သည္ က်င့္ၾကံအားထုတ္ၾကကုန္ရာသတည္းဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
...............................................................................................................
၁၂၂-ပဝါရဏာေပးျခင္းကို ခြင့္ျပဳျခင္း

၂၁၃။ ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ရဟန္းတို႔ကို ''ရဟန္းတို႔ စည္းေဝးၾကေလာ့၊ သံဃာသည္ ပဝါရဏာျပဳလတံၱ႕''ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ ဤသို႔ မိန္႔ေတာ္မူသည္႐ိွေသာ္ တစ္ပါးေသာ ရဟန္းသည္ ျမတ္စြာ ဘုရားကို ''အသွ်င္ဘုရား နာဖ်ားေသာ ရဟန္း ႐ိွေနပါ၏၊ ထိုရဟန္းသည္ မလာႏိုင္ပါ''ဟု ေလွ်ာက္၏။ ရဟန္းတို႔ နာဖ်ားေသာ ရဟန္းသည္ ပဝါရဏာကို ေပးျခင္းငွါ ခြင့္ျပဳ၏။ ရဟန္းတို႔ ဤသို႔ေပးရမည္-

ထိုနာဖ်ားေသာ ရဟန္းသည္ ရဟန္းတစ္ပါးထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီး၍ လက္ဝဲတစ္ဖက္ ပခံုးထက္၌ ဧကသီကို စံပယ္တင္၍ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္လ်က္ လက္အုပ္ခ်ီကာ ''ပဝါရဏာကို ေပးပါ၏၊ အကြၽႏု္ပ္၏ ပဝါရဏာကို ေဆာင္ယူပါေလာ့၊ အကြၽႏု္ပ္၏ ပဝါရဏာကို ေျပာၾကားပါေလာ့၊ အကြၽႏ္ုပ္၏ အက်ဳိးငွါ ဖိတ္ ၾကားပါေလာ့''ဟု ေျပာဆိုအပ္၏။ ကိုယ္ျဖင့္ သိေစအံ့၊ ႏႈတ္ျဖင့္ သိေစအံ့၊ ကိုယ္ႏႈတ္ႏွစ္ပါးျဖင့္ သိေစအံ့၊ ပဝါရဏာကို ေပးသည္ မည္၏။ ကိုယ္ျဖင့္ မသိေစအံ့၊ ႏႈတ္ျဖင့္ မသိေစအံ့၊ ကိုယ္ႏႈတ္ႏွစ္ပါးျဖင့္ မသိေစ အံ့၊ ပဝါရဏာကို ေပးသည္ မမည္။

ဤသို႔လွ်င္ အကယ္၍ ပဝါရဏာေပးျခင္းကို ရျငားအံ့၊ ဤသို႔ရျခင္းသည္ ေကာင္း၏။ အကယ္၍ မရျငားအံ့၊
ရဟန္းတို႔ ထိုနာဖ်ားေသာ ရဟန္းကို ေညာင္ေစာင္းျဖင့္ေသာ္လည္းေကာင္း၊
အင္းပ်ဥ္ျဖင့္ေသာ္လည္းေကာင္း သံဃာ့အလယ္သို႔ ယူေဆာင္ကာ ပဝါရဏာျပဳရမည္။ ရဟန္းတို႔ အကယ္၍ သူနာျပဳ ရဟန္းတို႔အား
''ငါတို႔သည္ သူနာကို ေနရာမွ ေရႊ႕ေျပာင္းကုန္ျငားအံ့၊ အနာေသာ္လည္း တိုးပြါးလတံၱ႕၊ ေသျခင္းေသာ္လည္း ျဖစ္လတံၱ႕''ဟု အထင္႐ိွသည္ျဖစ္အံ့၊ ရဟန္းတို႔ နာဖ်ားေသာ ရဟန္းကို ေနရာမွ မေရႊ႕မေျပာင္းေစအပ္၊ သံဃာသည္ ထိုေနရာသို႔ သြား၍ ပဝါရဏာျပဳရမည္၊ ဝဂ္ျဖစ္ေသာ 'အစုကြဲေသာ' သံဃာသည္ ပဝါရဏာ မျပဳအပ္သည္သာလွ်င္တည္း၊ အကယ္၍ ပဝါရဏာျပဳျငားအံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။

ရဟန္းတို႔ အကယ္၍ ပဝါရဏာကို ေဆာင္ေသာ ရဟန္းသည္ ပဝါရဏာကို ေပးၿပီးသည္႐ိွေသာ့္ထိုေပးရာအရပ္၌ပင္လွ်င္ အရပ္တစ္ပါးသို႔ ဖဲသြားျငားအံ့၊ တစ္ပါးေသာ ရဟန္းအား ပဝါရဏာကို ေပးရ မည္။ ရဟန္းတို႔ ပဝါရဏာ ေဆာင္ယူသြားေသာ ရဟန္းသည္ ပဝါရဏာကို ေပးၿပီးသည္႐ိွေသာ္ ထိုေပး ရာအရပ္၌ပင္လွ်င္ လူထြက္ျငားအံ့။ပ။ ေသျငားအံ႕။ သာမေဏဟု ဝန္ခံျငားအံ့။ သိကၡာကို စြန္႔ေသာသူဟု ဝန္ခံျငားအံ႕။ အဆံုးစြန္ေသာ ပါရာဇိကဝတၳဳသို႔ ေရာက္ေသာသူဟု ဝန္ခံျငားအံ့။ ႐ူးေသာသူဟု ဝန္ခံျငား အံ့။ စိတ္ပ်ံ႕လြင့္ေသာသူဟု ဝန္ခံျငားအံ့။ ေဝဒနာႏွိပ္စက္ေသာသူ 'ခံစားေသာသူ'ဟု ဝန္ခံျငားအံ့။ အာပတ္ကို မ႐ႈျခင္းေၾကာင့္ ႏွင္ထုတ္ထားသူဟု ဝန္ခံျငားအံ႕။ အာပတ္ကို မကုစားျခင္းေၾကာင့္ ႏွင္ထုတ္ ထားသူဟု ဝန္ခံျငားအံ့။ ယုတ္ညံ့ေသာ မိစၧာအယူကို မစြန္႔ျခင္းေၾကာင့္ ႏွင္ထုတ္ထားသူဟု ဝန္ခံျငားအံ့။ ပ႑ဳက္ဟု ဝန္ခံျငားအံ့။ ေပါင္းသင္းမႈကို ခိုးသူဟု ဝန္ခံျငားအံ့။ တိတိၴေဘာင္သို႔ ေျပာင္းေရႊ႕သူဟု ဝန္ခံျငားအံ့။ တိရစၧာန္ဟု ဝန္ခံျငားအံ့။ အမိသတ္သူဟု ဝန္ခံျငားအံ့။ အဖသတ္သူဟု ဝန္ခံျငားအံ့။ ရဟႏၲာကို သတ္သူဟု ဝန္ခံျငားအံ့။ ရဟန္းမိန္းမကို ဖ်က္ဆီးသူဟု ဝန္ခံျငားအံ့။ သံဃာကို သင္းခြဲသူဟု ဝန္ခံျငားအံ့။ ဘုရားကို ေသြးစိမ္းတည္ေအာင္ ျပဳသူဟု ဝန္ခံျငားအံ့။ ဥဘေတာဗ်ည္းဟု ဝန္ခံျငားအံ့။ တစ္ပါးေသာ ရဟန္းအား ပဝါရဏာကို ေပးရမည္။

ရဟန္းတို႔ အကယ္၍ ပဝါရဏာကို ေဆာင္ေသာ ရဟန္းသည္ ပဝါရဏာကို ေပးအပ္ၿပီးေသာ္ လမ္းခရီးအၾကား၌ အရပ္တစ္ပါးသို႔ ဖဲသြားျငားအံ့၊ ပဝါရဏာကို ေဆာင္သည္ မမည္။ ရဟန္းတို႔ အကယ္၍ ပဝါရဏာကို ေဆာင္ေသာ ရဟန္းသည္ ပဝါရဏာကို ေပးအပ္ၿပီးေသာ္ လမ္းခရီးအၾကား၌ လူထြက္ျငားအံ့။ပ။ ေသျငားအံ့။ သာမေဏဟု ဝန္ခံျငားအံ့။ သိကၡာကို စြန္႔ေသာသူဟု ဝန္ခံျငားအံ့၊ အဆံုးစြန္ေသာ ပါရာဇိကအာပတ္သို႕ ေရာက္ေသာသူဟု ဝန္ခံျငားအံ့။ ႐ူးသူဟု ဝန္ခံျငားအံ့။ စိတ္ပ်ံ႕လြင့္ေသာသူဟု ဝန္ခံျငားအံ့။ ေဝဒနာႏွိပ္စက္ေသာသူဟု ဝန္ခံျငားအံ့။ အာပတ္ကို မ႐ႈျခင္းေၾကာင့္ ႏွင္ထုတ္ ထားေသာ ရဟန္းဟု ဝန္ခံျငားအံ့။ အာပတ္ကို မကုစားျခင္းေၾကာင့္ ႏွင္ထုတ္ထားေသာ ရဟန္းဟု ဝန္ခံ ျငားအံ့။ ယုတ္ညံ့ေသာ မိစၧာအယူကို မစြန္႔ျခင္းေၾကာင့္ ႏွင္ထုတ္ထားေသာ ရဟန္းဟု ဝန္ခံျငားအံ့။ ပ႑ဳက္ဟု ဝန္ခံျငားအံ့။ ေပါင္းသင္းမႈကို ခိုးေသာသူဟု ဝန္ခံျငားအံ့။ တိတၳိတို႔ေဘာင္သို႔ ေျပာင္းေရႊ႕ သြားသူဟု ဝန္ခံျငားအံ့။ တိရစၧာန္ဟု ဝန္ခံျငားအံ့။ အမိသတ္သူဟု ဝန္ခံျငားအံ့။ အဖသတ္သူဟု ဝန္ခံ ျငားအံ့။ ရဟႏၲာကို သတ္သူဟု ဝန္ခံျငားအံ့။ ရဟန္းမိန္းမကို ဖ်က္ဆီးေသာသူဟု ဝန္ခံျငားအံ့။ သံဃာ ကို သင္းခြဲေသာသူဟု ဝန္ခံျငားအံ့။ ဘုရားကို ေသြးစိမ္းတည္ေအာင္ ျပဳေသာသူဟု ဝန္ခံျငားအံ့။ ဥဘေတာဗ်ည္းဟု ဝန္ခံျငားအံ့၊ ပဝါရဏာကို ေဆာင္သည္ မမည္။

ရဟန္းတို႔ အကယ္၍ ပဝါရဏာကို ေဆာင္ေသာ ရဟန္းသည္ ပဝါရဏာကို ေပးၿပီးေသာ္ သံဃာ့ ေဘာင္သို႔ ေရာက္၍ အရပ္တစ္ပါးသို႔ ဖဲသြားျငားအံ့၊ ပဝါရဏာကို ေဆာင္သည္ မည္၏။ ရဟန္းတို႔ အကယ္၍ ပဝါရဏာကို ေဆာင္ေသာ ရဟန္းသည္ ပဝါရဏာကို ေပးၿပီးေသာ္ သံဃာ့ေဘာင္သို႔ ေရာက္ ၿပီးမွ လူထြက္ျငားအံ့။ပ။ ေသျငားအံ့။ သာမေဏဟု ဝန္ခံျငားအံ့။ သိကၡာကို စြန္႔ေသာသူဟု ဝန္ခံျငားအံ့။ အဆံုးစြန္ေသာ ပါရာဇိကအာပတ္သို႕ ေရာက္ေသာသူဟု ဝန္ခံျငားအံ့။ ႐ူးသူဟု ဝန္ခံျငားအံ့။ စိတ္ပ်ံ႕လြင့္ေသာသူဟု ဝန္ခံျငားအံ့။ ေဝဒနာ ႏွိပ္စက္အပ္ေသာသူဟု ဝန္ခံျငားအံ့။ အာပတ္ကို မ႐ႈျခင္းေၾကာင့္ ႏွင္ ထုတ္ထားေသာ ရဟန္းဟု ဝန္ခံျငားအံ့။ အာပတ္ကို မကုစားျခင္းေၾကာင့္ ႏွင္ထုတ္ထားေသာ ရဟန္းဟု ဝန္ခံျငားအံ့။ ယုတ္ညံ့ေသာ မိစၧာအယူကို မစြန္႔ျခင္းေၾကာင့္ ႏွင္ထုတ္ထားေသာ ရဟန္းဟု ဝန္ခံျငားအံ့။ ပ႑ဳက္ဟု ဝန္ခံျငားအံ့။ ေပါင္းသင္းမႈကို ခိုးေသာသူဟု ဝန္ခံျငားအံ့။ တိတၳိတို႔ေဘာင္သို႔ ေျပာင္းေရႊ႕ သြားသူဟု ဝန္ခံျငားအံ့။ တိရစၧာန္ဟု ဝန္ခံျငားအံ့။ အမိသတ္သူဟု ဝန္ခံျငားအံ့။ အဖသတ္သူဟု ဝန္ခံ ျငားအံ့။ ရဟႏၲာကို သတ္ေသာသူဟု ဝန္ခံျငားအံ့။ ရဟန္းမိန္းမကို ဖ်က္ဆီးေသာသူဟု ဝန္ခံျငားအံ့။ သံဃာကို သင္းခြဲေသာသူဟု ဝန္ခံျငားအံ့။ ဘုရားကို ေသြးစိမ္းတည္ေအာင္ ျပဳေသာသူဟု ဝန္ခံျငားအံ့။
ဥဘေတာဗ်ည္းဟု ဝန္ခံျငားအံ့၊ ပဝါရဏာကို ေဆာင္သည္ မည္၏။

ရဟန္းတို႔ အကယ္၍ ပဝါရဏာကို ေဆာင္ေသာ ရဟန္းသည္ ပဝါရဏာကို ေပးၿပီးေသာ္ သံဃာ့ ေဘာင္သို႔ ေရာက္ၿပီးေနာက္ အိပ္ေပ်ာ္သည္ျဖစ္၍ မေျပာၾကားျငားအံ့၊ ပဝါရဏာကို ေဆာင္သည္ မည္၏။ ပဝါရဏာ ေဆာင္ေသာ ရဟန္းအား အာပတ္ မသင့္။ ရဟန္းတို႔ ပဝါရဏာကို ေဆာင္ေသာ ရဟန္းသည္ အကယ္၍ ပဝါရဏာကို ေပးၿပီးလွ်င္ သံဃာ့ေဘာင္သို႔ ေရာက္မွ ေမ့ေလ်ာ့သည္ျဖစ္၍ မေျပာၾကားမိျငား အံ့။ပ။ သမာပတ္ ဝင္စားသည္ျဖစ္၍ မေျပာၾကားမိျငားအံ့၊ ပဝါရဏာကို ေဆာင္သည္ မည္၏။ ပဝါရဏာ ေဆာင္ေသာ ရဟန္းအား အာပတ္ မသင့္။ ရဟန္းတို႔ ပဝါရဏာကို ေဆာင္ေသာ ရဟန္းသည္ အကယ္ ၍ ပဝါရဏာကို ေပးၿပီးလွ်င္ သံဃာ့ေဘာင္သို႔ ေရာက္မွ မေျပာလိုသျဖင့္ ေစတနာရွိ၍ မေျပာၾကားျငားအံ့၊ ပဝါရဏာကို ေဆာင္သည္ မည္၏၊ ပဝါရဏာေဆာင္ေသာ ရဟန္းအား ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။ ရဟန္းတို႔ ထိုပဝါရဏာေန႔၌ ပဝါရဏာကို ေပးေသာ ရဟန္းသည္ သံဃာအား ျပဳဖြယ္ကိစၥရွိအံ့ဟု ဆႏၵကိုလည္း ေပးျခင္းငွါ ခြင့္ျပဳ၏ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
.....................................................................................................

၁၂၃-ေဆြမ်ဳိးစသည္တို႔က ဖမ္းယူျခင္း

၂၁၄။ ထိုအခါ တစ္ပါးေသာ ရဟန္းကို ထိုပဝါရဏာေန႔၌ အေဆြအမ်ဳိးတို႔သည္ ဖမ္းယူကုန္၏။ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤအေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏။ ရဟန္းတို႔ ဤသာသနာေတာ္၌ ရဟန္းကို ထို ပဝါရဏာေန႔၌ အေဆြအမ်ဳိးတို႔သည္ ဖမ္းယူကုန္အံ့၊ ထိုအေဆြအမ်ဳိးတို႔ကို ရဟန္းတို႔သည္ ''ဒါယကာတို႔ ေတာင္းပန္ပါ၏၊ သင္တို႔သည္ ဤရဟန္းကို ပဝါရဏာျပဳၿပီးသည္တိုင္ေအာင္ တစ္ခဏမွ် လႊတ္ၾကကုန္ ေလာ့''ဟု ေျပာဆိုရမည္။

ဤသို႔ ေျပာဆိုသည့္အတိုင္းရခဲ့ေသာ္ ေကာင္း၏၊ အကယ္၍ မရခဲ့ေသာ္ ထိုအေဆြအမ်ဳိးတို႔ကို ရဟန္းတို႔သည္ ''ဒါယကာတို႔ ေတာင္းပန္ပါ၏၊ ဤရဟန္း ပဝါရဏာျပဳၿပီးသည္တိုင္ေအာင္ သင္တို႔သည္ တစ္ခဏမွ် သင့္တင့္ေလ်ာက္ပတ္ေသာ အရပ္၌ ေနကုန္ေလာ့''ဟု ေျပာဆိုရမည္။ ဤသို႔ ေျပာဆိုသည့္ အတိုင္းရခဲ့ေသာ္ ေကာင္း၏၊ အကယ္၍ မရခဲ့ေသာ္ ထိုအေဆြအမ်ဳိးတို႔ကို ရဟန္းတို႔သည္ ''ဒါယကာတို႔ ေတာင္းပန္ပါ၏၊ သင္တို႔သည္ ဤရဟန္းကို သံဃာ့ပဝါရဏာျပဳၿပီးသည္တိုင္ေအာင္ တစ္ခဏမွ် သိမ္အပ သို႔ ေဆာင္ကုန္ေလာ့''ဟု ေျပာဆိုရမည္။ ဤသို႔ ေျပာဆိုသည့္အတိုင္းရခဲ့ေသာ္ ေကာင္း၏၊ အကယ္၍ မရခဲ့ေသာ္ ဝဂ္ျဖစ္ေသာ 'အစုကြဲေသာ' သံဃာသည္ ပဝါရဏာမျပဳအပ္၊ အကယ္၍ ပဝါရဏာျပဳျငားအံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။

ရဟန္းတို႔ ဤသာသနာေတာ္၌ ရဟန္းကို ထိုပဝါရဏာေန႔၌ မင္းတို႔သည္ ဖမ္းယူကုန္အံ့။ပ။ ခိုးသူတို႔သည္ ဖမ္းယူကုန္အံ့၊ ေသေသာက္ၾကဴးတို႔သည္ ဖမ္းယူကုန္အံ့၊ ရန္သူျဖစ္ေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ဖမ္းယူကုန္အံ့။ ရဟန္းတို႔သည္ ထိုရန္သူျဖစ္ေသာ ရဟန္းတို႔ကို ''အသွ်င္တို႔ ေတာင္းပန္ပါ၏၊ ဤရဟန္း ကို ပဝါရဏာျပဳၿပီးသည္တိုင္ေအာင္ တစ္ခဏမွ် လႊတ္ၾကကုန္ေလာ့''ဟု ေျပာဆိုရမည္။

ဤသို႔ ေျပာဆိုသည့္အတိုင္းရခဲ့ေသာ္ ေကာင္း၏၊ အကယ္၍ မရခဲ့ေသာ္ ရန္သူျဖစ္ေသာ ရဟန္း တို႔ကို ရဟန္းတို႔သည္ ''အသွ်င္တို႔ ေတာင္းပန္ပါ၏၊ ဤရဟန္း ပဝါရဏာျပဳၿပီးသည္တိုင္ေအာင္ သင္တို႔သည္ တစ္ခဏမွ် သင့္တင့္ေလ်ာက္ပတ္ေသာ ေနရာ၌ ေနကုန္ေလာ့''ဟု ေျပာဆိုရမည္။

ဤသို႔ ေျပာဆိုသည့္အတိုင္းရခဲ့ေသာ္ ေကာင္း၏၊ အကယ္၍ မရခဲ့ေသာ္ ထိုရန္သူျဖစ္ေသာ ရဟန္း တို႔ကို ရဟန္းတို႔သည္ ''အသွ်င္တို႔ ေတာင္းပန္ပါ၏၊ သင္တို႔သည္ ဤရဟန္းကို သံဃာ့ပဝါရဏာျပဳၿပီးသည္တိုင္ေအာင္ တစ္ခဏမွ် သိမ္အပသို႔ ေဆာင္ပါကုန္ေလာ့''ဟု ေျပာဆိုအပ္ကုန္၏။ ဤသို႔ ေျပာဆိုသည္ရွိေသာ္ ေျပာဆိုသည့္ အတိုင္းရခဲ့ေသာ္ ေကာင္း၏၊ အကယ္၍ မရခဲ့ေသာ္ ဝဂ္ျဖစ္ေသာ သံဃာသည္ ပဝါရဏာမျပဳအပ္၊ အကယ္၍ ပဝါရဏာျပဳျငားအံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

................................................................................................................
၁၂၄-သံဃာ့ပဝါရဏာ စသည္အျပား

၂၁၅။ တစ္ရံေရာအခါ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းဝယ္ ပဝါရဏာေန႔၌ ငါးပါးေသာ ရဟန္းတို႔ ေနကုန္၏။ ထိုအခါ ထိုရဟန္းတို႔အား ''ျမတ္စြာဘုရားသည္ 'သံဃာသည္ ပဝါရဏာျပဳအပ္၏'ဟု ပညတ္ ေတာ္မူ၏၊ ငါတို႔သည္ကား ငါးေယာက္တို႔သာ ျဖစ္ကုန္၏၊ ငါတို႔သည္ အဘယ္သို႔ ပဝါရဏာျပဳရမည္ နည္း''ဟု အၾကံျဖစ္၏။ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤအေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏။ ရဟန္းတို႔ ဤ ငါးပါးေသာ ရဟန္းတို႔အား သံဃာ့ပဝါရဏာျပဳျခင္းငွါ ခြင့္ျပဳ၏ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

၂၁၆။ တစ္ရံေရာအခါ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းဝယ္ ပဝါရဏာေန႔၌ ေလးပါးေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ေနကုန္၏။ ထိုအခါ ထိုရဟန္းတို႔အား ''ျမတ္စြာဘုရားသည္ 'ငါးပါးေသာ ရဟန္းတို႔အား သံဃာ့ ပဝါရဏာျပဳျခင္းငွါ ခြင့္ျပဳေတာ္မူ၏၊ ငါတို႔သည္ကား ေလးေယာက္တို႔သာ ျဖစ္ကုန္၏၊ ငါတို႔သည္ အဘယ္သို႔ ပဝါရဏာျပဳရမည္နည္း''ဟု အၾကံျဖစ္၏။ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤအေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏။ ရဟန္းတို႔ ေလးပါးေသာ ရဟန္းတို႔အား အခ်င္းခ်င္း ပဝါရဏာျပဳျခင္းငွါ ခြင့္ျပဳ၏။ ရဟန္းတို႔ ဤသို႔ ပဝါရဏာျပဳရမည္၊ ကြၽမ္းက်င္လိမၼာ၍ စြမ္းရည္ရွိေသာ ရဟန္းသည္ ထိုရဟန္းတို႔ကို သိေစရမည္-

''အသွ်င္တို႔သည္ အကြၽႏု္ပ္၏ (စကားကို) နာေတာ္မူကုန္ေလာ့၊ ယေန႔ ပဝါရဏာေန႔ ျဖစ္၏၊ အကယ္၍ အသွ်င္တို႔အား ေလ်ာက္ပတ္ေသာ အခါရွိေသာ ကံသည္ ျဖစ္ျငားအံ့၊ အကြၽႏု္ပ္ တို႔သည္ အခ်င္းခ်င္း ပဝါရဏာျပဳကုန္အံ့''ဟု (သိေစရမည္)။

မေထရ္ႀကီးျဖစ္ေသာ ရဟန္းသည္ လက္ဝဲတစ္ဖက္ ပခံုးထက္၌ ဧကသီကို စံပယ္တင္၍ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ၿပီးလွ်င္ လက္အုပ္ခ်ီကာ ထိုရဟန္းတို႔ကို ''ငါ့သွ်င္တို႔ အကြၽႏု္ပ္သည္ အသွ်င္တို႔ကို ဖိတ္ၾကား ပါ၏၊ ျမင္သျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ၾကားသျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ယံုမွားသျဖင့္လည္းေကာင္း အသွ်င္တို႔သည္ အကြၽႏု္ပ္ကို အစဥ္သနားျခင္းကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ေျပာဆိုကုန္ေလာ့၊ (အျပစ္ကို) ျမင္သည္ရွိေသာ္ ကုစား ပါအံ့။

ႏွစ္ႀကိမ္ေျမာက္လည္း။ပ။ သံုးႀကိမ္ေျမာက္လည္း ငါ့သွ်င္တို႔ အကြၽႏု္ပ္သည္ အသွ်င္တို႔ကို ဖိတ္ ၾကားပါ၏၊ ျမင္သျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ၾကားသျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ယံုမွားသျဖင့္လည္းေကာင္း အသွ်င္တို႔သည္ အကြၽႏု္ပ္ကို အစဥ္သနားျခင္းကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ေျပာဆိုကုန္ေလာ့၊ (အျပစ္ကို) ျမင္သည္ရွိေသာ္ ကုစားပါအံ့''ဟု ေျပာဆိုရမည္။

သီတင္းငယ္ ရဟန္းသည္ လက္ဝဲတစ္ဖက္ ပခံုးထက္၌ ဧကသီကို စံပယ္တင္၍ ေဆာင့္ေၾကာင့္ ထိုင္ၿပီးလွ်င္ လက္အုပ္ခ်ီကာ ထိုရဟန္းတို႔ကို ''အသွ်င္ဘုရားတို႔ အကြၽႏု္ပ္သည္ အသွ်င္တို႔ကို ဖိတ္ၾကား ပါ၏၊ ျမင္သျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ၾကားသျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ယံုမွားသျဖင့္လည္းေကာင္း အသွ်င္တို႔သည္ အကြၽႏု္ပ္ကို အစဥ္သနားျခင္းကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ေျပာဆိုကုန္ေလာ့၊ (အျပစ္ကို) ျမင္သည္ရွိေသာ္ ကုစား ပါအံ့။

ႏွစ္ႀကိမ္ေျမာက္လည္း။ပ။ သံုးႀကိမ္ေျမာက္လည္း အသွ်င္ဘုရားတို႔ အကြၽႏု္ပ္သည္ အသွ်င္တို႔ကို ဖိတ္ၾကားပါ၏၊ ျမင္သျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ၾကားသျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ယံုမွားသျဖင့္လည္းေကာင္း အသွ်င္တို႔သည္ အကြၽႏု္ပ္ကို အစဥ္သနားျခင္းကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ေျပာဆိုကုန္ေလာ့၊ (အျပစ္ကို) ျမင္သည္ရွိေသာ္ ကုစားပါအံ့''ဟု ေျပာဆိုရမည္။

တစ္ရံေရာအခါ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းဝယ္ ပဝါရဏာေန႔၌ သံုးပါးေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ေနကုန္၏။ ထိုအခါ ထိုရဟန္းတို႔အား ''ျမတ္စြာဘုရားသည္ 'ငါးပါးေသာ ရဟန္းတို႔အား သံဃာ့ပဝါရဏာျပဳျခင္းငွါ ေလးပါးေသာ ရဟန္းတို႔အား အခ်င္းခ်င္း ပဝါရဏာျပဳျခင္းငွါ' ခြင့္ျပဳေတာ္မူ၏၊ ငါတို႔သည္ကား သံုးေယာက္တို႔သာတည္း၊ ငါတို႔သည္ အဘယ္သို႔ ပဝါရဏာျပဳ ရမည္နည္း''ဟု အၾကံျဖစ္၏။ ျမတ္စြာ့ဘုရားအား ဤအေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏။ ရဟန္းတို႔ သံုးပါးေသာ ရဟန္းတို႔အား အခ်င္းခ်င္း ပဝါရဏာျပဳျခင္းငွါ ခြင့္ျပဳ၏။ ရဟန္းတို႔ ဤသို႔ ပဝါရဏာျပဳအပ္၏။ ကြၽမ္းက်င္လိမၼာ၍ စြမ္းရည္ရွိေသာ ရဟန္းသည္ ထိုရဟန္းတို႔ကို သိေစအပ္ကုန္၏-

''အသွ်င္တို႔သည္ အကြၽႏု္ပ္၏ (စကားကို) နာေတာ္မူပါကုန္ေလာ့၊ ယေန႔ ပဝါရဏာေန႔တည္း၊ အကယ္၍ အသွ်င္တို႔အား ေလ်ာက္ပတ္ေသာ အခါရွိေသာ ကံသည္ ျဖစ္ျငားအံ့၊ အကြၽႏု္ပ္ တို႔သည္ အခ်င္းခ်င္း ပဝါရဏာျပဳကုန္အံ့''ဟု (သိေစအပ္ကုန္၏)။

မေထရ္ႀကီးျဖစ္ေသာ ရဟန္းသည္ လက္ဝဲတစ္ဖက္ ပခံုးထက္၌ ဧကသီကို စံပယ္တင္၍ ေဆာင့္ေၾကာင့္ ထိုင္ၿပီးလွ်င္ လက္အုပ္ခ်ီကာ ထိုရဟန္းတို႔ကို ''ငါ့သွ်င္တို႔ အကြၽႏု္ပ္သည္ အသွ်င္တို႔ကို ဖိတ္ၾကား ပါ၏၊ ျမင္သျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ၾကားသျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ယံုမွားသျဖင့္လည္းေကာင္း အသွ်င္တို႔သည္ အကြၽႏု္ပ္ကို အစဥ္သနားျခင္းကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ေျပာဆိုကုန္ေလာ့၊ (အျပစ္ကို) ျမင္သည္ရွိေသာ္ ကုစား ပါအံ့။

ႏွစ္ႀကိမ္ေျမာက္လည္း။ပ။ သံုးႀကိမ္ေျမာက္လည္း ငါ့သွ်င္တို႔ အကြၽႏု္ပ္သည္ အသွ်င္တို႔ကို ဖိတ္ ၾကားပါ၏၊ ျမင္သျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ၾကားသျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ယံုမွားသျဖင့္လည္းေကာင္း အသွ်င္တို႔သည္ အကြၽႏု္ပ္ကို အစဥ္သနားျခင္းကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ေျပာဆိုကုန္ေလာ့၊ (အျပစ္ကို) ျမင္သည္ရွိေသာ္ ကုစားပါအံ့''ဟု ေျပာဆိုအပ္ကုန္၏။

သီတင္းငယ္ ရဟန္းသည္ လက္ဝဲတစ္ဖက္ ပခံုးထက္၌ ဧကသီကို စံပယ္တင္၍ ေဆာင့္ေၾကာင့္ ထိုင္ၿပီးလွ်င္ လက္အုပ္ခ်ီကာ ထိုရဟန္းတို႔ကို ''အသွ်င္ဘုရားတို႔ အကြၽႏု္ပ္သည္ အသွ်င္တို႔ကို ဖိတ္ၾကား ပါ၏၊ ျမင္သျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ၾကားသျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ယံုမွားသျဖင့္လည္းေကာင္း အသွ်င္တို႔သည္ အကြၽႏု္ပ္ကို အစဥ္သနားျခင္းကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ေျပာဆိုကုန္ေလာ့၊ (အျပစ္ကို) ျမင္သည္ရွိေသာ္ ကုစား ပါအံ့။

ႏွစ္ႀကိမ္ေျမာက္လည္း။ပ။ သံုးႀကိမ္ေျမာက္လည္း အသွ်င္ဘုရားတို႔ အကြၽႏု္ပ္သည္ အသွ်င္တို႔ကို ဖိတ္ၾကားပါ၏၊ ျမင္သျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ၾကားသျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ယံုမွားသျဖင့္လည္းေကာင္း အသွ်င္တို႔သည္ အကြၽႏု္ပ္ကို အစဥ္သနားျခင္းကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ေျပာဆိုကုန္ေလာ့၊ (အျပစ္ကို) ျမင္သည္ရွိေသာ္ ကုစားပါအံ့''ဟု ေျပာဆိုရမည္။

၂၁၇။ တစ္ရံေရာအခါ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းဝယ္ ပဝါရဏာေန႔၌ ႏွစ္ပါးေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ေနကုန္၏။ ထိုအခါ ထိုရဟန္းတို႔အား ''ျမတ္စြာဘုရားသည္ 'ငါးပါးေသာ ရဟန္းတို႔အား သံဃာ့ ပဝါရဏာျပဳျခင္းငွါ ေလးပါးေသာ ရဟန္းတို႔အား အခ်င္းခ်င္း ပဝါရဏာျပဳျခင္းငွါ သံုးပါးေသာ ရဟန္း တို႔အား အခ်င္းခ်င္း ပဝါရဏာျပဳျခင္းငွါ' ခြင့္ျပဳေတာ္မူ၏။ ငါတို႔သည္ကား ႏွစ္ေယာက္တို႔သာတည္း။ ငါတို႔သည္ အဘယ္သို႔ ပဝါရဏာျပဳရပါ မည္နည္း''ဟု အၾကံျဖစ္၏။ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤအေၾကာင္း ကို ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏။ ရဟန္းတို႔ ႏွစ္ပါးေသာ ရဟန္းတို႔အား အခ်င္းခ်င္း ပဝါရဏာျပဳျခင္းငွါ ခြင့္ျပဳ၏။ ရဟန္းတို႔ ဤသို႔ ပဝါရဏာျပဳရမည္။

မေထရ္ႀကီးျဖစ္ေသာ ရဟန္းသည္ လက္ဝဲတစ္ဖက္ ပခံုးထက္၌ ဧကသီကို စံပယ္တင္၍ ေဆာင့္ေၾကာင့္ ထိုင္ၿပီးလွ်င္ လက္အုပ္ခ်ီကာ သီတင္းငယ္ျဖစ္ေသာ ရဟန္းကို ''ငါ့သွ်င္ အကြၽႏု္ပ္သည္ အသွ်င့္ကို ဖိတ္ၾကားပါ၏၊ ျမင္သျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ၾကားသျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ယံုမွားသျဖင့္လည္းေကာင္း အသွ်င္သည္ အကြၽႏု္ပ္ကို အစဥ္သနားျခင္းကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ေျပာဆိုပါေလာ့၊ (အျပစ္ကို) ျမင္သည္ရွိေသာ္ ကုစားပါအံ့။

ႏွစ္ႀကိမ္ေျမာက္လည္း။ပ။ သံုးႀကိမ္ေျမာက္လည္း ငါ့သွ်င္ အကြၽႏု္ပ္သည္ အသွ်င့္ကို ဖိတ္ၾကားပါ၏၊ ျမင္သျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ၾကားသျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ယံုမွားသျဖင့္လည္းေကာင္း အသွ်င္သည္ အကြၽႏု္ပ္ကို အစဥ္သနားျခင္းကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ေျပာဆိုပါေလာ့၊ (အျပစ္ကို) ျမင္သည္ရွိေသာ္ ကုစားပါအံ့''ဟု ေျပာဆို ရမည္။

သီတင္းငယ္ျဖစ္ေသာ ရဟန္းသည္ လက္ဝဲတစ္ဖက္ ပခံုးထက္၌ ဧကသီကို စံပယ္တင္၍ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ၿပီးလွ်င္ လက္အုပ္ခ်ီကာ မေထရ္ႀကီးျဖစ္ေသာ ရဟန္းကို ''အသွ်င္ဘုရား အကြၽႏု္ပ္သည္ အသွ်င္ဘုရားကို ဖိတ္ၾကားပါ၏၊ ျမင္သျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ၾကားသျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ယံုမွားသျဖင့္လည္းေကာင္း အသွ်င္သည္ အကြၽႏု္ပ္ကို အစဥ္သနားျခင္းကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ေျပာဆိုပါေလာ့၊ (အျပစ္ကို) ျမင္သည္ရွိေသာ္ ကုစားပါအံ့။

ႏွစ္ႀကိမ္ေျမာက္လည္း။ပ။ သံုးႀကိမ္ေျမာက္လည္း အသွ်င္ဘုရား အကြၽႏု္ပ္သည္ အသွ်င္ဘုရားကို ဖိတ္ၾကားပါ၏၊ ျမင္သျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ၾကားသျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ယံုမွားသျဖင့္လည္းေကာင္း အသွ်င္သည္ အကြၽႏု္ပ္ကို အစဥ္သနားျခင္းကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ေျပာဆိုပါေလာ့၊ (အျပစ္ကို) ျမင္သည္ရွိေသာ္ ကုစားပါအံ့''ဟု ေျပာဆိုရမည္။

၂၁၈။ တစ္ရံေရာအခါ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းဝယ္ ထိုပဝါရဏာေန႔၌ တစ္ပါးေသာ ရဟန္းသည္ ေန၏။ ထိုအခါ ထိုရဟန္းအား ''ျမတ္စြာဘုရားသည္ 'ငါးပါးေသာ ရဟန္းတို႔အား သံဃာ့ပဝါရဏာျပဳျခင္းငွါ ေလးပါးေသာ ရဟန္းတို႔အား အခ်င္းခ်င္း ပဝါရဏာျပဳျခင္းငွါ သံုးပါးေသာ ရဟန္းတို႔အား အခ်င္းခ်င္း ပဝါရဏာျပဳျခင္းငွါ ႏွစ္ပါးေသာ ရဟန္းတို႔အား အခ်င္းခ်င္း ပဝါရဏာျပဳျခင္းငွါ' ခြင့္ျပဳေတာ္မူ၏၊ ငါသည္ကား တစ္ပါးတည္းသာတည္း။ ငါသည္ အဘယ္သို႔ က်င့္ရပါမည္နည္း''ဟု အၾကံျဖစ္၏။ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤအေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္၏။

ရဟန္းတို႔ ဤသာသနာေတာ္၌ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းဝယ္ ပဝါရဏာေန႔၌ တစ္ပါးေသာ ရဟန္းသည္ ေန၏၊ ရဟန္းတို႔ ထိုရဟန္းသည္ ရဟန္းတို႔ ဝင္ထြက္ရာျဖစ္ေသာ စည္းေဝးရာဇရပ္၊ မ႑ပ္၊ သစ္ပင္ရင္းတို႔ကို တံျမက္လွည္း၍ေသာက္ေရသံုးေဆာင္ေရ တည္ထားၿပီးလွ်င္ ေနရာကို ခင္းလ်က္ ဆီမီး ညႇိထြန္းကာ ထိုင္ေနရမည္။ အကယ္၍ အျခားေသာ ရဟန္းတို႔သည္ လာကုန္ျငားအံ့၊ ထိုရဟန္းတို႔ႏွင့္ အတူ ပဝါရဏာျပဳရမည္။ အကယ္၍ မလာကုန္ျငားအံ့၊ ''ယေန႔ ငါ့အတြက္ ပဝါရဏာေန႔တည္း''ဟု အဓိ႒ာန္ရမည္။ အကယ္၍ အဓိ႒ာန္ျခင္းကို မျပဳျငားအံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။

ရဟန္းတို႔ ထိုသို႔ ပဝါရဏာျပဳရာ၌ ရဟန္းငါးပါးေနေသာ ေက်ာင္း၌ တစ္ပါးေသာ ရဟန္း၏ ပဝါရဏာကို ေဆာင္၍ ေလးပါးေသာ ရဟန္းတို႔သည္ သံဃာ့ပဝါရဏာကို မျပဳအပ္၊ အကယ္၍ ပဝါရဏာ ျပဳကုန္ျငားအံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။

ရဟန္းတို႔ ထိုသို႔ ပဝါရဏာျပဳရာ၌ ေလးပါးေနေသာ ေက်ာင္းဝယ္ တစ္ပါးေသာ ရဟန္း၏ ပဝါရဏာကို ေဆာင္၍ သံုးပါးေသာ ရဟန္းတို႔သည္ အခ်င္းခ်င္း ပဝါရဏာကို မျပဳအပ္၊ အကယ္၍ ပဝါရဏာျပဳကုန္ျငားအံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။

ရဟန္းတို႔ ထိုသို႔ ပဝါရဏာျပဳရာ၌ သံုးပါးေနေသာ ေက်ာင္းဝယ္ တစ္ပါးေသာ ရဟန္း၏ ပဝါရဏာကို ေဆာင္၍ ႏွစ္ပါးေသာ ရဟန္းတို႔သည္ အခ်င္းခ်င္း ပဝါရဏာကို မျပဳအပ္၊ အကယ္၍ ပဝါရဏာျပဳကုန္ျငားအံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။

ရဟန္းတို႔ ထိုသို႔ ပဝါရဏာျပဳရာ၌ ရဟန္းႏွစ္ပါးေနေသာ ေက်ာင္း၌ တစ္ပါးေသာ ရဟန္း၏ ပဝါရဏာကို ေဆာင္၍ တစ္ပါးေသာ ရဟန္းသည္ အဓိ႒ာန္ ပဝါရဏာကို မျပဳအပ္၊ အကယ္၍ အဓိ႒ာန္ ပဝါရဏာျပဳျငားအံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
၁၂၅-အာပတ္ကို ကုစားနည္း

၂၁၉။ တစ္ရံေရာအခါ တစ္ပါးေသာ ရဟန္းသည္ ထိုပဝါရဏာေန႔၌ အာပတ္ သင့္၏။ ထိုအခါ ထို ရဟန္းအား ''ျမတ္စြာဘုရားသည္ 'အာပတ္ႏွင့္တကြ ပဝါရဏာ မျပဳအပ္'ဟု ပညတ္ေတာ္မူ၏၊ ငါသည္လည္း အာပတ္ သင့္၏၊ ငါသည္ အဘယ္သို႔ က်င့္ရပါမည္နည္း''ဟု အၾကံျဖစ္၏။ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤအေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္၏။

ရဟန္းတို႔ ရဟန္းသည္ ပဝါရဏာေန႔၌ အာပတ္ သင့္၏၊ ထိုရဟန္းသည္ တစ္ပါးေသာ ရဟန္း အထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးလွ်င္ လက္ဝဲတစ္ဖက္ ပခံုးထက္၌ ဧကသီကို စံပယ္တင္၍ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ၿပီးလွ်င္ လက္အုပ္ခ်ီကာ -
''ငါ့သွ်င္ ငါသည္ ဤမည္ေသာ အာပတ္သို႔ ေရာက္၏၊ ထိုအာပတ္ကို ေျပာၾကားပါ၏''ဟု ေျပာဆို ရမည္။

ထိုေဒသနာခံေသာ ရဟန္းက ''အာပတ္ကို ႐ႈေလာ့''ဟု ေျပာဆိုရမည္။ ''ေကာင္းပါၿပီ ႐ႈပါအံ့''ဟု (အာပတ္သင့္ေသာ ရဟန္းက) ေျပာဆိုရမည္။ ''ေနာင္အခါ ေစာင့္စည္းေလာ့''ဟု (ေဒသနာခံေသာ ရဟန္းက ေျပာဆိုရမည္)။ ရဟန္းတို႔ ရဟန္းသည္ ထိုပဝါရဏာေန႔၌ အာပတ္၌ ယံုမွားရွိ၏၊ ရဟန္းတို႔ ထိုရဟန္းသည္ တစ္ပါးေသာ ရဟန္းအထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးလွ်င္ လက္ဝဲတစ္ဖက္ ပခံုးထက္၌ ဧကသီကို စံပယ္တင္၍ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ၿပီးလွ်င္ လက္အုပ္ခ်ီကာ ''ငါ့သွ်င္ အကြၽႏု္ပ္သည္ ဤမည္ေသာ အာပတ္၌ ယံုမွားရွိပါ၏၊ အၾကင္အခါ၌ ယံုမွားမရွိသည္ျဖစ္အံ့၊ ထိုအခါ၌ ထိုအာပတ္ကို ကုစားပါအံ့''ဟု ဆို၍ ပဝါရဏာျပဳရမည္။ ထိုယံုမွားျခင္းေၾကာင့္ ပဝါရဏာ၏ အႏၲရာယ္ကို မျပဳအပ္သည္သာလွ်င္တည္းဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
............................................................................................
၁၂၆-အာပတ္ကို ထင္ရွားစြာျပဳျခင္း

၂၂ဝ။ တစ္ရံေရာအခါ တစ္ပါးေသာ ရဟန္းသည္ ပဝါရဏာျပဳသည္ရွိေသာ္ အာပတ္ကို သတိရ၏။ ထိုအခါ ထိုရဟန္းအား ''ျမတ္စြာဘုရားသည္ 'အာပတ္ႏွင့္တကြ ပဝါရဏာမျပဳအပ္'ဟု ပညတ္ေတာ္မူ၏၊ ငါသည္ကား အာပတ္ သင့္၏၊ ငါသည္ အဘယ္သို႔ က်င့္ရပါမည္နည္း''ဟု အၾကံျဖစ္၏။ ျမတ္စြာဘုရား အား ဤအေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္၏။

ရဟန္းတို႔ ရဟန္းသည္ ပဝါရဏာျပဳသည္ရွိေသာ္ အာပတ္ကို သတိရ၏။ ရဟန္းတို႔ ထို ရဟန္းသည္ အနီးျဖစ္ေသာ ရဟန္းကို ''ငါ့သွ်င္ အကြၽႏု္ပ္သည္ ဤမည္ေသာ အာပတ္သို႔ ေရာက္၏၊ ဤေနရာမွ ထေသာ္ ထိုအာပတ္ကို ကုစားပါအံ့''ဟု ေျပာဆို၍ ပဝါရဏာျပဳရမည္၊ ထိုအာပတ္ဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ ပဝါရဏာ၏ အႏၲရာယ္ကို မျပဳအပ္သည္သာလွ်င္တည္း။

ရဟန္းတို႔ ရဟန္းသည္ ပဝါရဏာျပဳသည္ရွိေသာ္ အာပတ္၌ ယံုမွားရွိ၏၊ ရဟန္းတို႔ ထိုရဟန္းသည္ အနီး ျဖစ္ေသာ ရဟန္းကို ''ငါ့သွ်င္ အကြၽႏု္ပ္သည္ ဤမည္ေသာ အာပတ္၌ ယံုမွားရွိ၏၊ ယံုမွား ကင္းေသာအခါ ထိုအာပတ္ကို ကုစားပါအံ့''ဟု ေျပာဆို၍ ပဝါရဏာျပဳရမည္၊ ထိုအာပတ္၌ ယံုမွားျခင္း ဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ ပဝါရဏာ၏ အႏၲရာယ္ကို မျပဳအပ္သည္သာလွ်င္တည္းဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
..............................................................................................
၁၂၇-သေဘာတူအာပတ္ကို ကုစားနည္း

၂၂၁။ တစ္ရံေရာအခါ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းဝယ္ ထိုပဝါရဏာေန႔၌ သံဃာအားလံုးသည္ သေဘာတူ ဝတၳဳေၾကာင့္ သင့္ေသာ အာပတ္သို႔ ေရာက္၏။ ထိုအခါ ထိုရဟန္းတို႔အား ''ျမတ္စြာဘုရားသည္ 'သေဘာ တူဝတၳဳေၾကာင့္ သင့္ေသာ အာပတ္ကို ေဒသနာမၾကားအပ္၊ သေဘာတူဝတၳဳေၾကာင့္ သင့္ေသာ အာပတ္ကို မခံယူအပ္'ဟု ပညတ္ေတာ္မူ၏၊ ဤသံဃာအားလံုးသည္လည္း သေဘာတူဝတၳဳေၾကာင့္ သင့္ေသာ အာပတ္ သို႔ ေရာက္၏၊ ငါတို႔သည္ အဘယ္သို႔ က်င့္ရပါမည္နည္း''ဟု အၾကံျဖစ္၏။

ျမတ္စြာဘုရားအား ဤ အေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏။

ရဟန္းတို႔ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းဝယ္ ထိုပဝါရဏာေန႔၌ သံဃာအားလံုးသည္ သေဘာတူဝတၳဳေၾကာင့္ သင့္ေသာ အာပတ္သို႔ ေရာက္၏၊ ရဟန္းတို႔ ထိုရဟန္းတို႔သည္ တစ္ပါးေသာ ရဟန္းကို ''ငါ့သွ်င္ သြားေလာ့၊ ထိုအာပတ္ကို ကုစား၍ လာခဲ့ေလာ့၊ ငါတို႔သည္ သင္၏ အထံ၌ ထိုအာပတ္ကို ကုစားပါကုန္အံ့''ဟု ဆို၍ အနီးအနားေက်ာင္းသို႔ ေန႔ခ်င္းျပန္ ေစလႊတ္ရမည္။ ဤသို႔ ရခဲ့ေသာ္ ေကာင္း၏။ အကယ္၍ မရခဲ့ေသာ္ ကြၽမ္းက်င္လိမၼာ၍ စြမ္းရည္ရွိေသာ ရဟန္းသည္ သံဃာကို သိေစရမည္-

''အသွ်င္ဘုရားတို႔ သံဃာသည္ အကြၽႏု္ပ္၏ (စကားကို) နာေတာ္မူေလာ့၊ ဤသံဃာအားလံုးသည္ သေဘာတူဝတၳဳေၾကာင့္ သင့္ေသာ အာပတ္သို႔ ေရာက္၏၊ အာပတ္မရွိ စင္ၾကယ္ေသာ တစ္ပါးေသာ ရဟန္းကို ေတြ႕ေသာအခါ ထိုရဟန္း၏ အထံ၌ ထိုအာပတ္ကို ကုစားလတၱံ႕''ဟု ဆို၍ ပဝါရဏာျပဳရမည္၊ ထိုအာပတ္ဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ ပဝါရဏာ၏ အႏၲရာယ္ကို မျပဳအပ္။

ရဟန္းတို႔ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းဝယ္ ထိုပဝါရဏာေန႔၌ သံဃာအားလံုးသည္ သေဘာတူဝတၳဳေၾကာင့္ သင့္ေသာ အာပတ္၌ ယံုမွားရွိသည္ျဖစ္အံ့၊ ကြၽမ္းက်င္လိမၼာ၍ စြမ္းရည္ရွိေသာ ရဟန္းသည္ သံဃာကို သိေစရမည္- ''အသွ်င္ဘုရားတို႔ သံဃာသည္ အကြၽႏု္ပ္၏ (စကားကို) နာေတာ္မူေလာ့၊ ဤ သံဃာအားလံုးသည္ သေဘာတူဝတၳဳေၾကာင့္ သင့္ေသာ အာပတ္၌ ယံုမွားရွိ၏၊ ယံုမွားကင္းေသာအခါ ထိုအာပတ္ကို ကုစားပါအံ့''ဟု ဆို၍ ပဝါရဏာျပဳရမည္၊ ထိုအာပတ္၌ ယံုမွားျခင္းဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ ပဝါရဏာ၏ အႏၲရာယ္ကို မျပဳအပ္သည္သာလွ်င္တည္းဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

ပဌမအခန္း ၿပီး၏။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
၁၂၈-အာပတ္မသင့္ျခင္း တစ္ဆယ့္ငါးမ်ဳိး

၂၂၂။ တစ္ရံေရာအခါ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းဝယ္ ထိုပဝါရဏာေန႔၌ ငါးပါး ငါးပါးထက္ အလြန္ျဖစ္ေသာ မ်ားစြာေသာ ေက်ာင္းေန ရဟန္းတို႔သည္ စည္းေဝးကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔သည္ '' အျခားေသာ မလာေသးေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ ရွိၾကေသး၏''ဟု မသိၾကကုန္။ ထိုရဟန္းတို႔သည္ တရားႏွင့္ ေလ်ာ္၏ ဝိနည္းႏွင့္ ေလ်ာ္၏ ဝဂ္ျဖစ္လ်က္ 'အစုကြဲလ်က္' ညီၫြတ္၏ဟု မွတ္ထင္ကုန္လ်က္ ပဝါရဏာျပဳကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔ ပဝါရဏာျပဳသည္ရွိေသာ္ အျခားေသာ အလြန္မ်ားစြာေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္း တို႔သည္ လာကုန္၏။ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤအေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏။

ရဟန္းတို႔ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းဝယ္ ထိုပဝါရဏာေန႔၌ ငါးပါး ငါးပါးထက္ အလြန္ျဖစ္ေသာ မ်ားစြာေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ စည္းေဝးကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ''အျခားေသာ မလာေသးေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ ရွိၾကေသး၏''ဟု မသိကုန္၊ ထိုရဟန္းတို႔သည္ တရားႏွင့္ေလ်ာ္၏ ဝိနည္းႏွင့္ေလ်ာ္၏ ဝဂ္ျဖစ္လ်က္ ညီၫြတ္၏ဟု မွတ္ထင္ကုန္လ်က္ ပဝါရဏာျပဳကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔ ပဝါရဏာျပဳေနစဥ္ အျခားေသာ အလြန္မ်ားစြာေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ လာကုန္အံ့၊ ရဟန္းတို႔ ထိုရဟန္းတို႔သည္ တစ္ဖန္ ပဝါရဏာကို ျပဳရမည္။ ပဝါရဏာျပဳႏွင့္ေသာ ရဟန္းတို႔အား အာပတ္ မသင့္။ (၁)

ရဟန္းတို႔ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းဝယ္ ထိုပဝါရဏာေန႔၌ ငါးပါး ငါးပါးထက္ အလြန္ျဖစ္ေသာ မ်ားစြာေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ စည္းေဝးကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ''အျခားေသာ မလာေသးေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ ရွိၾကေသး၏''ဟု မသိကုန္၊ ထိုရဟန္းတို႔သည္ တရားႏွင့္ ေလ်ာ္၏ ဝိနည္းႏွင့္ ေလ်ာ္၏ ဝဂ္ျဖစ္လ်က္ ညီၫြတ္၏ဟု မွတ္ထင္ကုန္လ်က္ ပဝါရဏာျပဳကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔ ပဝါရဏာျပဳေနစဥ္ အျခားေသာ အေရအတြက္တူမွ်ေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ လာကုန္အံ့၊ ပဝါရဏာျပဳႏွင့္ျခင္းသည္ ေကာင္းေသာ ပဝါရဏာျပဳျခင္း မည္၏။ ႂကြင္းေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ပဝါရဏာ့ျပဳရမည္။ ပဝါရဏာျပဳႏွင့္ေသာ ရဟန္းတို႔အား အာပတ္ မသင့္။ (၂)

ရဟန္းတို႔ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းဝယ္ ထိုပဝါရဏာေန႔၌ ငါးပါး ငါးပါးထက္ အလြန္ျဖစ္ေသာ မ်ားစြာေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ စည္းေဝးကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ''အျခားေသာ မလာေသးေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ ရွိၾကေသး၏''ဟု မသိကုန္၊ ထိုရဟန္းတို႔သည္ တရားႏွင့္ ေလ်ာ္၏ ဝိနည္းႏွင့္ ေလ်ာ္၏ ဝဂ္ျဖစ္လ်က္ ညီၫြတ္၏ဟု မွတ္ထင္ကုန္လ်က္ ပဝါရဏာျပဳကုန္၏။ ထိုရဟန္းတို႔ ပဝါရဏာ ျပဳေနစဥ္ အျခားေသာ အလြန္နည္းေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ လာကုန္အံ့၊ ပဝါရဏာျပဳႏွင့္ျခင္းသည္ ေကာင္းေသာ ပဝါရဏာျပဳျခင္း မည္၏၊ ႂကြင္းေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ပဝါရဏာျပဳရမည္၊ ပဝါရဏာ ျပဳႏွင့္ေသာ ရဟန္းတို႔အား အာပတ္ မသင့္။ (၃)

ရဟန္းတို႔ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းဝယ္ ထိုပဝါရဏာေန႔၌ ငါးပါး ငါးပါးထက္ အလြန္ျဖစ္ေသာ မ်ားစြာေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ စည္းေဝးကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ''အျခားေသာ မလာေသးေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ ရွိၾကေသး၏''ဟု မသိကုန္။ ထိုရဟန္းတို႔သည္ တရားႏွင့္ ေလ်ာ္၏ ဝိနည္းႏွင့္ ေလ်ာ္၏ ဝဂ္ျဖစ္လ်က္ ညီၫြတ္၏ဟု မွတ္ထင္ကုန္လ်က္ ပဝါရဏာျပဳကုန္၏။ ထိုရဟန္းတို႔ ပဝါရဏာ ျပဳၿပီးကာမွ်၌ အျခားေသာ အလြန္မ်ားစြာေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ လာကုန္အံ့၊ ရဟန္းတို႔ ထို ရဟန္းတို႔သည္ တစ္ဖန္ ပဝါရဏာျပဳရမည္။ ပဝါရဏာျပဳႏွင့္ေသာ ရဟန္းတို႔အား အာပတ္ မသင့္။ (၄)

ရဟန္းတို႔ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းဝယ္ ထိုပဝါရဏာေန႔၌ ငါးပါး ငါးပါးထက္ အလြန္ျဖစ္ေသာ မ်ားစြာေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ စည္းေဝးကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ''အျခားေသာ မလာေသးေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ ရွိၾကေသး၏''ဟု မသိကုန္၊ ထိုရဟန္းတို႔သည္ တရားႏွင့္ ေလ်ာ္၏ ဝိနည္းႏွင့္ ေလ်ာ္၏ ဝဂ္ျဖစ္လ်က္ ညီၫြတ္၏ဟု မွတ္ထင္ကုန္လ်က္ ပဝါရဏာျပဳကုန္၏။ ထိုရဟန္းတို႔ ပဝါရဏာ ျပဳၿပီးကာမွ်၌ အျခားေသာ အေရအတြက္တူမွ်ေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ လာကုန္အံ့၊ ပဝါရဏာျပဳ ႏွင့္ျခင္းသည္ ေကာင္းေသာ ပဝါရဏာျပဳျခင္း မည္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔၏ အထံ၌ ပဝါရဏာျပဳရမည္၊ ပဝါရဏာျပဳႏွင့္ေသာ ရဟန္းတို႔အား အာပတ္ မသင့္။ (၅)

ရဟန္းတို႔ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းဝယ္ ပဝါရဏာေန႔၌ ငါးပါး ငါးပါးထက္ အလြန္ျဖစ္ေသာ မ်ားစြာေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ စည္းေဝးကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ''အျခားေသာ မလာေသးေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ ရွိၾကေသး၏''ဟု မသိကုန္၊ ထိုရဟန္းတို႔သည္ တရားႏွင့္ ေလ်ာ္၏ ဝိနည္းႏွင့္ ေလ်ာ္၏ ဝဂ္ျဖစ္လ်က္ ညီၫြတ္၏ဟု မွတ္ထင္ကုန္လ်က္ ပဝါရဏာျပဳကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔ ပဝါရဏာ ျပဳၿပီးကာမွ်၌ အျခားေသာ အလြန္နည္းေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ လာကုန္အံ့၊ ပဝါရဏာျပဳ ႏွင့္ျခင္းသည္ ေကာင္းေသာ ပဝါရဏာျပဳျခင္း မည္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔၏ အထံ၌ ပဝါရဏာျပဳရမည္၊ ပဝါရဏာျပဳႏွင့္ေသာ ရဟန္းတို႔အား အာပတ္ မသင့္။ (၆)

ရဟန္းတို႔ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းဝယ္ ပဝါရဏာေန႔၌ ငါးပါး ငါးပါးထက္ အလြန္ျဖစ္ေသာ မ်ားစြာေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ စည္းေဝးကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ''အျခားေသာ မလာေသးေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ ရွိၾကေသး၏''ဟု မသိကုန္၊ ထိုရဟန္းတို႔သည္ တရားႏွင့္ ေလ်ာ္၏ ဝိနည္း ႏွင့္ ေလ်ာ္၏ ဝဂ္ျဖစ္လ်က္ ညီၫြတ္၏ဟု မွတ္ထင္ကုန္လ်က္ ပဝါရဏာျပဳကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔ ပဝါရဏာ ျပဳၿပီးကာမွ်၌ ပရိသတ္ မထေသးမီ အျခားေသာ အလြန္မ်ားစြာေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ လာကုန္အံ့၊ ရဟန္းတို႔ ထိုရဟန္းတို႔သည္ တစ္ဖန္ ပဝါရဏာျပဳရမည္၊ ပဝါရဏာျပဳႏွင့္ေသာ ရဟန္း တို႔အား အာပတ္ မသင့္။ (၇)

ရဟန္းတို႔ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းဝယ္ ပဝါရဏာေန႔၌ ငါးပါး ငါးပါးထက္ အလြန္ျဖစ္ေသာ မ်ားစြာေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ စည္းေဝးကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ''အျခားေသာ မလာေသးေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ ရွိၾကေသး၏''ဟု မသိကုန္၊ ထိုရဟန္းတို႔သည္ တရားႏွင့္ ေလ်ာ္၏ ဝိနည္းႏွင့္ေလ်ာ္၏ ဝဂ္ျဖစ္လ်က္ ညီၫြတ္၏ဟု မွတ္ထင္ကုန္လ်က္ ပဝါရဏာျပဳကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔ ပဝါရဏာ ျပဳၿပီးကာမွ်၌ ပရိသတ္ မထေသးမီ အျခားေသာ အေရအတြက္ တူမွ်ေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ လာကုန္အံ့၊ ပဝါရဏာျပဳႏွင့္ျခင္းသည္ ေကာင္းေသာ ပဝါရဏာျပဳျခင္း မည္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔၏ အထံ၌ ပဝါရဏာျပဳရမည္၊ ပဝါရဏာျပဳႏွင့္ေသာ ရဟန္းတို႔အား အာပတ္ မသင့္။ (၈)

ရဟန္းတို႔ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းဝယ္ ပဝါရဏာေန႔၌ ငါးပါး ငါးပါးထက္ အလြန္ျဖစ္ေသာ မ်ားစြာေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ စည္းေဝးကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ''အျခားေသာ မလာေသးေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ ရွိၾကေသး၏''ဟု မသိကုန္၊ ထိုရဟန္းတို႔သည္ တရားႏွင့္ ေလ်ာ္၏ ဝိနည္း ႏွင့္ ေလ်ာ္၏ ဝဂ္ျဖစ္လ်က္ ညီၫြတ္၏ဟု မွတ္ထင္ကုန္လ်က္ ပဝါရဏာျပဳကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔ ပဝါရဏာ ျပဳၿပီးကာမွ်၌ ပရိသတ္ မထေသးမီ အျခားေသာ အလြန္နည္းေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ လာကုန္ အံ့၊ ပဝါရဏာျပဳႏွင့္ျခင္းသည္ ေကာင္းေသာ ပဝါရဏာျပဳျခင္း မည္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔၏ အထံ၌ ပဝါရဏာ ျပဳရမည္၊ ပဝါရဏာျပဳႏွင့္ေသာ ရဟန္းတို႔အား အာပတ္ မသင့္။ (၉)

ရဟန္းတို႔ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းဝယ္ ပဝါရဏာေန႔၌ ငါးပါး ငါးပါးထက္ အလြန္ျဖစ္ေသာ မ်ားစြာေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ စည္းေဝးကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ''အျခားေသာ မလာေသးေသာ ေက်ာင္းေန ရဟန္းတို႔သည္ ရွိၾကေသး၏''ဟု မသိကုန္၊ ထိုရဟန္းတို႔သည္ တရားႏွင့္ ေလ်ာ္၏ ဝိနည္း ႏွင့္ ေလ်ာ္၏ ဝဂ္ျဖစ္လ်က္ ညီၫြတ္၏ဟု မွတ္ထင္ကုန္လ်က္ ပဝါရဏာျပဳကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔ ပဝါရဏာ ျပဳၿပီးကာမွ်၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ပရိသတ္ ထသြားေသာ္ အျခားေသာ အလြန္မ်ားစြာေသာ ေက်ာင္းေန ရဟန္း တို႔သည္ လာကုန္အံ့၊ ရဟန္းတို႔ ထိုရဟန္းတို႔သည္ တစ္ဖန္ ပဝါရဏာျပဳရမည္၊ ပဝါရဏာျပဳႏွင့္ေသာ ရဟန္းတို႔အား အာပတ္ မသင့္။ (၁ဝ)

ရဟန္းတို႔ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းဝယ္ ပဝါရဏာေန႔၌ ငါးပါး ငါးပါးထက္ အလြန္ျဖစ္ေသာ မ်ားစြာေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ စည္းေဝးကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ''အျခားေသာ မလာေသးေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ ရွိၾကေသး၏''ဟု မသိကုန္၊ ထိုရဟန္းတို႔သည္ တရားႏွင့္ ေလ်ာ္၏ ဝိနည္းႏွင့္ ေလ်ာ္၏ ဝဂ္ျဖစ္လ်က္ ညီၫြတ္၏ဟု မွတ္ထင္ကုန္လ်က္ ပဝါရဏာျပဳကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔ ပဝါရဏာ ျပဳၿပီးကာမွ်၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ပရိသတ္ ထသြားေသာ္ အျခားေသာ အေရအတြက္ တူမွ်ေသာ ေက်ာင္းေန ရဟန္းတို႔သည္ လာကုန္အံ့၊ ပဝါရဏာျပဳႏွင့္ျခင္းသည္ ေကာင္းေသာ ပဝါရဏာျပဳျခင္း မည္၏၊ ထိုရဟန္း တို႔၏ အထံ၌ ပဝါရဏာျပဳရမည္၊ ပဝါရဏာျပဳႏွင့္ေသာ ရဟန္းတို႔အား အာပတ္ မသင့္။ (၁၁)

ရဟန္းတို႔ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းဝယ္ ပဝါရဏာေန႔၌ ငါးပါး ငါးပါးထက္ အလြန္ျဖစ္ေသာ မ်ားစြာေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ စည္းေဝးကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ''အျခားေသာ မလာေသးေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ ရွိၾကေသး၏''ဟု မသိကုန္၊ ထိုရဟန္းတို႔သည္ တရားႏွင့္ ေလ်ာ္၏ ဝိနည္းႏွင့္ ေလ်ာ္၏ ဝဂ္ျဖစ္လ်က္ ညီၫြတ္၏ဟု မွတ္ထင္ကုန္လ်က္ ပဝါရဏာျပဳကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔ ပဝါရဏာ ျပဳၿပီးကာမွ်၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ပရိသတ္ ထသြားေသာ္ အျခားေသာ အလြန္နည္းေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ လာကုန္အံ့၊ ပဝါရဏာျပဳႏွင့္ျခင္းသည္ ေကာင္းေသာ ပဝါရဏာျပဳျခင္း မည္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔၏ အထံ၌ ပဝါရဏာျပဳရမည္၊ ပဝါရဏာျပဳႏွင့္ေသာ ရဟန္းတို႔အား အာပတ္ မသင့္။ (၁၂)

ရဟန္းတို႔ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းဝယ္ ပဝါရဏာေန႔၌ ငါးပါး ငါးပါးထက္ အလြန္ျဖစ္ေသာ မ်ားစြာေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ စည္းေဝးကုန္၏၊ ထို ရဟန္းတို႔သည္ ''အျခားေသာ မလာေသးေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ ရွိၾကေသး၏''ဟု မသိကုန္၊ ထိုရဟန္းတို႔သည္ တရားႏွင့္ ေလ်ာ္၏ ဝိနည္းႏွင့္ ေလ်ာ္၏ ဝဂ္ျဖစ္လ်က္ ညီၫြတ္၏ဟု မွတ္ထင္ကုန္လ်က္ ပဝါရဏာျပဳကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔ ပဝါရဏာ ျပဳၿပီးကာမွ်၌ ပရိသတ္အားလံုး ထသြားေသာ္ အျခားေသာ အလြန္မ်ားစြာေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ လာကုန္အံ့၊ ရဟန္းတို႔ ထိုရဟန္းတို႔သည္ တစ္ဖန္ ပဝါရဏာျပဳရမည္၊ ပဝါရဏာျပဳႏွင့္ေသာ ရဟန္းတို႔အား အာပတ္ မသင့္။ (၁၃)

ရဟန္းတို႔ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းဝယ္ ပဝါရဏာေန႔၌ ငါးပါး ငါးပါးထက္ အလြန္ျဖစ္ေသာ မ်ားစြာေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ စည္းေဝးကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ''အျခားေသာ မလာေသးေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ ရွိၾကေသး၏''ဟု မသိကုန္၊ ထိုရဟန္းတို႔သည္ တရားႏွင့္ ေလ်ာ္၏ ဝိနည္းႏွင့္ ေလ်ာ္၏ ဝဂ္ျဖစ္လ်က္ ညီၫြတ္၏ဟု မွတ္ထင္ကုန္လ်က္ ပဝါရဏာျပဳကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔ ပဝါရဏာ ျပဳၿပီးကာမွ်၌ ပရိသတ္ အားလံုး ထသြားေသာ္ အျခားေသာ အေရအတြက္တူမွ်ေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္း တို႔သည္ လာကုန္အံ့၊ ပဝါရဏာျပဳျခင္းသည္ ေကာင္းေသာ ပဝါရဏာျပဳျခင္း မည္၏။ ထိုရဟန္းတို႔၏ အထံ၌ ပဝါရဏာျပဳရမည္၊ ပဝါရဏာျပဳႏွင့္ေသာ ရဟန္းတို႔အား အာပတ္ မသင့္။ (၁၄)

ရဟန္းတို႔ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းဝယ္ ပဝါရဏာေန႔၌ ငါးပါး ငါးပါးထက္ အလြန္ျဖစ္ေသာ မ်ားစြာေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ စည္းေဝးကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ''အျခားေသာ မလာေသးေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ ရွိၾကေသး၏''ဟု မသိကုန္၊ ထိုရဟန္းတို႔သည္ တရားႏွင့္ ေလ်ာ္၏ ဝိနည္းႏွင့္ ေလ်ာ္၏ ဝဂ္ျဖစ္လ်က္ ညီၫြတ္၏ဟု မွတ္ထင္ကုန္လ်က္ ပဝါရဏာျပဳကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔ ပဝါရဏာ ျပဳၿပီးကာမွ်၌ ပရိသတ္အားလံုး ထသြားေသာ္ အျခားေသာ အလြန္နည္းေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ လာကုန္အံ့၊ ပဝါရဏာျပဳျခင္းသည္ ေကာင္းေသာ ပဝါရဏာျပဳျခင္း မည္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔၏ အထံ၌ ပဝါရဏာျပဳရမည္၊ ပဝါရဏာျပဳႏွင့္ေသာ ရဟန္းတို႔အား အာပတ္ မသင့္။ (၁၅)

အာပတ္မသင့္ျခင္း တစ္ဆယ့္ငါးမ်ဳိး ၿပီး၏။
................................................................................
၁၂၉-ဝဂ္ျဖစ္၍ ဝဂ္ျဖစ္၏ဟု အမွတ္ရွိျခင္း တစ္ဆယ့္ငါးမ်ဳိး

၂၂၃။ ရဟန္းတို႔ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းဝယ္ ပဝါရဏာေန႔၌ ငါးပါး ငါးပါးထက္ အလြန္ျဖစ္ေသာ မ်ားစြာေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ စည္းေဝးကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ''အျခားေသာ မလာေသးေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ ရွိၾကေသး၏''ဟု သိကုန္၏။ ထိုရဟန္းတို႔သည္ တရားႏွင့္ေလ်ာ္၏၊ ဝိနည္းႏွင့္ေလ်ာ္၏၊ ဝဂ္ျဖစ္၍ ဝဂ္ဟု မွတ္ထင္ကုန္လ်က္ ပဝါရဏာျပဳကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔ ပဝါရဏာျပဳ ေနစဥ္ အျခားေသာ အလြန္မ်ား စြာေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ လာကုန္အံ့၊ ရဟန္းတို႔ ထိုရဟန္း တို႔သည္ တစ္ဖန္ ပဝါရဏာျပဳရမည္။ ပဝါရဏာျပဳႏွင့္ေသာ ရဟန္းတို႔အား ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။ (၁)

ရဟန္းတို႔ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းဝယ္ ပဝါရဏာေန႔၌ ငါးပါး ငါးပါးထက္ အလြန္ျဖစ္ေသာ မ်ားစြာေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ စည္းေဝးကုန္၏။ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ''အျခားေသာ မလာေသးေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ ရွိၾကေသး၏''ဟု သိကုန္၏။ ထိုရဟန္းတို႔သည္ တရားႏွင့္ေလ်ာ္၏၊ ဝိနည္း ႏွင့္ေလ်ာ္၏၊ ဝဂ္ျဖစ္၍ ဝဂ္ဟု မွတ္ထင္ကုန္လ်က္ ပဝါရဏာျပဳကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔ ပဝါရဏာျပဳေနစဥ္ အျခားေသာ အေရအတြက္ တူမွ်ေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ လာကုန္အံ့၊ ပဝါရဏာျပဳျခင္းသည္ ေကာင္းေသာ ပဝါရဏာျပဳျခင္း မည္၏၊ ႂကြင္းေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ပဝါရဏာျပဳရမည္၊ ပဝါရဏာျပဳ ႏွင့္ေသာ ရဟန္းတို႔အား ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။ (၂)

ရဟန္းတို႔ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းဝယ္ ပဝါရဏာေန႔၌ ငါးပါး ငါးပါးထက္ အလြန္ျဖစ္ေသာ မ်ားစြာေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ စည္းေဝးကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ''အျခားေသာ မလာေသးေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ ရွိၾကေသး၏''ဟု သိကုန္၏။ ထိုရဟန္းတို႔သည္ တရားႏွင့္ေလ်ာ္၏၊ ဝိနည္း ႏွင့္ေလ်ာ္၏၊ ဝဂ္ျဖစ္၍ ဝဂ္ဟု မွတ္ထင္ကုန္လ်က္ ပဝါရဏာျပဳကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔ ပဝါရဏာျပဳေနစဥ္ အျခားေသာ အလြန္နည္းေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ လာကုန္အံ့၊ ပဝါရဏာျပဳျခင္းသည္ ေကာင္းေသာ ပဝါရဏာျပဳျခင္း မည္၏၊ ႂကြင္းေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ပဝါရဏာျပဳရမည္၊ ပဝါရဏာျပဳႏွင့္ေသာ ရဟန္းတို႔အား ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။ (၃)

ရဟန္းတို႔ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းဝယ္ ပဝါရဏာေန႔၌ ငါးပါး ငါးပါးထက္ အလြန္ျဖစ္ေသာ မ်ားစြာေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ စည္းေဝးကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ''အျခားေသာ မလာေသးေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ ရွိၾကေသး၏''ဟု သိကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔သည္ တရားႏွင့္ေလ်ာ္၏၊ ဝိနည္းႏွင့္ ေလ်ာ္၏၊ ဝဂ္ျဖစ္၍ ဝဂ္ဟု မွတ္ထင္ကုန္လ်က္ ပဝါရဏာျပဳကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔ ပဝါရဏာျပဳၿပီးကာမွ်၌။ပ။ ပရိသတ္ မထေသးမီ။ပ။ အခ်ဳိ႕ေသာ ပရိသတ္ ထသြားေသာ္။ပ။ ပရိသတ္အားလံုး ထသြားေသာ္ အျခားေသာ အလြန္မ်ားစြာေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ လာကုန္အံ့။ပ။ တူမွ်ေသာ။ပ။ အလြန္နည္းေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ လာကုန္အံ့၊ ပဝါရဏာျပဳျခင္းသည္ ေကာင္းေသာ ပဝါရဏာျပဳျခင္း မည္၏။ ထိုရဟန္းတို႔၏ အထံ၌ ပဝါရဏာျပဳရမည္၊ ပဝါရဏာျပဳႏွင့္ေသာ ရဟန္းတို႔အား ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။ (၄-၁၅)

ဝဂ္ျဖစ္၍ ဝဂ္ျဖစ္၏ဟု အမွတ္ရွိျခင္း တစ္ဆယ့္ငါးမ်ဳိး ၿပီး၏။

၁၃ဝ-ယံုမွားရွိျခင္း တစ္ဆယ့္ငါးမ်ဳိး
.......................................................

၂၂၄။ ရဟန္းတို႔ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းဝယ္ ပဝါရဏာေန႔၌ ငါးပါး ငါးပါးထက္ အလြန္ျဖစ္ေသာ မ်ားစြာေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ စည္းေဝးကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ''အျခားေသာ မလာေသးေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ ရွိၾကေသး၏''ဟု သိကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ''ငါတို႔အား ပဝါရဏာ ျပဳျခင္းငွါ အပ္ေလသေလာ မအပ္ေလသေလာ''ဟု ယံုမွားရွိလ်က္ ပဝါရဏာျပဳကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔ ပဝါရဏာျပဳေနစဥ္ အျခားေသာ အလြန္မ်ားစြာေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ လာကုန္အံ့၊ ရဟန္းတို႔ ထိုရဟန္းတို႔သည္ တစ္ဖန္ ပဝါရဏာျပဳရမည္၊ ပဝါရဏာျပဳႏွင့္ေသာ ရဟန္းတို႔အား ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။ (၁)

ရဟန္းတို႔ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းဝယ္ ပဝါရဏာေန႔၌ ငါးပါး ငါးပါးထက္ အလြန္ျဖစ္ေသာ မ်ားစြာေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ စည္းေဝးကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ''အျခားေသာ မလာေသးေသာ ေက်ာင္းေန ရဟန္းတို႔သည္ ရွိၾကေသး၏''ဟု သိကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ''ငါတို႔အား ပဝါရဏာျပဳျခင္းငွါ အပ္ေလသေလာ မအပ္ေလသေလာ''ဟု ယံုမွားရွိလ်က္ ပဝါရဏာျပဳကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔ ပဝါရဏာျပဳေနစဥ္ အျခားေသာ အေရအတြက္တူမွ်ေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ လာကုန္အံ့၊ ပဝါရဏာ ျပဳျခင္းသည္ ေကာင္းေသာ ပဝါရဏာျပဳျခင္း မည္၏၊ ႂကြင္းေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ပဝါရဏာျပဳရမည္၊ ပဝါရဏာျပဳႏွင့္ေသာ ရဟန္းတို႔အား ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။ (၂)

ရဟန္းတို႔ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းဝယ္ ပဝါရဏာေန႔၌ ငါးပါး ငါးပါးထက္ အလြန္ျဖစ္ေသာ မ်ားစြာေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ စည္းေဝးကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ''အျခားေသာ မလာေသးေသာ ေက်ာင္းေန ရဟန္းတို႔သည္ ရွိၾကေသး၏''ဟု သိကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ''ငါတို႔အား ပဝါရဏာျပဳျခင္းငွါ အပ္ေလသေလာ မအပ္ေလသေလာ''ဟု ယံုမွားရွိလ်က္ ပဝါရဏာျပဳကုန္၏။ ထိုရဟန္းတို႔ ပဝါရဏာျပဳေနစဥ္ အျခားေသာ အေရအတြက္ အလြန္နည္းေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ လာကုန္အံ့၊ ပဝါရဏာျပဳျခင္းသည္ ေကာင္းေသာ ပဝါရဏာျပဳျခင္း မည္၏၊ ႂကြင္းေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ပဝါရဏာျပဳ ရမည္၊ ပဝါရဏာျပဳႏွင့္ေသာ ရဟန္းတို႔အား ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။ (၃)

ရဟန္းတို႔ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းဝယ္ ပဝါရဏာေန႔၌ ငါးပါး ငါးပါးထက္ အလြန္ျဖစ္ေသာ မ်ားစြာေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ စည္းေဝးကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ''အျခားေသာ မလာေသးေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ ရွိၾကေသး၏''ဟု သိကုန္၏။ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ''ငါတို႔အား ပဝါရဏာျပဳျခင္းငွါ အပ္ေလသေလာ မအပ္ေလသေလာ''ဟု ယံုမွားရွိလ်က္ ပဝါရဏာျပဳကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔ ပဝါရဏာျပဳၿပီးကာမွ်၌။ပ။ ပရိသတ္ မထေသးမီ။ပ။ အခ်ဳိ႕ေသာ ပရိသတ္ ထသြားေသာ္။ပ။ ပရိသတ့္အားလံုး ထသြားေသာ္ အျခားေသာ အလြန္မ်ားစြာေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ လာကုန္အံ့။ပ။ တူမွ်ေသာ။ပ။ အေရအတြက္ အလြန္နည္းေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ လာကုန္အံ့၊ ပဝါရဏာျပဳျခင္းသည္ ေကာင္းေသာ ပဝါရဏာျပဳျခင္း မည္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔၏ အထံ၌ ပဝါရဏာျပဳရမည္၊ ပဝါရဏာျပဳႏွင့္ေသာ ရဟန္းတို႔အား ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။ (၄-၁၅)

ယံုမွားရွိျခင္း တစ္ဆယ့္ငါးမ်ဳိး ၿပီး၏။

၁၃၁-ေတြးေတာမႈ 'သံသယကုကၠဳစၥ' ႏွိပ္စက္ျခင္း တစ္ဆယ့္ငါးမ်ဳိး
......................................................................................

၂၂၅။ ရဟန္းတို႔ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းဝယ္ ပဝါရဏာေန႔၌ ငါးပါး ငါးပါးထက္ အလြန္ျဖစ္ေသာ မ်ားစြာေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ စည္းေဝးကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ''အျခားေသာ မလာေသးေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ ရွိၾကေသး၏''ဟု သိကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ငါတို႔အား ပဝါရဏာ ျပဳျခင္းငွါ မအပ္သည္ မဟုတ္ အပ္သည္သာလွ်င္တည္း''ဟု (ဆံုးျဖတ္ၿပီးေနာက္ မအပ္သည္၌ အပ္သည္ဟူေသာ) ေတြးေတာမႈ 'သံသယကုကၠဳစၥ' ႏွိပ္စက္သည္ျဖစ္၍ ပဝါရဏာျပဳကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔ ပဝါရဏာျပဳ ေနစဥ္ အျခားေသာ အလြန္မ်ားစြာေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ လာကုန္အံ့၊ ရဟန္းတို႔ ထိုရဟန္းတို႔သည္ တစ္ဖန္ ပဝါရဏာျပဳရမည္၊ ပဝါရဏာျပဳႏွင့္ေသာ ရဟန္းတို႔အား ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။ (၁)

ရဟန္းတို႔ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းဝယ္ ပဝါရဏာေန႔၌ ငါးပါး ငါးပါးထက္ အလြန္ျဖစ္ေသာ မ်ားစြာေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ စည္းေဝးကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ''အျခားေသာ မလာေသးေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ ရွိၾကေသး၏''ဟု သိကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ''ငါတို႔အား ပဝါရဏာျပဳျခင္းငွါ မအပ္သည္ မဟုတ္ အပ္သည္သာလွ်င္တည္း''ဟု (ဆံုးျဖတ္ၿပီးေနာက္ မအပ္သည္၌ အပ္သည္ဟူေသာ) ေတြးေတာမႈ 'သံသယကုကၠဳစၥ' ႏွိပ္စက္သည္ျဖစ္၍ ပဝါရဏာျပဳကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔ ပဝါရဏာျပဳ ေနစဥ္ အျခားေသာ အေရအတြက္ တူမွ်ေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ လာကုန္အံ့၊ ပဝါရဏာျပဳျခင္းသည္ ေကာင္းေသာ ပဝါရဏာျပဳျခင္း မည္၏၊ ႂကြင္းေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ပဝါရဏာျပဳရမည္၊ ပဝါရဏာျပဳႏွင့္ေသာ ရဟန္းတို႔အား ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။ (၂)

ရဟန္းတို႔ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းဝယ္ ပဝါရဏာေန႔၌ ငါးပါး ငါးပါးထက္ အလြန္ျဖစ္ေသာ မ်ားစြာေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ စည္းေဝးကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ''အျခားေသာ မလာေသးေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ ရွိၾကေသး၏''ဟု သိကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ''ငါတို႔အား ပဝါရဏာျပဳျခင္းငွါ မအပ္သည္မဟုတ္ အပ္သည္သာလွ်င္တည္း''ဟု (ဆံုးျဖတ္ၿပီးေနာက္ မအပ္သည္၌ အပ္သည္ဟူေသာ) ေတြးေတာမႈ 'သံသယကုကၠဳစၥ' ႏွိပ္စက္သည္ျဖစ္၍ ပဝါရဏာျပဳကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔ ပဝါရဏာျပဳ ေနစဥ္ အျခားေသာ အေရအတြက္ အလြန္နည္းေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ လာကုန္အံ့၊ ပဝါရဏာ ျပဳျခင္းသည္ ေကာင္းေသာ ပဝါရဏာျပဳျခင္း မည္၏။ ႂကြင္းေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ထိုရဟန္းတို႔၏ အထံ၌ ပဝါရဏာျပဳရမည္၊ ပဝါရဏာျပဳႏွင့္ေသာ ရဟန္းတို႔အား ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။ (၃)

ရဟန္းတို႔ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းဝယ္ ပဝါရဏာေန႔၌ ငါးပါး ငါးပါးထက္ အလြန္ျဖစ္ေသာ မ်ားစြာေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ စည္းေဝးကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ''အျခားေသာ မလာေသးေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ ရွိၾကေသး၏''ဟု သိကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ''ငါတို႔အား ပဝါရဏာျပဳျခင္းငွါ မအပ္သည္မဟုတ္ အပ္သည္သာလွ်င္တည္း''ဟု (ဆံုးျဖတ္ၿပီးေနာက္ မအပ္သည္၌ အပ္သည္ဟူေသာ) ေတြးေတာမႈ 'သံသယကုကၠဳစၥ' ႏွိပ္စက္သည္ျဖစ္၍ ပဝါရဏာျပဳကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔ ပဝါရဏာ ျပဳၿပီးကာမွ်၌။ပ။ ပရိသတ္ မထေသးမီ။ပ။ အခ်ဳိ႕ေသာ ပရိသတ္ ထသြားေသာ္။ပ။ ပရိသတ္အားလံုး ထသြားေသာ္ အျခားေသာ အလြန္မ်ားစြာေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ လာကုန္အံ့။ပ။ တူမွ်ေသာ။ပ။ အလြန္နည္းေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ လာကုန္အံ့၊ ပဝါရဏာျပဳျခင္းသည္ ေကာင္းေသာ ပဝါရဏာျပဳျခင္းမည္၏။ ထိုရဟန္းတို႔၏ အထံ၌ ပဝါရဏာျပဳရမည္၊ ပဝါရဏာျပဳႏွင့္ေသာ ရဟန္းတို႔ အား ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။ (၄-၁၅)

ေတြးေတာမႈ 'သံသယကုကၠဳစၥ' ႏွိပ္စက္ျခင္း တစ္ဆယ့္ငါးမ်ဳိး ၿပီး၏။

၁၃၂-ကြဲျပားျခင္းကို ေရွး႐ႈျခင္း တစ္ဆယ့္ငါးမ်ဳိး
...................................................................

၂၂၆။ ရဟန္းတို႔ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းဝယ္ ပဝါရဏာေန႔၌ ငါးပါး ငါးပါးထက္ အလြန္ျဖစ္ေသာ မ်ားစြာေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ စည္းေဝးကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ''အျခားေသာ မလာေသးေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ ရွိၾကေသး၏''ဟု သိကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔က ''ထိုမလာေသာ ရဟန္း တို႔သည္ ပ်က္စီးေလေစ ေပ်ာက္ပ်က္ေလေစ၊ ထိုမလာေသာ ရဟန္းတို႔ျဖင့္ အဘယ္အက်ဳိးရွိအံ့နည္း''ဟု ကြဲျပားျခင္းကို ေရွး႐ႈလ်က္ ပဝါရဏာျပဳကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔ ပဝါရဏာျပဳေနစဥ္ အျခားေသာ အလြန္မ်ားစြာေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ လာကုန္အံ့၊ ရဟန္းတို႔ ထိုရဟန္းတို႔သည္ တစ္ဖန္ ပဝါရဏာျပဳရမည္၊ ပဝါရဏာျပဳႏွင့္ေသာ ရဟန္းတို႔အား ထုလႅစၥဥ္းအာပတ္ သင့္၏။ (၁)

ရဟန္းတို႔ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းဝယ္ ပဝါရဏာေန႔၌ ငါးပါး ငါးပါးထက္ အလြန္ျဖစ္ေသာ မ်ားစြာေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ စည္းေဝးကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ''အျခားေသာ မလာေသးေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ ရွိၾကေသး၏''ဟု သိကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔က ''ထိုမလာေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ပ်က္စီးေလေစ ေပ်ာက္ပ်က္ေလေစ၊ ထိုမလာေသာ ရဟန္းတို႔ျဖင့္ အဘယ္အက်ဳိးရွိအံ့နည္း''ဟု ကြဲျပားျခင္းကို ေရွး႐ႈလ်က္ ပဝါရဏာျပဳကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔ ပဝါရဏာျပဳေနစဥ္ အျခားေသာ အေရအတြက္ တူမွ်ေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ လာကုန္အံ့၊ ပဝါရဏာျပဳျခင္းသည္ ေကာင္းေသာ ပဝါရဏာျပဳျခင္းမည္၏၊ ႂကြင္းေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ပဝါရဏာျပဳရမည္။ ပဝါရဏာျပဳႏွင့္ေသာ ရဟန္းတို႔အား ထုလႅစၥဥ္းအာပတ္ သင့္၏။ (၂)

ရဟန္းတို႔ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းဝယ္ ပဝါရဏာေန႔၌ ငါးပါး ငါးပါးထက္ အလြန္ျဖစ္ေသာ မ်ားစြာေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ စည္းေဝးကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ''အျခားေသာ မလာေသးေသာ ေက်ာင္းေန ရဟန္းတို႔သည္ ရွိၾကေသး၏''ဟု သိကုန္၏။ ထိုရဟန္းတို႔က ''ထိုမလာေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ပ်က္စီးေလေစ ေပ်ာက္ပ်က္ေလေစ၊ ထိုမလာေသာ ရဟန္းတို႔ျဖင့္ အဘယ္အက်ဳိးရွိအံ့နည္း''ဟု ကြဲျပားျခင္းကို ေရွး႐ႈလ်က္ ပဝါရဏာျပဳကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔ ပဝါရဏာျပဳေနစဥ္ အျခားေသာ အလြန္ နည္းေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ လာကုန္အံ့၊ ပဝါရဏာျပဳျခင္းသည္ ေကာင္းေသာ ပဝါရဏာျပဳျခင္းမည္၏၊ ႂကြင္းေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ပဝါရဏာျပဳရမည္။ ပဝါရဏာျပဳႏွင့္ေသာ ရဟန္းတို႔အား ထုလႅစၥဥ္းအာပတ္ သင့္၏။ (၃)

ရဟန္းတို႔ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းဝယ္ ပဝါရဏာေန႔၌ ငါးပါး ငါးပါးထက္ အလြန္ျဖစ္ေသာ မ်ားစြာေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ စည္းေဝးကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ''အျခားေသာ မလာေသးေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ ရွိၾကေသး၏''ဟု သိကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔က ''ထိုမလာေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ပ်က္စီးေလေစ ေပ်ာက္ပ်က္ေလေစ၊ ထိုမလာေသာ ရဟန္းတို႔ျဖင့္ အဘယ္အက်ဳိးရွိအံ့နည္း''ဟု ကြဲျပားျခင္းကို ေရွး႐ႈလ်က္ ပဝါရဏာျပဳကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔ ပဝါရဏာျပဳၿပီးကာမွ်၌ အျခားေသာ အလြန္မ်ား စြာေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ လာကုန္အံ့၊ ရဟန္းတို႔ ထိုရဟန္းတို႔သည္ တစ္ဖန္ ပဝါရဏာျပဳရ မည္။ ပဝါရဏာျပဳႏွင့္ေသာ ရဟန္းတို႔အား ထုလႅစၥဥ္းအာပတ္ သင့္၏။ (၄)

ရဟန္းတို႔ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းဝယ္ ပဝါရဏာေန႔၌ ငါးပါး ငါးပါးထက္ အလြန္ျဖစ္ေသာ မ်ားစြာေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ စည္းေဝးကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ''အျခားေသာ မလာေသးေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ ရွိၾကေသး၏''ဟု သိကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔က ''ထိုမလာေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ပ်က္စီးေလေစ ေပ်ာက္ပ်က္ေလေစ၊ ထိုမလာေသာ ရဟန္းတို႔ျဖင့္ အဘယ္အက်ဳိးရွိအံ့နည္း''ဟု ကြဲျပားျခင္းကို ေရွး႐ႈလ်က္ ပဝါရဏာျပဳကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔ ပဝါရဏာျပဳၿပီးကာမွ်၌ အျခားေသာ အေရအတြက္ တူမွ်ေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ လာကုန္အံ့၊ ပဝါရဏာျပဳျခင္းသည္ ေကာင္းေသာ ပဝါရဏာျပဳျခင္းမည္၏။ ႂကြင္းေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ပဝါရဏာျပဳရမည္၊ ပဝါရဏာျပဳႏွင့္ေသာ ရဟန္းတို႔အား ထုလႅစၥဥ္းအာပတ္ သင့္၏။ (၅)

ရဟန္းတို႔ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းဝယ္ ပဝါရဏာေန႔၌ ငါးပါး ငါးပါးထက္ အလြန္ျဖစ္ေသာ မ်ားစြာေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ စည္းေဝးကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ''အျခားေသာ မလာေသးေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ ရွိၾကေသး၏''ဟု သိကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔က ''ထိုမလာေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ပ်က္စီးေလေစ ေပ်ာက္ပ်က္ေလေစ၊ ထိုမလာေသာ ရဟန္းတို႔ျဖင့္ အဘယ္အက်ဳိးရွိအံ့နည္း''ဟု ကြဲျပားျခင္းကို ေရွး႐ႈလ်က္ ပဝါရဏာျပဳကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔ ပဝါရဏာျပဳၿပီးကာမွ်၌ အျခားေသာ အလြန္နည္းေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ လာကုန္အံ့၊ ပဝါရဏာျပဳျခင္းသည္ ေကာင္းေသာ ပဝါရဏာျပဳျခင္း မည္၏။ ထိုရဟန္းတို႔၏ အထံ၌ ပဝါရဏာျပဳရမည္၊ ပဝါရဏာျပဳႏွင့္ေသာ ရဟန္းတို႔အား ထုလႅစၥဥ္း အာပတ္ သင့္၏။ (၆)

ရဟန္းတို႔ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းဝယ္ ပဝါရဏာေန႔၌ ငါးပါး ငါးပါးထက္ အလြန္ျဖစ္ေသာ မ်ားစြာေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ စည္းေဝးကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ''အျခားေသာ မလာေသးေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ ရွိၾကေသး၏''ဟု သိကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔က ''ထိုမလာေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ပ်က္စီးေလေစ ေပ်ာက္ပ်က္ေလေစ၊ ထိုမလာေသာ ရဟန္းတို႔ျဖင့္ အဘယ္အက်ဳိးရွိအံ့နည္း''ဟု ကြဲျပားျခင္းကို ေရွး႐ႈလ်က္ ပဝါရဏာျပဳကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔ ပဝါရဏာျပဳၿပီးကာမွ်၌ ပရိသတ္ မထေသးမီ အျခားေသာ အလြန္မ်ားစြာေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ လာကုန္အံ့၊ ရဟန္းတို႔ ထိုရဟန္းတို႔သည္ တစ္ဖန္ ပဝါရဏာျပဳရမည္။ ပဝါရဏာျပဳႏွင့္ေသာ ရဟန္းတို႔အား ထုလႅစၥဥ္းအာပတ္ သင့္၏။ (၇)

ရဟန္းတို႔ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းဝယ္ ပဝါရဏာေန႔၌ ငါးပါး ငါးပါးထက္ အလြန္ျဖစ္ေသာ မ်ားစြာေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ စည္းေဝးကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ''အျခားေသာ မလာေသးေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ ရွိၾကေသး၏''ဟု သိကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔က ''ထိုမလာေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ပ်က္စီးေလေစ ေပ်ာက္ပ်က္ေလေစ၊ ထိုမလာေသာ ရဟန္းတို႔ျဖင့္ အဘယ္အက်ဳိးရွိအံ့နည္း''ဟု ကြဲျပားျခင္းကို ေရွး႐ႈလ်က္ ပဝါရဏာျပဳကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔ ပဝါရဏာျပဳၿပီးကာမွ်၌ ပရိသတ္ မထေသးမီ အျခားေသာ အေရအတြက္ တူမွ်ေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ လာကုန္အံ့၊ ပဝါရဏာျပဳျခင္းသည္ ေကာင္းေသာ ပဝါရဏာျပဳျခင္း မည္၏။ ထိုရဟန္းတို႔၏ အထံ၌ ပဝါရဏာျပဳရမည္။ ပဝါရဏာျပဳ ႏွင့္ေသာ ရဟန္းတို႔အား ထုလႅစၥဥ္းအာပတ္ သင့္၏။ (၈)

ရဟန္းတို႔ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းဝယ္ ပဝါရဏာေန႔၌ ငါးပါး ငါးပါးထက္ အလြန္ျဖစ္ေသာ မ်ားစြာေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ စည္းေဝးကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ''အျခားေသာ မလာေသးေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ ရွိၾကေသး၏''ဟု သိကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔က ''ထိုမလာေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ပ်က္စီးေလေစ ေပ်ာက္ပ်က္ေလေစ၊ ထိုမလာေသာ ရဟန္းတို႔ျဖင့္ အဘယ္အက်ဳိးရွိအံ့နည္း''ဟု ကြဲျပားျခင္းကို ေရွး႐ႈလ်က္ ပဝါရဏာျပဳကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔ ပဝါရဏာျပဳၿပီးကာမွ်၌ ပရိသတ္ မထေသးမီ အျခားေသာ အေရအတြက္ အလြန္နည္းေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ လာကုန္အံ့၊ ပဝါရဏာျပဳျခင္းသည္ ေကာင္းေသာ ပဝါရဏာျပဳျခင္း မည္၏။ ထိုရဟန္းတို႔၏ အထံ၌ ပဝါရဏာျပဳရမည္။ ပဝါရဏာျပဳဝါရဏာျပဳာ ရဟန္းတို႔အား ထုလႅစၥဥ္းအာပတ္ သင့္၏။ (၉)

ရဟန္းတို႔ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းဝယ္ ပဝါရဏာေန႔၌ ငါးပါး ငါးပါးထက္ အလြန္ျဖစ္ေသာ မ်ားစြာေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ စည္းေဝးကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ''အျခားေသာ မလာေသးေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ ရွိၾကေသး၏''ဟု သိကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔က ''ထိုမလာေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ပ်က္စီးေလေစ ေပ်ာက္ပ်က္ေလေစ၊ ထိုမလာေသာ ရဟန္းတို႔ျဖင့္ အဘယ္အက်ဳိးရွိအံ့နည္း''ဟု ကြဲျပားျခင္းကို ေရွး႐ႈလ်က္ ပဝါရဏာျပဳကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔ ပဝါရဏာျပဳၿပီးကာမွ်၌ ပရိသတ္ အခ်ဳိ႕ထသြားေသာ္ အျခားေသာ အလြန္မ်ားစြာေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ လာကုန္အံ့၊ ရဟန္းတို႔ ထိုရဟန္းတို႔သည္ တစ္ဖန္ ပဝါရဏာျပဳရမည္။ ပဝါရဏာျပဳႏွင့္ေသာ ရဟန္းတို႔အား ထုလႅစၥဥ္းအာပတ္ သင့္၏။ (၁ဝ)

ရဟန္းတို႔ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းဝယ္ ပဝါရဏာေန႔၌ ငါးပါး ငါးပါးထက္ အလြန္ျဖစ္ေသာ မ်ားစြာေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ စည္းေဝးကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ''အျခားေသာ မလာေသးေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ ရွိၾကေသး၏''ဟု သိကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔က ''ထိုမလာေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ပ်က္စီးေလေစ ေပ်ာက္ပ်က္ေလေစ၊ ထိုမလာေသာ ရဟန္းတို႔ျဖင့္ အဘယ္အက်ဳိးရွိအံ့နည္း''ဟု ကြဲျပားျခင္းကို ေရွး႐ႈလ်က္ ပဝါရဏာျပဳကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔ ပဝါရဏာျပဳၿပီးကာမွ်၌ ပရိသတ္အခ်ဳိ႕ ထသြားေသာ္ အျခားေသာ အေရအတြက္ တူမွ်ေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ လာကုန္အံ့၊ ပဝါရဏာျပဳျခင္းသည္ ေကာင္းေသာ ပဝါရဏာျပဳျခင္း မည္၏။ ထိုရဟန္းတို႔၏ အထံ၌ ပဝါရဏာျပဳရမည္။ ပဝါရဏာျပဳႏွင့္ေသာ ရဟန္းတို႔အား ထုလႅစၥဥ္းအာပတ္ သင့္၏။ (၁၁)

ရဟန္းတို႔ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းဝယ္ ပဝါရဏာေန႔၌ ငါးပါး ငါးပါးထက္ အလြန္ျဖစ္ေသာ မ်ားစြာေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ စည္းေဝးကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ''အျခားေသာ မလာေသးေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ ရွိၾကေသး၏''ဟု သိကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔က ''ထိုမလာေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ပ်က္စီးေလေစ ေပ်ာက္ပ်က္ေလေစ၊ ထိုမလာေသာ ရဟန္းတို႔ျဖင့္ အဘယ္အက်ဳိးရွိအံ့နည္း''ဟု ကြဲျပားျခင္းကို ေရွး႐ႈလ်က္ ပဝါရဏာျပဳကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔ ပဝါရဏာျပဳၿပီးကာမွ်၌ ပရိသတ္အခ်ဳိ႕ ထသြားေသာ္ အျခားေသာ အေရအတြက္ အလြန္နည္းေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ လာကုန္အံ့၊ ပဝါရဏာျပဳျခင္းသည္ ေကာင္းေသာ ပဝါရဏာျပဳျခင္း မည္၏။ ထိုရဟန္းတို႔၏ အထံ၌ ပဝါရဏာျပဳရမည္။ ပဝါရဏာျပဳႏွင့္ေသာ ရဟန္းတို႔အား ထုလႅစၥဥ္းအာပတ္ သင့္၏။ (၁၂)

ရဟန္းတို႔ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းဝယ္ ပဝါရဏာေန႔၌ ငါးပါး ငါးပါးထက္ အလြန္ျဖစ္ေသာ မ်ားစြာေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ စည္းေဝးကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ''အျခားေသာ မလာေသးေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ ရွိၾကေသး၏''ဟု သိကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔က ''ထိုမလာေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ပ်က္စီးေလေစ ေပ်ာက္ပ်က္ေလေစ၊ ထိုမလာေသာ ရဟန္းတို႔ျဖင့္ အဘယ္အက်ဳိးရွိအံ့နည္း''ဟု ကဲြျပားျခင္းကို ေရွး႐ႈလ်က္ ပဝါရဏာျပဳကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔ ပဝါရဏာျပဳၿပီးကာမွ်၌ ပရိသတ္အားလုံး ထသြားေသာ္ အျခားေသာ အလြန္မ်ားစြာေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ လာကုန္အံ့၊ ရဟန္းတို႔ ထိုရဟန္းတို႔သည္ တစ္ဖန္ ပဝါရဏာျပဳရမည္၊ ပဝါရဏာျပဳႏွင့္ေသာ ရဟန္းတို႔အား ထုလႅစၥဥ္းအာပတ္ သင့္၏။ (၁၃)

ရဟန္းတို႔ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းဝယ္ ပဝါရဏာေန႔၌ ငါးပါး ငါးပါးထက္ အလြန္ျဖစ္ေသာ မ်ားစြာေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ စည္းေဝးကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ''အျခားေသာ မလာေသးေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ ရွိၾကေသး၏''ဟု သိကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔က ''ထိုမလာေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ပ်က္စီးေလေစ ေပ်ာက္ပ်က္ေလေစ ထိုမလာေသာ ရဟန္းတို႔ျဖင့္ အဘယ္အက်ဳိးရွိအံ့နည္း''ဟု ကဲြျပားျခင္းကို ေရွး႐ႈလ်က္ ပဝါရဏာျပဳကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔ ပဝါရဏာျပဳၿပီးကာမွ်၌ ပရိသတ္အားလုံး ထသြားေသာ္ အျခားေသာ အေရအတြက္ တူမွ်ေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ လာကုန္အံ့၊ ပဝါရဏာျပဳျခင္းသည္ ေကာင္းေသာ ပဝါရဏာျပဳျခင္းမည္၏။ ထိုရဟန္းတို႔၏အထံ၌ ပဝါရဏာျပဳရမည္၊ ပဝါရဏာျပဳ ႏွင့္ေသာ ရဟန္းတို႔အား ထုလႅစၥဥ္းအာပတ္ သင့္၏။ (၁၄)

ရဟန္းတို႔ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းဝယ္ ပဝါရဏာေန႔၌ ငါးပါး ငါးပါးထက္ အလြန္ျဖစ္ေသာ မ်ားစြာေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ စည္းေဝးကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ''အျခားေသာ မလာေသးေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ ရွိၾကေသး၏''ဟု သိကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔က ''ထိုမလာေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ပ်က္စီးေလေစ ေပ်ာက္ပ်က္ေလေစ၊ ထိုမလာေသာ ရဟန္းတို႔ျဖင့္ အဘယ္အက်ဳိးရွိအံ့နည္း''ဟု ကဲြျပားျခင္းကို ေရွး႐ႈလ်က္ ပဝါရဏာျပဳကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔ ပဝါရဏာျပဳၿပီးကာမွ်၌ ပရိသတ္အားလုံး ထသြားေသာ္ အျခားေသာ အေရအတြက္ အလြန္နည္းေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ လာကုန္အံ့၊ ပဝါရဏာျပဳျခင္းသည္ ေကာင္းေသာ ပဝါရဏာျပဳျခင္းမည္၏။ ထိုရဟန္းတို႔၏အထံ၌ ပဝါရဏာျပဳရမည္၊ ပဝါရဏာျပဳ ႏွင့္ေသာ ရဟန္းတို႔အား ထုလႅစၥဥ္းအာပတ္ သင့္၏။ (၁၅)

ကြဲျပားျခင္းကို ေရွး႐ႈျခင္း တစ္ဆယ့္ငါးမ်ဳိး ၿပီး၏။

ႏွစ္ဆယ့္ငါးသုံးလီ ခုနစ္ဆယ့္ငါး ၿပီး၏။

၁၃၃-သိမ္သို႔ဝင္၍ ေနျခင္းစကားျမႇဳပ္မ်ား
.................................................................

၂၂၇။ ရဟန္းတို႔ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းဝယ္ ထိုပဝါရဏာေန႔၌ ငါးပါး ငါးပါးထက္ အလြန္ျဖစ္ေသာ မ်ားစြာေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ စည္းေဝးကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ''အျခားေသာ ေက်ာင္းေန ရဟန္းတို႔သည္ သိမ္တြင္းသို႔ ဝင္ေရာက္ေနကုန္၏''ဟု မသိကုန္။ပ။ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ''အျခားေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ သိမ္တြင္းသို႔ ဝင္ေရာက္ကုန္ၿပီ''ဟု မသိကုန္။ပ။ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ''အျခားေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔ကို သိမ္တြင္းသို႔ ဝင္ေရာက္သည္တို႔ကို မျမင္ကုန္''။ပ။ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ''အျခားေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔ကို သိမ္တြင္းသို႔ ဝင္ေရာက္ၿပီးသည္တို႔ကို မျမင္ကုန္''။ပ။ ထိုရဟန္း တို႔သည္ ''အျခားေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ သိမ္တြင္းသို႔ ဝင္ေရာက္ကုန္၏''ဟု မၾကားကုန္။ပ။ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ''အျခားေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ သိမ္တြင္းသို႔ ဝင္ေရာက္ကုန္ၿပီ''ဟု မၾကားကုန္။

အာဝါသိကအခ်င္းခ်င္း တိကနည္းအားျဖင့္ တစ္ရာ့ခုနစ္ဆယ့္ငါးတိက္တို႔တည္း။ အာဝါသိကႏွင့္ အာဂႏၲဳကတို႔သည္လည္းေကာင္း၊ အာဂႏၲဳကႏွင့္အာဝါသိကတို႔သည္လည္းေကာင္း၊ အာဂႏၲဳက အခ်င္းခ်င္းတို႔သည္လည္းေကာင္း ေပယ်ာလကို အရင္းျပဳသျဖင့္ ခုနစ္ရာေသာ တိက္တို႔သည္ ျဖစ္ကုန္၏။

၁၃၄- ေန႔အထူး
........................

၂၂၈။ ရဟန္းတို႔ အာဝါသိက 'ေက်ာင္းေန' ရဟန္းတို႔အား တစ္ဆယ့္ေလးရက္ စာတုဒၵသီ ပဝါရဏာေန႔ ျဖစ္၏၊ အာဂႏၲဳက 'ဧည့္သည္' ရဟန္းတို႔အား တစ္ဆယ့္ငါးရက္ ပႏၷၷရသီပဝါရဏာေန႔ ျဖစ္၏၊ အကယ္၍ အာဝါသိက 'ေက်ာင္းေန' ရဟန္းတို႔သည္ မ်ားကုန္ျငားအံ့၊ အာဂႏၲဳက 'ဧည့္သည္' ရဟန္း တို႔သည္ အာဝါသိကရဟန္းတို႔သို႔ လိုက္ရမည္။ အကယ္၍ တူမွ်ကုန္ျငားအံ့၊ အာဂႏၲဳကရဟန္းတို႔သည္ အာဝါသိကရဟန္းတို႔သို႔ လိုက္ရမည္။ အကယ္၍ အာဂႏၲဳကရဟန္းတို႔သည္ မ်ားကုန္ျငားအံ့၊ အာဝါသိက ရဟန္းတို႔သည္ အာဂႏၲဳကရဟန္းတို႔သို႔ လိုက္ရမည္။

ရဟန္းတို႔ အာဝါသိက ရဟန္းတို႔အား တစ္ဆယ့္ငါးရက္ ပႏၷၷရသီပဝါရဏာေန႔ ျဖစ္၏၊ အာဂႏၲဳက ရဟန္းတို႔အား တစ္ဆယ့္ေလးရက္ စာတုဒၵသီပဝါရဏာေန႔ ျဖစ္၏၊ အကယ္၍ အာဝါသိကရဟန္းတို႔သည္ မ်ားကုန္ျငားအံ့၊ အာဂႏၲဳကရဟန္းတို႔သည္ အာဝါသိကရဟန္းတို႔သို႔ လိုက္ရမည္။ အကယ္၍ တူမွ်ကုန္ ျငားအံ့၊ အာဂႏၲဳကရဟန္းတို႔သည္ အာဝါသိကရဟန္းတို႔သို႔ လိုက္ရမည္။ အကယ္၍ အာဂႏၲဳကရဟန္း တို႔သည္ မ်ားကုန္ျငားအံ့၊ အာဝါသိကရဟန္းတို႔သည္ အာဂႏၲဳကရဟန္းတို႔သို႔ လိုက္ရမည္။

ရဟန္းတို႔ အာဝါသိကရဟန္းတို႔အား အထြက္တစ္ရက္ေန႔ ျဖစ္အံ့၊ အာဂႏၲဳကရဟန္းတို႔အား တစ္ဆယ့္ငါးရက္ ပႏၷၷရသီပဝါရဏာေန႔ ျဖစ္အံ့၊ အကယ္၍ အာဝါသိကရဟန္းတို႔သည္ မ်ားကုန္ျငားအံ့၊ အာဝါသိကရဟန္းတို႔သည္ အာဂႏၲဳကရဟန္းတို႔အား အလိုမရွိကုန္သည္ရွိေသာ္ ညီၫြတ္ျခင္းကို မေပးရ၊ အာဂႏၲဳကရဟန္းတို႔သည္ သိမ္အပသို႔သြား၍ ပဝါရဏာျပဳရမည္။ အကယ္၍ တူမွ်ကုန္ျငားအံ့၊ အာဝါသိက ရဟန္းတို႔သည္ အာဂႏၲဳကရဟန္းတို႔အား အလိုမရွိကုန္သည္ရွိေသာ္ ညီၫြတ္ျခင္းကို မေပးရ၊ အာဂႏၲဳက ရဟန္းတို႔သည္ သိမ္အပသို႔သြား၍ ပဝါရဏာျပဳရမည္။ အကယ္၍ အာဂႏၲဳကရဟန္းတို႔သည္ မ်ားကုန္ ျငားအံ့၊ အာဝါသိကရဟန္းတို႔သည္ အာဂႏၲဳကရဟန္းတို႔အား ညီၫြတ္ျခင္းကိုေသာ္လည္း ေပးရမည္၊ သိမ္အပသို႔ေသာ္လည္း သြားရမည္။

ရဟန္းတို႔ အာဝါသိကရဟန္းတို႔အား တစ္ဆယ့္ငါးရက္ ပႏၷၷရသီပဝါရဏာေန႔ ျဖစ္အံ့၊ အာဂႏၲဳက ရဟန္းတို႔အား အထြက္တစ္ရက္ေန႔ ျဖစ္အံ့၊ အကယ္၍ အာဝါသိကရဟန္းတို႔သည္ မ်ားကုန္ျငားအံ့၊ အာဂႏၲဳကရဟန္းတို႔သည္ အာဝါသိကရဟန္းတို႔အား ညီၫြတ္ျခင္းကိုေသာ္လည္း ေပးရမည္၊ သိမ္အပသို႔ေသာ္လည္း သြားရမည္၊ အကယ္၍ တူမွ်ကုန္ျငားအံ့၊ အာဂႏၲဳကရဟန္းတို႔သည္ အာဝါသိကရဟန္းတို႔အား ညီၫြတ္ျခင္းကိုေသာ္လည္း ေပးရမည္၊ သိမ္အပသို႔ေသာ္လည္း သြားရမည္၊ အကယ္၍ အာဂႏၲဳကရဟန္း တို႔သည္ မ်ားကုန္ျငားအံ့၊ အာဂႏၲဳကရဟန္းတို႔သည္ အာဝါသိကရဟန္းတို႔အား အလိုမရွိကုန္သည္ရွိေသာ္ ညီၫြတ္ျခင္းကို မေပးရ၊ အာဝါသိကရဟန္းတို႔သည္ သိမ္အပသို႔ သြား၍ ပဝါရဏာျပဳရမည္။
၁၃၅-အသြင္ကို ျမင္ျခင္းစသည္

၂၂၉။ ရဟန္းတို႔ အာဂႏၲဳကရဟန္းတို႔သည္ အာဝါသိကရဟန္းတို႔အား အာဝါသိကအျခင္းအရာ အာဝါသိကအသြင္အျပင္ အာဝါသိကရွိေၾကာင္းနိမိတ္ အာဝါသိကရွိေၾကာင္းကို ၫႊန္ျပျခင္းဟုဆိုအပ္ေသာ ေညာင္ေစာင္း အင္းပ်ဥ္ ဘုံလွ်ိဳအုံးကို ေကာင္းစြာ ခင္းထားျခင္းေသာက္ေရ သုံးေဆာင္ေရကို ေကာင္းစြာ တည္ထားျခင္း ပရိဝုဏ္ကို ေကာင္းစြာ တံျမက္လွည္းထားျခင္းတို႔ကို ျမင္၍ ''အာဝါသိကရဟန္းတို႔ ရွိေလသေလာ မရွိေလသေလာ''ဟု ယုံမွားရွိကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ယုံမွားရွိေသာ္လည္း မစုံစမ္း မရွာေဖြဘဲ ပဝါရဏာျပဳကုန္ျငားအံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။

ထိုရဟန္းတို႔သည္ ယုံမွားရွိသည္ျဖစ္၍ စုံစမ္းရွာေဖြေသာ္လည္း မေတြ႕မျမင္ေသာေၾကာင့္ ပဝါရဏာ ျပဳကုန္ျငားအံ့၊ အာပတ္မသင့္။ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ယုံမွားရွိသည္ျဖစ္၍ စုံစမ္းရွာေဖြသျဖင့္ ေတြ႕ျမင္ေသာေၾကာင့္ တစ္ေပါင္းတည္း ပဝါရဏာျပဳကုန္ျငားအံ့၊ အာပတ္မသင့္။ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ယုံမွားရွိသည္ျဖစ္၍ စုံစမ္းရွာေဖြသျဖင့္ ေတြ႕ျမင္ေသာ္လည္း အသီးအျခား ပဝါရဏာျပဳကုန္ျငားအံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။

ထိုရဟန္းတို႔သည္ ယုံမွားရွိသည္ျဖစ္၍ စုံစမ္းရွာေဖြသျဖင့္ ေတြ႕ျမင္ေသာ္လည္း ''ထိုရဟန္းတို႔ ပ်က္စီးေလေစ ေပ်ာက္ပ်က္ေလေစ၊ ထိုရဟန္းတို႔ျဖင့္ အဘယ္အက်ဳိးရွိအံ့နည္း''ဟု ကဲြျပားျခင္းကို ေရွး႐ႈ လ်က္ ပဝါရဏာျပဳကုန္ျငားအံ့၊ ထုလႅစၥဥ္းအာပတ္ သင့္၏။

ရဟန္းတို႔ အာဂႏၲဳကရဟန္းတို႔သည္ အာဝါသိကရဟန္းတို႔၏ အာဝါသိကအျခင္းအရာ အာဝါသိက အသြင္အျပင္ အာဝါသိကရွိေၾကာင္းနိမိတ္ အာဝါသိကရဟန္းတို႔ရွိေၾကာင္းကို ၫႊန္ျပျခင္းဟု ဆိုအပ္ေသာ စႀကႍသြားေသာ ရဟန္းတို႔၏ ေျခသံသရဇၩာယ္သံ ေခ်ာင္းဟန္႔သံ ေခ်ဆတ္သံတို႔ကို ၾကား၍ ''အာဝါသိက ရဟန္းတို႔ ရွိေလသေလာ မရွိေလသေလာ''ဟု ယုံမွားရွိကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ယုံမွားရွိေသာ္လည္း မစုံစမ္းမရွာေဖြဘဲ ပဝါရဏာျပဳကုန္ျငားအံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။

ထိုရဟန္းတို႔သည္ ယုံမွားရွိသည္ျဖစ္၍ စုံစမ္းရွာေဖြေသာ္လည္း မေတြ႕မျမင္ေသာေၾကာင့္ ပဝါရဏာ ျပဳကုန္ျငားအံ့၊ အာပတ္ မသင့္။ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ယုံမွားရွိသည္ျဖစ္၍ စုံစမ္းရွာေဖြသျဖင့္ ေတြ႕ျမင္ေသာေၾကာင့္ တစ္ေပါင္းတည္း ပဝါရဏာျပဳကုန္ျငားအံ့၊ အာပတ္ မသင့္။

ထိုရဟန္းတို႔သည္ ယုံမွားရွိသည္ျဖစ္၍ စုံစမ္းရွာေဖြသျဖင့္ ေတြ႕ျမင္ေသာ္လည္း အသီးအျခား ပဝါရဏာျပဳကုန္ျငားအံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ယုံမွားရွိသည္ျဖစ္၍ စုံစမ္းရွာေဖြသျဖင့္ ေတြ႕ျမင္ေသာ္လည္း ''ထိုရဟန္းတို႔ ပ်က္စီးေလေစ ေပ်ာက္ပ်က္ေလေစ၊ ထိုရဟန္းတို႔ျဖင့္ အဘယ္အက်ဳိးရွိအံ့နည္း''ဟု ကဲြျပားျခင္းကို ေရွး႐ႈ လ်က္ ပဝါရဏာျပဳကုန္ျငားအံ့၊ ထုလႅစၥဥ္းအာပတ္ သင့္၏။

ရဟန္းတို႔ အာဝါသိကရဟန္းတို႔သည္ အာဂႏၲဳကရဟန္းတို႔၏ အာဂႏၲဳကအျခင္းအရာ အာဂႏၲဳက အသြင္အျပင္ အာဂႏၲဳကရွိေၾကာင္းနိမိတ္ အာဂႏၲဳကတို႔ရွိေၾကာင္းကို ၫႊန္ျပျခင္းဟု ဆိုအပ္ေသာ (မည္သူ႕ ဥစၥာဟု) မသိအပ္ေသာ သပိတ္သကၤန္း နိသီဒိုင္ ေျခေဆးထားေသာ ေရစ ေရနတို႔ကို ျမင္၍ ''အာဂႏၲဳ ရဟန္းတို႔သည္ ရွိေလသေလာ မရွိေလသေလာ''ဟု ယုံမွားရွိကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ယံုမွားရွိလ်က္ မစံုစမ္းမရွာေဖြဘဲ ပဝါရဏာျပဳကုန္ျငားအံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။

ထိုရဟန္းတို႔သည္ ယုံမွားရွိလ်က္ စုံစမ္းရွာေဖြေသာ္လည္း မေတြ႕မျမင္ေသာေၾကာင့္ ပဝါရဏာ ျပဳကုန္ျငားအံ့၊ အာပတ္ မသင့္။ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ယုံမွားရွိသည္ျဖစ္၍ စုံစမ္းရွာေဖြသျဖင့္ ေတြ႕ျမင္ေသာေၾကာင့္ တစ္ေပါင္းတည္း ပဝါရဏာျပဳကုန္ျငားအံ့၊ အာပတ္ မသင့္။ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ယုံမွားရွိသည္ျဖစ္၍ စုံစမ္းရွာေဖြသျဖင့္ ေတြ႕ျမင္ေသာ္လည္း အသီးအျခား ပဝါရဏာျပဳကုန္ျငားအံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။

ထိုရဟန္းတို႔သည္ ယုံမွားရွိသည္ျဖစ္၍ စုံစမ္းရွာေဖြသျဖင့္ ေတြ႕ျမင္ေသာ္လည္း ''ထိုရဟန္းတို႔ ပ်က္စီးေလေစ ေပ်ာက္ပ်က္ေလေစ၊ ထိုရဟန္းတို႔ျဖင့္ အဘယ္အက်ဳိးရွိအံ့နည္း''ဟု ကဲြျပားျခင္းကို ေရွး႐ႈ လ်က္ ပဝါရဏာျပဳကုန္ျငားအံ့၊ ထုလႅစၥဥ္းအာပတ္ သင့္၏။

ရဟန္းတို႔ အာဝါသိကရဟန္းတို႔သည္ အာဂႏၲဳကရဟန္းတို႔၏ အာဂႏၲဳကအျခင္းအရာ အာဂႏၲဳက အသြင္အျပင္ အာဂႏၲဳကရွိေၾကာင္းနိမိတ္ အာဂႏၲဳကရွိေၾကာင္းကို ၫႊန္ျပျခင္းဟု ဆိုအပ္ေသာ အာဂႏၲဳက ရဟန္းတို႔၏ ေျခသံ ဖိနပ္ခါသံ ေခ်ာင္းဟန္႔သံ ေခ်ဆတ္သံတို႔ကို ၾကား၍ ''အာဂႏၲဳကရဟန္းတို႔သည္ ရွိေလသေလာ မရွိေလသေလာ''ဟု ယုံမွားရွိကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ယံုမွားရွိလ်က္ မစံုစမ္း မရွာေဖြဘဲ ပဝါရဏာျပဳကုန္ျငားအံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။

ထိုရဟန္းတို႔သည္ ယုံမွားရွိသည္ျဖစ္၍ စုံစမ္းရွာေဖြေသာ္လည္း မေတြ႕ျမင္ေသာေၾကာင့္ ပဝါရဏာ ျပဳကုန္ျငားအံ့၊ အာပတ္ မသင့္။

ထိုရဟန္းတို႔သည္ ယုံမွားရွိသည္ျဖစ္၍ စုံစမ္းရွာေဖြ၍ ေတြ႕ျမင္ေသာေၾကာင့္ တစ္ေပါင္းတည္း ပဝါရဏာျပဳကုန္ျငားအံ့၊ အာပတ္ မသင့္။

ထိုရဟန္းတို႔သည္ ယုံမွားရွိသည္ျဖစ္၍ စုံစမ္းရွာေဖြသျဖင့္ ေတြ႕ျမင္ေသာ္လည္း အသီးအျခား ပဝါရဏာျပဳကုန္ျငားအံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။

ထိုရဟန္းတို႔သည္ ယုံမွားရွိသည္ျဖစ္၍ စုံစမ္းရွာေဖြသျဖင့္ ေတြ႕ျမင္ေသာ္လည္း ''ထိုရဟန္းတို႔ ပ်က္စီးေလေစ ေပ်ာက္ပ်က္ေလေစ ထိုရဟန္းတို႔ျဖင့္ အဘယ္အက်ဳိးရွိအံ့နည္း''ဟု ကဲြျပားျခင္းကို ေရွး႐ႈ လ်က္ ပဝါရဏာျပဳကုန္ျငားအံ့၊ ထုလႅစၥဥ္းအာပတ္ သင့္၏။
၁၃၆-ေပါင္းသင္းဆက္ဆံမႈမတူေသာ ရဟန္းစသည္တို႔ႏွင့္ ပဝါရဏာျပဳျခင္း

၂၃ဝ။ ရဟန္းတို႔ အာဂႏၲဳကရဟန္းတို႔သည္ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံမႈမတူေသာ အာဝါသိကရဟန္း တို႔ကို ေတြ႕ျမင္ကုန္၏၊ ထိုအာဂႏၲဳရဟန္းတို႔သည္ (အာဝါသိကရဟန္းတို႔ကို) ေပါင္းသင္းဆက္ဆံမႈ တူမွ်ေသာ ရဟန္းတို႔ဟု အယူရွိ၍ (၄င္းအယူကို) မေမးမစိစစ္ဘဲ တစ္ေပါင္းတည္း ပဝါရဏာျပဳကုန္ျငားအံ့၊ အာပတ္ မသင့္။

ထိုအာဂႏၲဳကရဟန္းတို႔သည္ ေမးစစ္ၿပီးေနာက္ (ထိုအယူကို) မစြန္႔လႊတ္ေစႏိုင္ဘဲ တစ္ေပါင္းတည္း ပဝါရဏာျပဳကုန္ျငားအံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။ ထိုအာဂႏၲဳကရဟန္းတို႔သည္ ေမးစစ္ၿပီးေသာ္လည္း (၄င္းတို႔အယူကို) မစြန္႔ေစႏိုင္သျဖင့္ အသီး အျခား ပဝါရဏာျပဳကုန္ျငားအံ့၊ အာပတ္ မသင့္။

ရဟန္းတို႔ အာဂႏၲဳကရဟန္းတို႔သည္ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံမႈတူမွ်ေသာ အာဝါသိကရဟန္းတို႔ကို ေတြ႕ျမင္ကုန္၏၊ ထိုအာဂႏၲဳရဟန္းတို႔သည္ (အာဝါသိကရဟန္းတို႔ကို) ေပါင္းသင္းဆက္ဆံမႈမတူေသာ ရဟန္းတို႔ဟု အယူရွိ၍ (၄င္းတို႔၏အယူကို) မေမးမစစ္ဘဲ တစ္ေပါင္းတည္း ပဝါရဏာျပဳကုန္ျငားအံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။

ထိုအာဂႏၲဳကရဟန္းတို႔သည္ ေမးစစ္ၿပီးေနာက္ (၄င္းတို႔အယူကို) စြန္႔လႊတ္ေစႏိုင္လ်က္ အသီး အျခား ပဝါရဏာျပဳကုန္ျငားအံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။

ထိုအာဂႏၲဳကရဟန္းတို႔သည္ ေမးစစ္ၿပီးေနာက္ (၄င္းတို႔အယူကို) စြန္႔လႊတ္ေစႏိုင္သည္ျဖစ္၍ တစ္ေပါင္းတည္း ပဝါရဏာျပဳကုန္ျငားအံ့၊ အာပတ္ မသင့္။

ရဟန္းတို႔ အာဝါသိကရဟန္းတို႔သည္ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံမႈမတူေသာ အာဂႏၲဳကရဟန္းတို႔ကို ေတြ႕ျမင္ကုန္၏။ ထိုအာဝါသိကရဟန္းတို႔သည္ (အာဂႏၲဳကရဟန္းတို႔ကို) ေပါင္းသင္းဆက္ဆံမႈတူမွ်ေသာ ရဟန္းတို႔ဟု အယူရွိ၍ (အယူကို) မေမးမစစ္ဘဲ တစ္ေပါင္းတည္း ပဝါရဏာျပဳကုန္ျငားအံ့၊ အာပတ္ မသင့္။

ထိုအာဝါသိကရဟန္းတို႔သည္ ေမးစစ္ၿပီးေနာက္ (၄င္းတို႔အယူကို) မစြန္႔လႊတ္ေစႏိုင္ဘဲ တစ္ေပါင္း တည္း ပဝါရဏာျပဳကုန္ျငားအံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။

ထိုအာဝါသိကရဟန္းတို႔သည္ ေမးစစ္ၿပီးေနာက္ (၄င္းတို႔အယူကို) မစြန္႔လႊတ္ေစႏိုင္သျဖင့္ အသီး အျခား ပဝါရဏာျပဳကုန္ျငားအံ့၊ အာပတ္ မသင့္။

ရဟန္းတို႔ အာဝါသိကရဟန္းတို႔သည္ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံမႈတူမွ်ေသာ အာဂႏၲဳကရဟန္းတို႔ကို ေတြ႕ျမင္ကုန္၏။ ထိုအာဝါသိကရဟန္းတို႔သည္ (အာဂႏၲဳကရဟန္းတို႔ကို) ေပါင္းသင္းဆက္ဆံမႈမတူေသာ ရဟန္းတို႔ဟု အယူရွိ၍ (အယူကို) မေမးမစစ္ဘဲ တစ္ေပါင္းတည္း ပဝါရဏာျပဳကုန္ျငားအံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။

ထိုအာဝါသိကရဟန္းတို႔သည္ ေမးစစ္ၿပီးေနာက္ (၄င္းတို႔အယူကို) စြန္႔လႊတ္ေစႏိုင္လ်က္ အသီး အျခား ပဝါရဏာျပဳကုန္ျငားအံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။

ထိုအာဝါသိကရဟန္းတို႔သည္ ေမးစစ္ၿပီးေနာက္ (၄င္းတို႔အယူကို) စြန္႔လႊတ္ေစႏိုင္သျဖင့္ တစ္ေပါင္း တည္း ပဝါရဏာျပဳကုန္ျငားအံ့၊ အာပတ္ မသင့္။
၁၃၇-မသြားအပ္သည္ကို ဆိုရာ

၂၃၁။ ရဟန္းတို႔ ပဝါရဏာေန႔၌ သံဃာေလာက္သည္ကိုလည္းေကာင္း၊ အႏၲရာယ္ရွိသည္ကိုလည္းေကာင္း ၾကဥ္ထား၍ ရဟန္းရွိေသာ ေက်ာင္းမွ ရဟန္းမရွိေသာ ေက်ာင္းသို႔ မသြားအပ္။ ရဟန္းတို႔ ပဝါရဏာေန႔၌ သံဃာေလာက္သည္ကိုလည္းေကာင္း၊ အႏၲရာယ္ရွိသည္ကိုလည္းေကာင္း ၾကဥ္ထား၍ ရဟန္းရွိေသာ ေက်ာင္းမွ ရဟန္းမရွိေသာ ဇရပ္တန္ေဆာင္းစသည္သို႔ မသြားအပ္။ ရဟန္းတို႔ ပဝါရဏာ ေန႔၌ သံဃာေလာက္သည္ကိုလည္းေကာင္း၊ အႏၲရာယ္ရွိသည္ကိုလည္းေကာင္း ၾကဥ္ထား၍ ရဟန္းရွိေသာ ေက်ာင္းမွ ရဟန္းမရွိေသာ ေက်ာင္းသို႔ျဖစ္ေစ၊ ေက်ာင္းမဟုတ္ေသာ ဇရပ္တန္ေဆာင္းစသည္သို႔ျဖစ္ေစ မသြားအပ္။

ရဟန္းတို႔ ပဝါရဏာေန႔၌ သံဃာေလာက္သည္ကိုလည္းေကာင္း၊ အႏၲရာယ္ရွိသည္ကိုလည္းေကာင္း ၾကဥ္ထား၍ ရဟန္းရွိေသာ ဇရပ္တန္ေဆာင္းစသည္မွ ရဟန္းမရွိေသာ ေက်ာင္းသို႔ မသြားအပ္။

ရဟန္းတို႔ ပဝါရဏာ ေန႔၌ သံဃာေလာက္သည္ကိုလည္းေကာင္း၊ အႏၲရာယ္ရွိသည္ကိုလည္းေကာင္း ၾကဥ္ထား၍ ရဟန္းရွိေသာ ဇရပ္တန္ေဆာင္းစသည္မွ ရဟန္းမရွိေသာ ဇရပ္တန္ေဆာင္းစသည္သို႔ မသြားအပ္။

ရဟန္းတို႔ ပဝါရဏာေန႔၌ သံဃာေလာက္သည္ကိုလည္းေကာင္း၊ အႏၲရာယ္ရွိသည္ကိုလည္းေကာင္း ၾကဥ္ထား၍ ရဟန္းရွိေသာ ဇရပ္တန္ေဆာင္းစသည္မွ ရဟန္းမရွိေသာ ေက်ာင္းသို႔ျဖစ္ေစ၊ ရဟန္းမရွိေသာ ဇရပ္တန္ေဆာင္းစသည္သို႔ျဖစ္ေစ မသြားအပ္။

ရဟန္းတို႔ ပဝါရဏာေန႔၌ သံဃာေလာက္သည္ကိုလည္းေကာင္း၊ အႏၲရာယ္ရွိသည္ကိုလည္းေကာင္း ၾကဥ္ထား၍ ရဟန္းရွိေသာ ေက်ာင္းမွျဖစ္ေစ၊ ရဟန္းရွိေသာ ဇရပ္တန္ေဆာင္းစသည္မွျဖစ္ေစ ရဟန္းမရွိေသာ ေက်ာင္းသို႔ မသြားအပ္။

ရဟန္းတို႔ ပဝါရဏာေန႔၌ သံဃာေလာက္သည္ကိုလည္းေကာင္း အႏၲရာယ္ရွိသည္ကိုလည္းေကာင္း ၾကဥ္ထား၍ ရဟန္းရွိေသာ ေက်ာင္းမွျဖစ္ေစ ရဟန္းရွိေသာ ဇရပ္တန္ေဆာင္းစသည္မွျဖစ္ေစ ရဟန္းမရွိေသာ ဇရပ္တန္ေဆာင္းစသည္သို႔ မသြားအပ္။

ရဟန္းတို႔ ပဝါရဏာေန႔၌ သံဃာေလာက္သည္ကိုလည္းေကာင္း၊ အႏၲရာယ္ရွိသည္ကိုလည္းေကာင္း ၾကဥ္ထား၍ ရဟန္းရွိေသာ ေက်ာင္းမွျဖစ္ေစ၊ ရဟန္းရွိေသာ ဇရပ္တန္ေဆာင္းစသည္မွျဖစ္ေစ၊ ရဟန္းမရွိေသာ ေက်ာင္းသို႔ျဖစ္ေစ၊ ရဟန္းမရွိေသာ ဇရပ္တန္ေဆာင္းစသည္သို႔ျဖစ္ေစ မသြားအပ္။

ရဟန္းတို႔ ပဝါရဏာေန႔၌ သံဃာေလာက္သည္ကိုလည္းေကာင္း၊ အႏၲရာယ္ရွိသည္ကိုလည္းေကာင္း ၾကဥ္ထား၍ ရဟန္းရွိေသာ ေက်ာင္းမွ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံမႈမတူေသာ ရဟန္းရွိေသာ ေက်ာင္းသို႔ မသြား အပ္။

ရဟန္းတို႔ ပဝါရဏာေန႔၌ သံဃာေလာက္သည္ကိုလည္းေကာင္း၊ အႏၲရာယ္ရွိသည္ကိုလည္းေကာင္း ၾကဥ္ထား၍ ရဟန္းရွိေသာ ေက်ာင္းမွ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံမႈမတူေသာ ရဟန္းရွိေသာ ဇရပ္တန္ေဆာင္း စသည္သို႔ မသြားအပ္။

ရဟန္းတို႔ ပဝါရဏာေန႔၌ သံဃာေလာက္သည္ကိုလည္းေကာင္း၊ အႏၲရာယ္ရွိသည္ကိုလည္းေကာင္း ၾကဥ္ထား၍ ရဟန္းရွိေသာ ေက်ာင္းမွ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံမႈမတူေသာ ရဟန္းရွိေသာ ေက်ာင္းသို႔ျဖစ္ေစ၊ ဇရပ္တန္ေဆာင္းစသည္သို႔ျဖစ္ေစ မသြားအပ္။

ရဟန္းတို႔ ပဝါရဏာေန႔၌ သံဃာေလာက္သည္ကိုလည္းေကာင္း၊ အႏၲရာယ္ရွိသည္ကိုလည္းေကာင္း ၾကဥ္ထား၍ ရဟန္းရွိေသာ ဇရပ္တန္ေဆာင္းစသည္မွ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံမႈမတူေသာ ရဟန္းရွိေသာ ေက်ာင္းသို႔ မသြားအပ္။

ရဟန္းတို႔ ပဝါရဏာေန႔၌ သံဃာေလာက္သည္ကိုလည္းေကာင္း၊ အႏၲရာယ္ရွိသည္ကိုလည္းေကာင္း ၾကဥ္ထား၍ ရဟန္းရွိေသာ ဇရပ္တန္ေဆာင္းစသည္မွ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံမႈမတူေသာ ရဟန္းရွိေသာ ဇရပ္ တန္ေဆာင္း စသည္သို႔ မသြားအပ္။

ရဟန္းတို႔ ပဝါရဏာေန႔၌ သံဃာေလာက္သည္ကိုလည္းေကာင္း၊ အႏၲရာယ္ရွိသည္ကိုလည္းေကာင္း ၾကဥ္ထား၍ ရဟန္းရွိေသာ ဇရပ္တန္ေဆာင္းစသည္မွ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံမႈမတူေသာ ရဟန္းရွိေသာ ေက်ာင္းသို႔ျဖစ္ေစ၊ ဇရပ္တန္ေဆာင္းစသည္သို႔ျဖစ္ေစ မသြားအပ္။

ရဟန္းတို႔ ပဝါရဏာေန႔၌ သံဃာေလာက္သည္ကိုလည္းေကာင္း၊ အႏၲရာယ္ရွိသည္ကိုလည္းေကာင္း ၾကဥ္ထား၍ ရဟန္းရွိေသာ ေက်ာင္းမွျဖစ္ေစ၊ ဇရပ္တန္ေဆာင္းစသည္မွျဖစ္ေစ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံမႈ မတူေသာ ရဟန္းရွိေသာ ေက်ာင္းသို႔ မသြားအပ္။

ရဟန္းတို႔ ပဝါရဏာေန႔၌ သံဃာေလာက္သည္ကိုလည္းေကာင္း၊ အႏၲရာယ္ရွိသည္ကိုလည္းေကာင္း ၾကဥ္ထား၍ ရဟန္းရွိေသာ ေက်ာင္းမွျဖစ္ေစ၊ ဇရပ္တန္ေဆာင္းစသည္မွျဖစ္ေစ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံမႈ မတူ့ေသာ ရဟန္းရွိေသာ ဇရပ္တန္ေဆာင္းစသည္သို႔ မသြားအပ္။

ရဟန္းတို႔ ပဝါရဏာေန႔၌ သံဃာေလာက္သည္ကိုလည္းေကာင္း၊ အႏၲရာယ္ရွိသည္ကိုလည္းေကာင္း ၾကဥ္ထား၍ ရဟန္းရွိေသာ ေက်ာင္းမွျဖစ္ေစ၊ ဇရပ္တန္ေဆာင္းစသည္မွျဖစ္ေစ၊ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံမႈ မတူေသာ ရဟန္းရွိေသာ ေက်ာင္းသို႔ျဖစ္ေစ၊ ဇရပ္တန္ေဆာင္းစသည္သို႔ျဖစ္ေစ မသြားအပ္။
၁၃၈-သြားအပ္သည္ကို ဆိုရာ

၂၃၂။ ရဟန္းတို႔ ပဝါရဏာေန႔၌ ရဟန္းရွိေသာ ေက်ာင္းမွ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံမႈ တူေသာ ရဟန္း ရွိေသာ ေက်ာင္းသို႔ ''ေန႔ခ်င္းျပန္ ေရာက္ႏိုင္သည္''ဟု သိျငားအံ့၊ သြားအပ္၏။

ရဟန္းတို႔ ပဝါရဏာေန႔၌ ရဟန္းရွိေသာ ေက်ာင္းမွ ရဟန္းရွိေသာ ေက်ာင္းမဟုတ္ေသာ ဇရပ္ တန္ေဆာင္းစသည္သို႔ သြားအပ္၏။ပ။ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံမႈတူေသာ ရဟန္းရွိေသာ ေက်ာင္းသို႔ျဖစ္ေစ၊ ဇရပ္တန္ေဆာင္းစသည္သို႔ ျဖစ္ေစ ''ေန႔ခ်င္းျပန္ ေရာက္ႏိုင္သည္''ဟု သိျငားအံ့၊ သြားအပ္၏။

ရဟန္းတို႔ ပဝါရဏာေန႔၌ ရဟန္းရွိေသာ ေက်ာင္းမဟုတ္ေသာ ဇရပ္တန္ေဆာင္းစသည္မွ ေပါင္း သင္းဆက္ဆံမႈတူေသာ ရဟန္းရွိေသာ ေက်ာင္းသို႔။ပ။ ဇရပ္တန္ေဆာင္းစသည္သို႔။ပ။ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံ မႈတူေသာ ရဟန္းရွိေသာ ေက်ာင္းသို႔ျဖစ္ေစ၊ ဇရပ္တန္ေဆာင္းစသည္သို႔ျဖစ္ေစ ''ေန႔ခ်င္းျပန္ေရာက္ႏိုင္သည္''ဟု သိျငားအံ့၊ သြားအပ္၏။

ရဟန္းတို႔ ပဝါရဏာေန႔၌ ရဟန္းရွိေသာ ေက်ာင္းမွျဖစ္ေစ၊ ေက်ာင္းမဟုတ္ေသာ ဇရပ္တန္ေဆာင္း စသည္မွျဖစ္ေစ၊ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံမႈတူေသာ ရဟန္းရွိေသာ ေက်ာင္းသို႔။ပ။ ဇရပ္တန္ေဆာင္းစသည္သို႔။ပ။ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံမႈတူေသာ ရဟန္းရွိေသာ ေက်ာင္းသို႔ျဖစ္ေစ၊ ဇရပ္တန္ေဆာင္းစသည္သို႔ျဖစ္ေစ ''ေန႔ခ်င္းျပန္ေရာက္ႏိုင္သည္''ဟု သိျငားအံ့၊ သြားအပ္၏။

၁၃၉-ၾကဥ္အပ္ေသာ 'ဝဇၨနီယ' ပုဂၢိဳလ္ကို ျပျခင္း
...........................................................
၂၃၃။ ရဟန္းတို႔ ရဟန္းမိန္းမေနေသာ ပရိတ္သတ္၌ ပဝါရဏာမျပဳအပ္၊ ျပဳေသာရဟန္းအား ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။ ရဟန္းတို႔ သိကၡမာန္ေနေသာ ပရိသတ္၌ ပဝါရဏာမျပဳအပ္။ပ။ သာမေဏ ေနေသာ ပရိသတ္၌ ပဝါရဏာမျပဳအပ္။ပ။ သာမေဏမေနေသာ ပရိသတ္၌ ပဝါရဏာမျပဳအပ္။ပ။ သိကၡာခ်ၿပီးသူေနေသာ ပရိသတ္၌ ပဝါရဏာမျပဳအပ္။ပ။ ပါရာဇိကက်သူ ေနေသာ ပရိသတ္၌ ပဝါရဏာ မျပဳအပ္၊ ျပဳေသာ ရဟန္းအား ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။

အာပတ္ကို မ႐ႈျခင္းေၾကာင့္ ႏွင္ထုတ္ထားေသာ ရဟန္းေနေသာ ပရိသတ္၌ ပဝါရဏာမျပဳအပ္၊ ျပဳေသာရဟန္းအား တရားအားေလ်ာ္စြာ ဆံုးျဖတ္ရမည္။ အာပတ္ကို မကုစားျခင္းေၾကာင့္ ႏွင္ထုတ္ထားေသာ ရဟန္းေနေသာ ပရိသတ္၌ ပဝါရဏာမျပဳအပ္။ပ။ ယုတ္ညံ့ေသာ မိစၧာအယူကို မစြန္႔ျခင္းေၾကာင့္ ႏွင္ထုတ္ထားေသာ ရဟန္းေနေသာ ပရိသတ္၌ ပဝါရဏာမျပဳအပ္၊ ျပဳေသာရဟန္းအား တရားအား ေလ်ာ္စြာ ဆံုးျဖတ္ရမည္။ ပ႑ဳက္ေနေသာ ပရိသတ္၌ ပဝါရဏာမျပဳအပ္၊ ျပဳေသာရဟန္းအား ဒုကၠဋ္ အာပတ္ သင့္၏။

ေပါင္းသင္းဆက္ဆံမႈခိုးသူေနေသာ ပရိသတ္၌ ပဝါရဏာမျပဳအပ္။ပ။ တိတၳိေဘာင္သို႔ ေျပာင္းေရႊ႕ သူေနေသာ ပရိသတ္၌ ပဝါရဏာမျပဳအပ္။ပ။ တိရစၧာန္ေနေသာ ပရိသတ္၌ ပဝါရဏာမျပဳအပ္။ပ။ အမိ သတ္သူ ေနေသာ ပရိသတ္၌ ပဝါရဏာမျပဳအပ္။ပ။ အဖသတ္သူေနေသာ ပရိသတ္၌ ပဝါရဏာမျပဳအပ္။ပ။ ရဟႏၲာကို သတ္ေသာသူေနေသာ ပရိသတ္၌ ပဝါရဏာမျပဳအပ္။ပ။ ရဟန္းမိန္းမကို ဖ်က္ဆီးေသာ သူေနေသာ ပရိသတ္၌ ပဝါရဏာမျပဳအပ္။ပ။ သံဃာသင္းခြဲေသာသူေနေသာ ပရိသတ္၌ ပဝါရဏာ မျပဳအပ္။ပ။ ဘုရားကို ေသြးစိမ္းတည္ေအာင္ ျပဳေသာသူေနေသာ ပရိသတ္၌ ပဝါရဏာမျပဳအပ္။ပ။

ဥဘေတာဗ်ည္းေနေသာ ပရိသတ္၌ ပဝါရဏာမျပဳအပ္၊ ျပဳေသာရဟန္းအား ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။

ရဟန္းတို႔ ပရိသတ္ မထေသးသည္ကို ၾကဥ္ထား၍ သိုးၿပီးေသာ ပဝါရဏာကို ေပးျခင္းျဖင့္ ပဝါရဏာမျပဳအပ္။ ရဟန္းတို႔ သံဃာ၏ ညီၫြတ္ျခင္းကို ၾကဥ္ထား၍ ပဝါရဏာေန႔မဟုတ္ေသာ ေန႔၌ ပဝါရဏာမျပဳအပ္ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

ဒုတိယအခန္း ၿပီး၏။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
၁၄ဝ-ႏွစ္ႀကိမ္စသည္ ပဝါရဏာျပဳျခင္း

၂၃၄။ တစ္ရံေရာအခါ ေကာသလတိုင္း ဇနပုဒ္၌ တစ္ခုေသာ ေက်ာင္းဝယ္ ပဝါရဏာေန႔၌ လူ႐ိုင္းေဘးသည္ ျဖစ္၏။ ရဟန္းတို႔သည္ သံုးႀကိမ္စီဆို၍ ပဝါရဏာျပဳျခင္းငွါ မတတ္ႏိုင္ကုန္။ ျမတ္စြာ ဘုရားအား ဤအေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏။ ရဟန္းတို႔ ႏွစ္ႀကိမ္စီဆို၍ ပဝါရဏာျပဳျခင္းငွါ ခြင့္ျပဳ၏ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

ျပင္းထန္လွစြာေသာ လူ႐ိုင္းေဘး ျဖစ္၏။ ရဟန္းတို႔သည္ ႏွစ္ႀကိမ္စီဆို၍ ပဝါရဏာျပဳျခင္းငွါ မတတ္ႏိုင္ကုန္။ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤအေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏။ ရဟန္းတို႔ တစ္ႀကိမ္စီဆို၍ ပဝါရဏာျပဳျခင္းငွါ ခြင့္ျပဳ၏ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

အလြန္ျပင္းထန္ေသာ လူ႐ိုင္းေဘး ျဖစ္၏။ ရဟန္းတို႔သည္ တစ္ႀကိမ္စီဆို၍ ပဝါရဏာျပဳျခင္းငွါ မတတ္ႏိုင္ကုန္။ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤအေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏။ ရဟန္းတို႔ ဝါတူ (တစ္ၿပိဳင္ နက္) ပဝါရဏာျပဳျခင္းငွါ ခြင့္ျပဳ၏ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

ထိုအခါ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းဝယ္ ပဝါရဏာေန႔၌ အလွဴကို ေပးလွဴေသာ လူတို႔ေၾကာင့္ မ်ားေသာ အားျဖင့္ ညဥ့္အခ်ိန္ကုန္လြန္ကုန္၏။ ထိုအခါ ထိုရဟန္းတို႔အား ''အလွဴကို ေပးလွဴေသာ လူတို႔ေၾကာင့္ မ်ားေသာအားျဖင့္ ညဥ့္အခ်ိန္ကုန္လြန္ခဲ့၏၊ အကယ္၍ သံဃာသည္ သံုးႀကိမ္စီ ပဝါရဏာျပဳသည္ ျဖစ္အံ့၊ သံဃာသည္ ပဝါရဏာမျပဳအပ္သည္သာ ျဖစ္လတၱံ႕၊ ထိုသို႔ျပဳခဲ့လွ်င္ ဤညဥ့္သည္ မိုးလင္းလတၱံ႕၊ ငါတို႔သည္ အဘယ္သို႔ က်င့္အပ္ပါသနည္း''ဟု အၾကံျဖစ္၏။ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤအေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏။

ရဟန္းတို႔ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းဝယ္ ပဝါရဏာေန႔၌ အလွဴကို ေပးလွဴေသာ လူတို႔ေၾကာင့္ မ်ားေသာအားျဖင့္ ညဥ့္အခ်ိန္ကုန္လြန္သည္ျဖစ္အံ့။ ရဟန္းတို႔ ထိုအခါ ရဟန္းတို႔အား ''အလွဴကို ေပးလွဴေသာ လူတို႔ေၾကာင့္ မ်ားေသာအားျဖင့္ ညဥ့္အခ်ိန္ကုန္လြန္၏၊ အကယ္၍ သံဃာသည္ သံုးႀကိမ္စီ ဆို၍ ပဝါရဏာျပဳသည္ ျဖစ္အံ့၊ သံဃာသည္ ပဝါရဏာမျပဳအပ္သည္သာ ျဖစ္လတၱံ႕၊ ထိုသို႔ျပဳခဲ့လွ်င္ ဤညဥ့္သည္ မိုးလင္းလတၱံ႕''ဟု အၾကံျဖစ္အံ့၊ ကြၽမ္းက်င္လိမၼာ၍ စြမ္းရည္ရွိေသာ ရဟန္းသည္ သံဃာကို သိေစရမည္-

''အသွ်င္ဘုရားတို႔ သံဃာသည္ အကြၽႏု္ပ္၏ (စကားကို) နာေတာ္မူေလာ့၊ အလွဴကို ေပးလွဴေသာ လူတို႔ေၾကာင့္ မ်ားေသာအားျဖင့္ ညဥ့္အခ်ိန္ကုန္လြန္၏၊ အကယ္၍ သံဃာသည္ သံုးႀကိမ္စီဆို၍ ပဝါရဏာျပဳသည္ျဖစ္အံ့၊ သံဃာသည္ ပဝါရဏာမျပဳအပ္သည္သာ ျဖစ္လတၱံ႕၊ ထိုသို႔ျပဳခဲ့ပါလွ်င္ ဤညဥ့္သည္ မိုးလင္းလတၱံ႕၊ အကယ္၍ သံဃာအား ေလ်ာက္ပတ္ေသာအခါရွိေသာ ကံသည္ ျဖစ္ျငားအံ့၊ သံဃာသည္ ႏွစ္ႀကိမ္စီရြတ္ဆိုျခင္း၊ တစ္ႀကိမ္စီရြတ္ဆိုျခင္း၊ ဝါတူတစ္ၿပိဳင္နက္ ရြတ္ဆိုျခင္းျဖင့္ ပဝါရဏာျပဳရာ၏''ဟု (သိေစရမည္)။

ရဟန္းတို႔ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းဝယ္ ပဝါရဏာေန႔၌ တရားကို ေဟာေသာ ရဟန္းတို႔ေၾကာင့္။ပ။ သုတၱန္ကို ေပါင္း၍ရြတ္ဆိုေသာ ရဟန္းတို႔ေၾကာင့္။ ဝိနည္းကို ဆံုးျဖတ္ေသာ ဝိနည္းေဆာင္ရဟန္းတို႔ေၾကာင့္။ အဘိဓမၼာကို ေဆြးေႏြးေမးျမန္းေသာ ရဟန္းတို႔ေၾကာင့္။ ခိုက္ရန္ျပဳေသာ ရဟန္းတို႔ေၾကာင့့္မ်ားေသာအားျဖင့္ ညဥ့္အခ်ိန္ကုန္လြန္၏။

ရဟန္းတို႔ အကယ္၍ ထိုသို႔ညဥ့္အခ်ိန္ကုန္လြန္ရာ၌ ရဟန္းတို႔အား ''ခိုက္ရန္ျပဳေသာ ရဟန္းတို႔ေၾကာင့္ မ်ားေသာအားျဖင့္ ညဥ့္အခ်ိန္ကုန္လြန္အံ့၊ အကယ္၍ သံဃာသည္ သံုးႀကိမ္စီဆို၍ ပဝါရဏာျပဳသည္ ျဖစ္အံ့၊ သံဃာသည္ ပဝါရဏာမျပဳအပ္သည္သာ ျဖစ္လတၱံ႕၊ ထိုသို႔ျပဳခဲ့လွ်င္ ညဥ့္သည္ မိုးလင္း လတၱံ႕''ဟု အၾကံျဖစ္အံ့၊ ကြၽမ္းက်င္လိမၼာ၍ စြမ္းရည္ရွိေသာ ရဟန္းသည္ သံဃာကို သိေစရမည္-

''အသွ်င္ဘုရားတို႔ သံဃာသည္ အကြၽႏု္ပ္၏ (စကားကို) နာေတာ္မူပါေလာ့၊ ခိုက္ရန္ျပဳေသာ ရဟန္းတို႔ေၾကာင့္ မ်ားေသာအားျဖင့္ ညဥ့္အခ်ိန္ကုန္လြန္၏၊ အကယ္၍ သံဃာသည္ သံုးႀကိမ္စီဆို၍ ပဝါရဏာျပဳသည္ျဖစ္အံ့၊ သံဃာသည္ ပဝါရဏာ မျပဳအပ္သည္သာ ျဖစ္လတၱံ႕၊ ထိုသို႔ျပဳခဲ့လွ်င္ ညဥ့္သည္ မိုးလင္းလတၱံ႕၊ အကယ္၍ သံဃာအား ေလ်ာက္ပတ္ေသာ အခါရွိေသာ ကံသည္ ျဖစ္ျငား အံ့၊ သံဃာသည္ ႏွစ္ႀကိမ္စီရြတ္ဆိုျခင္း၊ တစ္ႀကိမ္စီရြတ္ဆိုျခင္း၊ ဝါတူတစ္ၿပိဳင္နက္ ရြတ္ဆိုျခင္းျဖင့္ ပဝါရဏာ ျပဳရာ၏''ဟု (သိေစရမည္)။

တစ္ရံေရာအခါ ေကာသလတိုင္း ဇနပုဒ္၌ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းဝယ္ ပဝါရဏာေန႔၌ မ်ားစြာေသာ ရဟန္းသံဃာသည္ စည္းေဝး၏၊ မိုးလံုေသာ ေနရာသည္လည္း က်ဥ္းေျမာင္း၏၊ မိုးႀကီးသည္လည္း တက္လာ၏၊ ထိုအခါ ရဟန္းတို႔အား ''ဤမ်ားစြာေသာ ရဟန္းသံဃာသည္ စည္းေဝး၏၊ မိုးလံုေသာ ေနရာသည္လည္း က်ဥ္းေျမာင္း၏၊ မိုးႀကီးသည္လည္း တက္လာ၏၊ အကယ္၍ သံဃာသည္ သံုးႀကိမ္စီ ဆို၍ ပဝါရဏာျပဳသည္ ျဖစ္အံ့၊ သံဃာသည္ ပဝါရဏာ မျပဳအပ္သည္သာ ျဖစ္လတၱံ႕၊ ထိုသို႔ျပဳခဲ့လွ်င္ ဤမိုးႀကီးသည္ ရြာလတၱံ႕၊ အဘယ္သို႔လွ်င္ ငါတို႔ က်င့္အပ္ပါသနည္း''ဟု အၾကံျဖစ္၏။ ျမတ္စြာဘုရား အား ဤအေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏။

ရဟန္းတို႔ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းဝယ္ ပဝါရဏာေန႔၌ မ်ားစြာေသာ ရဟန္းသံဃာသည္ စည္းေဝး၏၊ မိုးလံုေသာ ေနရာသည္လည္း က်ဥ္းေျမာင္း၏၊ မိုးႀကီးသည္လည္း တက္လာ၏၊ ရဟန္းတို႔ အကယ္၍ ထိုသို႔ မိုးႀကီးတက္လာရာ၌ ရဟန္းတို႔အား ''ဤမ်ားစြာေသာ ရဟန္းသံဃာသည္ စည္းေဝး၏၊ မိုးလံုေသာ ေနရာသည္လည္း က်ဥ္းေျမာင္း၏၊ မိုးႀကီးသည္လည္း တက္လာ၏၊ အကယ္၍ သံဃာသည္ သံုးႀကိမ္စီဆို၍ ပဝါရဏာျပဳသည္ျဖစ္အံ့၊ သံဃာသည္ ပဝါရဏာမျပဳအပ္သည္သာ ျဖစ္လတၱံ႕၊ ထိုသို႔ျပဳခဲ့ လွ်င္ ဤမိုးႀကီးသည္ ရြာလတၱံ႕''ဟု အၾကံျဖစ္ျငားအံ့၊ ကြၽမ္းက်င္လိမၼာ၍ စြမ္းရည္ရွိေသာ ရဟန္းသည္ သံဃာကိုသိေစရမည္-

''အသွ်င္ဘုရားတို႔ သံဃာသည္ အကြၽႏု္ပ္၏ (စကားကို) နာေတာ္မူေလာ့၊ ဤမ်ားစြာေသာ ရဟန္းသံဃာသည္ စည္းေဝး၏၊ မိုးလံုေသာ ေနရာသည္လည္း က်ဥ္းေျမာင္း၏၊ မိုးႀကီးသည္လည္း တက္လာ၏၊ အကယ္၍ သံဃာသည္ သံုးႀကိမ္စီဆို၍ ပဝါရဏာျပဳသည္ ျဖစ္အံ့၊ သံဃာသည္ ပဝါရဏာမျပဳအပ္သည္သာ ျဖစ္လတၱံ႕၊ ထိုသို႔ ျပဳခဲ့လွ်င္ ဤမိုးႀကီးသည္ ရြာလတၱံ႕၊ အကယ္ ၍ သံဃာအား ေလ်ာက္ပတ္ေသာ အခါရွိေသာ ကံသည္ ျဖစ္ျငားအံ့၊ သံဃာသည္ ႏွစ္ႀကိမ္စီရြတ္ ဆိုျခင္း၊ တစ္ႀကိမ္စီရြတ္ဆိုျခင္း၊ ဝါတူ တစ္ၿပိဳင္နက္ ရြတ္ဆိုျခင္းျဖင့္ ပဝါရဏာျပဳရာ၏''ဟု (သိေစ ရမည္)။

ရဟန္းတို႔ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းဝယ္ ပဝါရဏာေန႔၌ မင္းအႏၲရာယ္ရွိသည္ ျဖစ္အံ့။ပ။ ခိုးသူ အႏၲရာယ္ရွိသည္ ျဖစ္အံ့။ မီးအႏၲရာယ္ရွိသည္ ျဖစ္အံ့။ ေရအႏၲရာယ္ရွိသည္ ျဖစ္အံ့။ လူအႏၲရာယ္ရွိသည္ ျဖစ္အံ့။ ဘီးလူးအႏၲရာယ္ရွိသည္ ျဖစ္အံ့။ သားရဲအႏၲရာယ္ရွိသည္ ျဖစ္အံ့။ ေႁမြ ကင္း သန္း အႏၲရာယ္ရွိသည္ ျဖစ္အံ႕။ အသက္၏ အႏၲရာယ္ရွိသည္ ျဖစ္အံ့။ ျမတ္ေသာ အက်င့္၏ အႏၲရာယ္ရွိသည္ ျဖစ္အံ့။ ရဟန္းတို႔ အကယ္၍ ထိုသို႔အႏၲရာယ္ရွိရာ၌ ရဟန္းတို႔အား ''ဤသည္ကား ျမတ္ေသာ အက်င့္၏ အႏၲရာယ္တည္း၊ အကယ္၍ သံဃာသည္ သံုးႀကိမ္စီ ဆို၍ ပဝါရဏာျပဳသည္ ျဖစ္အံ့၊ သံဃာသည္ ပဝါရဏာမျပဳအပ္သည္သာ ျဖစ္လတၱံ႕၊ ထိုသို႔ျပဳခဲ့လွ်င္ ဤျမတ္ေသာ အက်င့္၏ အႏၲရာယ့္ျဖစ္လတၱံ႕''ဟု အၾကံျဖစ္ျငားအံ့၊ ကြၽမ္းက်င္လိမၼာ၍ စြမ္းရည္ရွိေသာ ရဟန္းသည္ သံဃာကို သိေစရမည္-

''အသွ်င္ဘုရားတို႔ သံဃာသည္ အကြၽႏု္ပ္၏ (စကားကို) နာေတာ္မူေလာ့၊ ဤအႏၲရာယ္သည္ကား ျမတ္ေသာ အက်င့္၏ အႏၲရာယ္တည္း၊ အကယ္၍ သံဃာသည္ သံုးႀကိမ္စီဆို၍ ပဝါရဏာျပဳသည္ျဖစ္အံ့၊ သံဃာသည္ ပဝါရဏာမျပဳအပ္သည္သာ ျဖစ္လတၱံ႕၊ ထိုသို႔ ျပဳခဲ့လွ်င္ ဤျမတ္ေသာ အက်င့္၏ အႏၲရာယ္ျဖစ္လတၱံ႕၊ အကယ္၍ သံဃာအား ေလ်ာက္ပတ္ေသာ အခါရွိေသာ ကံသည္ ျဖစ္ျငားအံ့၊ သံဃာသည္ ႏွစ္ႀကိမ္စီရြတ္ဆိုျခင္း၊ တစ္ႀကိမ္စီရြတ္ဆိုျခင္း၊ ဝါတူ တစ္ ၿပိဳင္နက္ ရြတ္ဆိုျခင္းျဖင့္ ပဝါရဏာျပဳရာ၏''ဟု (သိေစရမည္)။
၁၄၁-ပဝါရဏာထားျခင္း

၂၃၅။ တစ္ရံေရာအခါ ဆဗၺဂၢီရဟန္းတို႔သည္ အာပတ္ႏွင့္တကြ ျဖစ္ကုန္လ်က္ ပဝါရဏာျပဳကုန္၏။ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤအေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏။ ရဟန္းတို႔ အာပတ္ႏွင့္တကြျဖစ္ေသာ ရဟန္းသည္ ပဝါရဏာမျပဳအပ္၊ ျပဳေသာရဟန္းအား ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။ ရဟန္းတို႔ အာပတ္ႏွင့္တကြ ျဖစ္၍ ပဝါရဏာျပဳေသာ ရဟန္းအား အခြင့္ကို ျပဳေစ၍ အာပတ္ျဖင့္ ေစာဒနာျခင္းငွါ ခြင့္ျပဳ၏ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

ထိုအခါ ဆဗၺဂၢီရဟန္းတို႔သည္ ခြင့္ေတာင္းသည္ရွိေသာ္ ခြင့္ျပဳျခင္းငွါ အလိုမရွိကုန္။ ျမတ္စြာဘုရား အား ဤအေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏။ ရဟန္းတို႔ ခြင့္မျပဳေသာ ရဟန္းအား ပဝါရဏာထားျခင္းငွါ ခြင့္ျပဳ၏၊ ရဟန္းတို႔ ဤသို႔ ထားရမည္။ တစ္ဆယ့္ေလးရက္၊ သို႔မဟုတ္ တစ္ဆယ့္ငါးရက္ျဖစ္ေသာ ပဝါရဏာေန႔ဝယ္ ထိုအာပတ္ႏွင့္ တကြေသာ ပုဂၢိဳလ္၏ မ်က္ေမွာက္ျဖစ္ေသာ သံဃာ့အလယ္၌-

''အသွ်င္ဘုရားတို႔ သံဃာသည္ အကြၽႏု္ပ္၏ (စကားကို) နာေတာ္မူေလာ့၊ ဤမည္ေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ အာပတ္ႏွင့္တကြ ျဖစ္၏၊ ထိုပုဂၢိဳလ္အား ထိုပုဂၢိဳလ္မ်က္ေမွာက္၌ ပဝါရဏာမျပဳအပ္ဟု ပဝါရဏာကို ထားပါ၏'' ဟူ၍ ဆိုလွ်င္ ပဝါရဏာကို ထားသည္ မည္၏ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

ထိုအခါ ဆဗၺဂၢီရဟန္းတို႔သည္ ''ငါတို႔အား သီလကို ခ်စ္ေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ေရွးဦးစြာ ပဝါရဏာ ကို ထားကုန္လတၱံ႕''ဟု ေစာေစာကပင္လွ်င္ စင္ၾကယ္ေသာ အာပတ္မရွိေသာ ရဟန္းတို႔အား အမႈအခင္း မရွိဘဲ အေၾကာင္းမရွိဘဲ ပဝါရဏာကို ထားကုန္၏၊ ပဝါရဏာျပဳၿပီးေသာ ရဟန္းတို႔အားလည္း ပဝါရဏာ ကို ထားကုန္၏။ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤအေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏။

ရဟန္းတို႔ စင္ၾကယ္ေသာ အာပတ္မရွိေသာ ရဟန္းတို႔အား အမႈအခင္းမရွိဘဲ အေၾကာင္းမရွိဘဲ ပဝါရဏာကို မထားအပ္၊ ထားေသာ ရဟန္းအား ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။ ရဟန္းတို႔ ပဝါရဏာျပဳၿပီးေသာ ရဟန္းတို႔အားလည္း ပဝါရဏာကို မထားအပ္၊ ထားေသာ ရဟန္းအား ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။

၂၃၆။ ရဟန္းတို႔ ဤသို႔ ပဝါရဏာကို ထားရမည္၊ ဤသို႔ မထားအပ္။ ရဟန္းတို႔ အဘယ္သို႔လွ်င္ ပဝါရဏာကို မထားအပ္သနည္း၊ ရဟန္းတို႔ အကယ္၍ သံုးႀကိမ္စီရြတ္ျခင္းရွိေသာ ပဝါရဏာကို ရြတ္ဆိုၿပီးဆံုးေစၿပီးမွ ပဝါရဏာထားျငားအံ့၊ ပဝါရဏာထားသည္ မမည္။ ရဟန္းတို႔ အကယ္၍ ႏွစ္ႀကိမ္စီရြတ္ျခင္းရွိေသာ။ ရဟန္းတို႔ အကယ္၍ တစ္ႀကိမ္စီရြတ္ျခင္းရွိေသာ။ ရဟန္းတို႔ အကယ္၍ ဝါတူေပါင္း၍ တစ္ၿပိဳင္နက္ရြတ္ျခင္းရွိေသာ ပဝါရဏာကို ရြတ္ဆိုၿပီးဆံုးေစၿပီးမွ ပဝါရဏာကို ထားျငားအံ့၊ ပဝါရဏာထားသည္ မမည္။ ရဟန္းတို႔ ဤသို႔ ပဝါရဏာ မထားအပ္။

ရဟန္းတို႔ အဘယ္သို႔ ပဝါရဏာထားသည္ မည္သနည္း။ ရဟန္းတို႔ အကယ္၍ သံုးႀကိမ္ရြတ္ျခင္း ရွိေသာ ပဝါရဏာကို ရြတ္ဆိုစဥ္ မၿပီးမီ ပဝါရဏာထားျငားအံ့၊ ပဝါရဏာထားသည္ မည္၏။ ရဟန္း တို႔ အကယ္၍ ႏွစ္ႀကိမ္စီရြတ္ျခင္းရွိေသာ။ ရဟန္းတို႔ အကယ္၍ တစ္ႀကိမ္စီရြတ္ျခင္းရွိေသာ။ ရဟန္းတို႔ အကယ္၍ ဝါတူေပါင္း၍ တၿပိဳင္နက္ရြတ္ျခင္းရွိေသာ ပဝါရဏာကို ရြတ္ဆို၍ မၿပီးဆံုးမီ ပဝါရဏာ ထားျငားအံ့၊ ပဝါရဏာထားသည္ မည္၏။ ရဟန္းတို႔ ဤသို႔ ပဝါရဏာကို ထားအပ္၏။

၂၃၇။ ရဟန္းတို႔ ပဝါရဏာေန႔၌ ရဟန္းတစ္ပါးသည္ ရဟန္းတစ္ပါးအား ပဝါရဏာထား၏၊ အကယ္၍ ထိုထားေသာ ရဟန္းကို အျခားရဟန္းတို႔က ''ဤအသွ်င္သည္ မစင္ၾကယ္ေသာ ကိုယ္အက်င့္ ရွိ၏၊ မစင္ၾကယ္ေသာ ႏႈတ္အက်င့္ရွိ၏၊ မစင္ၾကယ္ေသာ အသက္ေမြးျခင္းရွိ၏၊ (ဝိနည္းသိကၡာပုဒ္ကို) မသိ၊ (ဝိနည္းသိကၡာပုဒ္၌) မလိမၼာ၊ ေမးစိစစ္အပ္သည္ရွိေသာ္ အေမးကို ေျဖျခင္းငွါ မစြမ္းႏိုင္''ဟု သိကုန္ ျငားအံ့၊ ''ရဟန္း မသင့္၊ မ်က္ကြယ္ ျငင္းခံုျခင္းကို မျပဳလင့္၊ မ်က္ေမွာက္ ျငင္းခံုျခင္းကို မျပဳလင့္၊ အထူး ထူးအျပားျပား ယူလ်က္ ျငင္းခံုျခင္းကို မျပဳလင့္၊ ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ ျငင္းခံုျခင္းကို မျပဳလင့္''ဟု (စကားျဖင့္) ႏွိမ္နင္း၍ သံဃာသည္ ပဝါရဏာျပဳရမည္။

ရဟန္းတို႔ ပဝါရဏာေန႔၌ ရဟန္းတစ္ပါးသည္ ရဟန္းတစ္ပါးအား ပဝါရဏာထား၏၊ အကယ္၍ ထိုထားေသာ ရဟန္းကို အျခားရဟန္းတို႔က ''ဤအသွ်င္သည္ စင္ၾကယ္ေသာ ကိုယ္အက်င့္ရွိ၏၊ မစင္ ၾကယ္ေသာ ႏႈတ္အက်င့္ရွိ၏၊ မစင္ၾကယ္ေသာ အသက္ေမြးျခင္းရွိ၏၊ (ဝိနည္းသိကၡာပုဒ္ကို) မသိ၊ (ဝိနည္း သိကၡာပုဒ္၌) မလိမၼာ၊ ေမးစိစစ္အပ္သည္ရွိေသာ္ အေမးကို ေျဖျခင္းငွါ မစြမ္းႏိုင္''ဟု သိကုန္ျငားအံ့၊ ''ရဟန္း မသင့္၊ မ်က္ကြယ္ ျငင္းခံုျခင္းကို မျပဳလင့္၊ မ်က္ေမွာက္ ျငင္းခံုျခင္းကို မျပဳလင့္၊ အထူးထူး အျပားျပား ယူလ်က္ ျငင္းခံုျခင္းကို မျပဳလင့္၊ ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ ျငင္းခံုျခင္းကို မျပဳလင့္''ဟု (စကားျဖင့္) ႏွိမ္နင္း၍ သံဃာသည္ ပဝါရဏာျပဳရမည္။

ရဟန္းတို႔ ပဝါရဏာေန႔၌ ရဟန္းတစ္ပါးသည္ ရဟန္းတစ္ပါးအား ပဝါရဏာထား၏၊ အကယ္၍ ထိုထားေသာ ရဟန္းကို အျခားရဟန္းတို႔က ''ဤအသွ်င္သည္ စင္ၾကယ္ေသာ ကိုယ္အက်င့္ရွိ၏၊ စင္ၾကယ္ေသာ ႏႈတ္အက်င့္ရွိ၏၊ မစင္ၾကယ္ေသာ အသက္ေမြးျခင္းရွိ၏၊ (ဝိနည္းသိကၡာပုဒ္ကို) မသိ၊ (ဝိနည္း သိကၡာပုဒ္၌) မလိမၼာ၊ ေမးစိစစ္အပ္သည္ရွိေသာ္ အေမးကို ေျဖျခင္းငွါ မစြမ္းႏိုင္''ဟု သိကုန္ျငားအံ့၊ ''ရဟန္း မသင့္၊ မ်က္ကြယ္ ျငင္းခံုျခင္းကို မျပဳလင့္၊ မ်က္ေမွာက္ ျငင္းခံုျခင္းကို မျပဳလင့္၊ အထူးထူး အျပားျပား ယူလ်က္ ျငင္းခံုျခင္းကို မျပဳလင့္၊ ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ ျငင္းခံုျခင္းကို မျပဳလင့္''ဟု (စကားျဖင့္) ႏွိမ္နင္း၍ သံဃာသည္ ပဝါရဏာျပဳရမည္။

ရဟန္းတို႔ ပဝါရဏာေန႔၌ ရဟန္းတစ္ပါးသည္ ရဟန္းတစ္ပါးအား ပဝါရဏာထား၏၊ အကယ္၍ ထိုထားေသာ ရဟန္းကို အျခားရဟန္းတို႔က ''ဤအသွ်င္သည္ စင္ၾကယ္ေသာ ကိုယ္အက်င့္ရွိ၏၊ စင္ၾကယ္ေသာ ႏႈတ္အက်င့္ရွိ၏၊ စင္ၾကယ္ေသာ အသက္ေမြးျခင္းရွိ၏၊ (ဝိနည္းသိကၡာပုဒ္ကို) မသိ၊ (ဝိနည္း သိကၡာ ပုဒ္၌) မလိမၼာ၊ ေမးစိစစ္အပ္သည္ရွိေသာ္ အေမးကို ေျဖျခင္းငွါ မစြမ္းႏိုင္''ဟု သိကုန္ျငားအံ့၊ ''ရဟန္း မသင့္၊ မ်က္ကြယ္ ျငင္းခံုျခင္းကို မျပဳလင့္၊ မ်က္ေမွာက္ ျငင္းခံုျခင္းကို မျပဳလင့္၊ အထူးထူးအျပားျပား ယူလ်က္ ျငင္းခံုျခင္းကို မျပဳလင့္၊ ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ ျငင္းခံုျခင္းကို မျပဳလင့္''ဟု (စကားျဖင့္) ႏွိမ္နင္း၍ သံဃာသည္ ပဝါရဏာျပဳရမည္။

ရဟန္းတို႔ ပဝါရဏာေန႔၌ ရဟန္းတစ္ပါးသည္ ရဟန္းတစ္ပါးအား ပဝါရဏာထား၏၊ အကယ္၍ ထိုထားေသာ ရဟန္းကို အျခားရဟန္းတို႔က ''ဤအသွ်င္သည္ စင္ၾကယ္ေသာ ကိုယ္အက်င့္ရွိ၏၊ စင္ၾကယ္ေသာ ႏႈတ္အက်င့္ရွိ၏၊ စင္ၾကယ္ေသာ အသက္ေမြးျခင္းရွိ၏၊ ပညာရွိ၏၊ (ဝိနည္းသိကၡာပုဒ္၌) လိမၼာ၏၊ ေမးစိစစ္အပ္သည္ရွိေသာ္ အေမးကို ေျဖျခင္းငွါ စြမ္းႏိုင္၏''ဟု သိကုန္ျငားအံ့၊ ထိုရဟန္းကို ''ငါ့သွ်င္ သင္သည္ ဤရဟန္းအား အဘယ္ဝိပတၱိေၾကာင့္ ပဝါရဏာကို ထားသနည္း၊ သီလပ်က္ျခင္းေၾကာင့္ ထား သေလာ၊ အက်င့္ 'အာစာရ' ပ်က္ျခင္းေၾကာင့္ ထားသေလာ၊ အယူပ်က္ျခင္းေၾကာင့္ ထားသေလာ''ဟု ေမးျမန္းရာ၏။

ထိုရဟန္းသည္ ''အကယ္၍ သီလပ်က္ျခင္းေၾကာင့္ ထား၏၊ အက်င့္ 'အာစာရ' ပ်က္ျခင္းေၾကာင့္ ထား၏၊ အယူပ်က္ျခင္းေၾကာင့္ ထား၏''ဟု ဆိုျငားအံ့၊ ထိုရဟန္းကို ''အသွ်င္သည္ သီလပ်က္ျခင္းကို သိ့သေလာ၊ အက်င့္ 'အာစာရ' ပ်က္ျခင္းကို သိသေလာ၊ အယူပ်က္ျခင္းကို သိသေလာ''ဟု ေမးျမန္းရာ၏။

ထိုရဟန္းသည္ အကယ္၍ ''ငါသည္ သီလပ်က္ျခင္းကို သိ၏၊ အက်င့္ 'အာစာရ' ပ်က္ျခင္းကို သိ၏၊ အယူပ်က္ျခင္းကို သိ၏''ဟု ဆိုျငားအံ့၊ ထိုရဟန္းကို ''ငါ့သွ်င္ သီလပ်က္ျခင္းကား အဘယ္နည္း၊ အက်င့္ 'အာစာရ' ပ်က္ျခင္းကား အဘယ္နည္း၊ အယူပ်က္ျခင္းကား အဘယ္နည္း''ဟု ေမးျမန္းရာ၏။

ထိုရဟန္းသည္ ''ပါရာဇိကေလးပါးႏွင့္ သံဃာဒိသိသ္ တစ္ဆယ့္သံုးပါးတို႔သည္ သီလပ်က္သည္ မည္၏၊ ထုလႅစၥဥ္း ပါစိတ္ ပါဋိေဒသနီ ဒုကၠဋ္ ဒုဗ႓ာသီ အာပတ္တို႔သည္ အက်င့္ 'အာစာရ' ပ်က္သည္ မည္၏၊ မိစၧာဒိ႒ိႏွင့္ အႏၲဂၢါဟိကဒိ႒ိ (သႆတဒိ႒ိ ဥေစၧဒဒိ႒ိ) တို႔သည္ အယူပ်က္သည္ မည္၏''ဟု အကယ္၍ ဆိုျငားအံ့၊ ထိုရဟန္းကို ''ငါ့သွ်င္ သင္သည္ ဤရဟန္းအား ပဝါရဏာကို ထားျခင္းသည္ ျမင္သျဖင့္ ထားသေလာ၊ ၾကားသျဖင့္ ထားသေလာ၊ ယုံမွားသျဖင့္ ထားသေလာ''ဟု ေမးျမန္းရာ၏။

ထိုရဟန္းသည္ အကယ္၍ ''ျမင္သျဖင့္ ထား၏၊ ၾကားသျဖင့္ ထား၏၊ ယံုမွားသျဖင့္ ထား၏''ဟု ဆိုျငားအံ့၊ ထိုရဟန္းကို ''ငါ့သွ်င္ သင္သည္ ဤရဟန္းအား ျမင္သျဖင့္ ပဝါရဏာထားေသာ္ အဘယ္ကို သင္ ျမင္သနည္း၊ အဘယ္သို႔ သင္ ျမင္သနည္း၊ အဘယ္အခါ၌ သင္ျမင္သနည္း၊ အဘယ္အရပ္၌ သင္ျမင္သနည္း၊ ပါရာဇိကအာပတ္သို႔ ေရာက္သည္ကို ျမင္သေလာ၊ သံဃာဒိသိသ္အာပတ္သို႔ ေရာက္သည္ကို ျမင္သေလာ၊ ထုလႅစၥဥ္းအာပတ္သို႔ ေရာက္သည္ကို ျမင္သေလာ၊ ပါစိတ္အာပတ္သို႔ ေရာက္သည္ ကို ျမင္သေလာ၊ ပါဋိေဒသနီအာပတ္သို႔ ေရာက္သည္ကို ျမင္သေလာ၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္သို႔ ေရာက္သည္ကို ျမင္သေလာ၊ ဒုဗ႓ာသီအာပတ္သို႔ ေရာက္သည္ကို ျမင္သေလာ၊ သင္သည္ အဘယ္အရပ္၌ ရွိသနည္း၊ ဤရဟန္းသည္ အဘယ္အရပ္၌ ရွိသနည္း၊ သင္သည္ အဘယ္အမႈကို ျပဳ၍ေနသနည္း၊ ဤရဟန္းသည္ အဘယ္အမႈကို ျပဳသနည္း''ဟု ေမးျမန္းရာ၏။

ထိုရဟန္းက ''ငါ့သွ်င္ ငါသည္ ဤရဟန္းအား ျမင္သျဖင့္ ပဝါရဏာကို မထားပါ၊ စင္စစ္ေသာ္ ကား ၾကားသျဖင့္ ပဝါရဏာကို ထားပါ၏''ဟု အကယ္၍ ေျပာဆိုျငားအံ့၊ ထိုရဟန္းကို ''ငါ့သွ်င္ သင္သည္ ဤရဟန္းအား ၾကားသျဖင့္ ပဝါရဏာကိုထားေသာ္ အဘယ္ကို သင္ ၾကားသနည္း၊ အဘယ္သို႔ သင္ ၾကားသနည္း၊ အဘယ္အခါ၌ သင္ ၾကားသနည္း၊ အဘယ္အရပ္၌ သင္ ၾကားသနည္း၊ 'ပါရာဇိက အာပတ္သို႔ ေရာက္၏'ဟု ၾကားသေလာ၊ 'သံဃာဒိသိသ္အာပတ္သို႔ ေရာက္၏'ဟု ၾကားသေလာ၊ ထုလႅစၥဥ္းအာပတ္။ ပါစိတ္အာပတ္။ ပါဋိေဒသနီအာပတ္။ ဒုကၠဋ္အာပတ္။ 'ဒုဗ႓ာသီအာပတ္သို႔ ေရာက္၏ 'ဟု ၾကားသေလာ၊ ရဟန္းေယာက္်ား၏ စကားကို ၾကားသေလာ၊ ရဟန္းမိန္းမ၏ စကားကို ၾကား သေလာ၊ သိကၡမာန္၏ စကားကို ၾကားသေလာ၊ သာမေဏေယာက္်ား၏ စကားကို ၾကားသေလာ၊ သာမေဏမိန္းမ၏ စကားကို ၾကားသေလာ၊ ဥပါသကာ၏ စကားကို ၾကားသေလာ၊ ဥပါသိကာမ၏ စကားကို ၾကားသေလာ၊ မင္းတို႔၏ စကားကို ၾကားသေလာ၊ မင္း အမတ္တို႔၏ စကားကို ၾကားသေလာ၊ တိတၳိတို႔၏ စကားကို ၾကားသေလာ၊ တိတၳိတပည့္တို႔၏ စကားကို ၾကားသေလာ''ဟု ေမးျမန္းရာ၏။

ထိုရဟန္းက ''ငါ့သွ်င္ ငါသည္ ဤမည္ေသာ ရဟန္းအား ၾကားသျဖင့္ ပဝါရဏာကို မထားပါ၊ စင္စစ္ေသာ္ကား ယံုမွားသျဖင့္ ထားပါ၏''ဟု အကယ္၍ ေျပာဆိုျငားအံ့။ ထိုရဟန္းကို ''ငါ့သွ်င္ သင္သည္ ဤရဟန္းအား ယံုမွားသျဖင့္ ပဝါရဏာကို ထားေသာ္ အဘယ္ကို ယံုမွားသနည္း၊ အဘယ္သို႔ ယံုမွားသနည္း၊ အဘယ္အခါ၌ ယံုမွားသနည္း၊ အဘယ္အရပ္၌ ယံုမွားသနည္း၊ ပါရာဇိကအာပတ္သို႔ ေရာက္၏'ဟု ယံုမွားသေလာ၊ သံဃာဒိသိသ္အာပတ္သို႔ ေရာက္၏'ဟု ယံုမွားသေလာ၊ ထုလႅစၥဥ္းအာပတ္။ ပါစိတ္အာပတ္။ ပါဋိေဒသနီအာပတ္။ ဒုကၠဋ္အာပတ္။ 'ဒုဗ႓ာသီအာပတ္သို႔ ေရာက္၏ 'ဟု ယံုမွားသေလာ၊ ရဟန္းေယာက္်ား၏ စကားကို ၾကား၍ ယံုမွားသေလာ၊ ရဟန္းမိန္းမ၏ စကားကို ၾကား၍ ယံုမွား သေလာ၊ သိကၡမာန္၏ စကားကို ၾကား၍ ယံုမွားသေလာ၊ သာမေဏေယာက္်ား၏့စကားကို ၾကား၍ ယံုမွားသေလာ၊ သာမေဏမိန္းမ၏ စကားကို ၾကား၍ ယံုမွားသေလာ၊ ဥပါသကာ၏ စကားကို ၾကား၍ ယံုမွားသေလာ၊ ဥပါသိကာမ၏ စကားကို ၾကား၍ ယံုမွားသေလာ၊ မင္းတို႔၏ စကားကို ၾကား၍ ယံုမွားသေလာ၊ မင္းအမတ္တို႔၏ စကားကို ၾကား၍ ယံုမွားသေလာ၊ တိတၳိတို႔၏ စကားကို ၾကား၍ ယံုမွားသေလာ၊ တိတၳိတပည့္တို႔၏ စကားကို ၾကား၍ ယံုမွားသေလာ''ဟု ေမးျမန္းရာ၏။

ထိုရဟန္းက ''ငါ့သွ်င္ ငါသည္ ဤရဟန္းအား ယံုမွားသျဖင့္ ပဝါရဏာကို ထားသည္ မဟုတ္၊ စင္စစ္ေသာ္ကား အဘယ့္ေၾကာင့္ ငါသည္ ဤရဟန္းအား ပဝါရဏာထားရသနည္းဟု ငါသည္လည္း မသိပါ''ဟု အကယ္၍ ေျပာဆိုျငားအံ့၊ ရဟန္းတို႔ အကယ္၍ ေစာဒနာတတ္ေသာ ထိုရဟန္းသည္ ေမး စိစစ္သျဖင့္ ပညာရွိ သီတင္းသံုးေဖာ္တို႔၏ စိတ္ကို မႏွစ္သက္ေစျငားအံ့ ''ေစာဒနာအပ္ေသာ ရဟန္းကို မကဲ့ရဲ႕အပ္ (စြပ္စြဲျခင္းကို မျပဳအပ္) ''ဟု ဆိုျခင္းငွါ သင့္၏။

ရဟန္းတို႔ အကယ္၍ ေစာဒနာတတ္ေသာ ထိုရဟန္းသည္ ေမးစိစစ္သျဖင့္ ပညာရွိသီတင္းသံုးေဖာ္ တို႔၏ စိတ္ကို ႏွစ္သက္ေစျငားအံ့ ''ေစာဒနာအပ္ေသာ ရဟန္းကို ကဲ့ရဲ႕အပ္ေသာ အျပစ္ႏွင့္တကြ ျဖစ္၏ (စြပ္စြဲျခင္းကို ျပဳအပ္၏) ''ဟု ဆိုျခင္းငွါ သင့္၏။

ရဟန္းတို႔ အကယ္၍ ေစာဒနာတတ္ေသာ ထိုရဟန္းသည္ (ျမင္ျခင္း ၾကားျခင္း ယံုမွားျခင္း) အရင္း မရွိေသာ ပါရာဇိကအာပတ္ျဖင့္ စြပ္စြဲသည္ကို ဝန္ခံျငားအံ့၊ သံဃာဒိသိသ္အာပတ္သို႔ တင္၍ သံဃာသည္ ပဝါရဏာျပဳရမည္။

ရဟန္းတို႔ အကယ္၍ ေစာဒနာတတ္ေသာ ထိုရဟန္းသည္ (ျမင္ျခင္း ၾကားျခင္း ယံုမွားျခင္း) အရင္း မရွိေသာ သံဃာဒိသိသ္အာပတ္ျဖင့္ စြပ္စြဲသည္ကို ဝန္ခံျငားအံ့၊ တရားအားေလ်ာ္စြာ ကုစားေစ၍ သံဃာသည္ ပဝါရဏာျပဳရမည္။

ရဟန္းတို႔ အကယ္၍ ေစာဒနာတတ္ေသာ ထိုရဟန္းသည္ (ျမင္ျခင္း ၾကားျခင္း ယံုမွားျခင္း) အရင္း မရွိေသာ ထုလႅစၥဥ္းအာပတ္ျဖင့္။ ပါစိတ္။ ပါဋိေဒသနီ။ ဒုကၠဋ္။ ဒုဗ႓ာသီ အာပတ္ျဖင့္ စြပ္စြဲသည္ကို ဝန္ခံ ျငားအံ့၊ တရားအားေလ်ာ္စြာ ကုစားေစ၍ သံဃာသည္ ပဝါရဏာျပဳရမည္။

ရဟန္းတို႔ အကယ္၍ ေစာဒနာအပ္ေသာ ထိုရဟန္းသည္ ''ပါရာဇိကအာပတ္သို႔ ေရာက္၏''ဟု ဝန္ခံျငားအ့ံ၊ ဖ်က္ဆီး၍ 'လူထြက္ေစ၍' သံဃာသည္ ပဝါရဏာျပဳရမည္။ ရဟန္းတို႔ အကယ္၍ ေစာဒနာ အပ္ေသာ ထိုရဟန္းသည္ ''သံဃာဒိသိသ္အာပတ္သို႔ ေရာက္၏''ဟု ဝန္ခံျငားအံ့၊ သံဃာဒိသိသ္အာပတ္ သို႔ တင္၍ သံဃာသည္ ပဝါရဏာျပဳရမည္။ ရဟန္းတို႔ အကယ္၍ ေစာဒနာအပ္ေသာ ထိုရဟန္းသည္ ထုလႅစၥဥ္းအာပတ္။ ပါဋိေဒ သနီ။ ဒုကၠဋ္။ ဒုဗ႓ာသီအာပတ္သို႔ ေရာက္၏''ဟု ဝန္ခံျငားအံ့၊ တရားအား ေလ်ာ္စြာ ကုစားေစ၍ သံဃာသည္ ပဝါရဏာျပဳရမည္။
၁၄၂-ထုလႅစၥဥ္းဝတၳဳစသည္

၂၃၈။ ရဟန္းတို႔ ရဟန္းသည္ ပဝါရဏာေန႔၌ ထုလႅစၥဥ္းအာပတ္သို႔ ေရာက္၏၊ အခ်ဳိ႕ေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ထုလႅစၥဥ္းအာပတ္ဟု အယူရွိကုန္၏၊ အခ်ဳိ႕ေသာ ရဟန္းတို႔သည္ သံဃာဒိသိသ္ အာပတ္ဟု အယူရွိကုန္၏။ ရဟန္းတို႔ ထုလႅစၥဥ္းအာပတ္ဟု အယူရွိေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ထိုရဟန္းကို သင့္တင့္ ေလ်ာက္ပတ္ေသာ အရပ္သို႔ ဖဲေစ၍ တရားအားေလ်ာ္စြာ ကုစားေစလ်က္ သံဃာသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးလွ်င္ ''ငါ့သွ်င္တို႔ ထိုရဟန္းသည္ သင့္ေရာက္ေသာ အာပတ္ကို တရားအားေလ်ာ္စြာ ကုစားၿပီးပါၿပီ၊ အကယ္၍ သံဃာအား ေလ်ာက္ပတ္ေသာ အခါရွိေသာ ကံသည္ ျဖစ္ျငားအံ့၊ သံဃာသည္ ပဝါရဏာျပဳရာ၏''ဟု (ေျပာဆိုရာ၏)။

ရဟန္းတို႔ ရဟန္းသည္ ပဝါရဏာေန႔၌ ထုလႅစၥဥ္းအာပတ္သို႔ ေရာက္၏၊ အခ်ဳိ႕ေသာ ရဟန္းတို႔သည္ထုလႅစၥဥ္းအာပတ္ဟု အယူရွိကုန္၏၊ အခ်ဳိ႕ေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ပါစိတ္အာပတ္ဟု အယူရွိကုန္၏။ပ။ အခ်ဳိ႕ေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ထုလႅစၥဥ္းအာပတ္ဟု အယူရွိကုန္၏၊ အခ်ဳိ႕ေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ပါဋိေဒသနီအာပတ္ဟု အယူရွိကုန္၏။ အခ်ဳိ႕ေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ထုလႅစၥဥ္းအာပတ္ဟု အယူရွိကုန္၏၊ အခ်ဳိ႕ေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ဒုကၠဋ္အာပတ္ဟု အယူရွိကုန္၏။ အခ်ဳိ႕ေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ထုလႅစၥဥ္း အာပတ္ဟု အယူရွိကုန္၏၊ အခ်ဳိ႕ေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ဒုဗ႓ာသီအာပတ္ဟု အယူရွိကုန္၏။

ရဟန္းတို႔ ထုလႅစၥဥ္းအာပတ္ဟု အယူရွိေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ထိုရဟန္းကို သင့္တင့္ေလ်ာက္ပတ္ေသာ အရပ္သို႔ ဖဲေစ၍ တရားအားေလ်ာ္စြာ ကုစားေစလ်က္ သံဃာသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးလွ်င္ ''ငါ့သွ်င္တို႔ ထိုရဟန္းသည္ သင့္ေရာက္ေသာ အာပတ္ကို တရားအားေလ်ာ္စြာ ကုစားၿပီးပါၿပီ၊ အကယ္၍ သံဃာအား ေလ်ာက္ပတ္ေသာ အခါရွိေသာ ကံသည္ ျဖစ္ျငားအံ့၊ သံဃာသည္ ပဝါရဏာျပဳရာ၏''ဟု (ေျပာဆိုရာ၏)။

ရဟန္းတို႔ ရဟန္းသည္ ပဝါရဏာေန႔၌ ပါစိတ္အာပတ္သို႔ ေရာက္၏၊။ပ။ ပါဋိေဒသနီအာပတ္သို႔ ေရာက္၏။ ဒုကၠဋ္အာပတ္သို႔ ေရာက္၏။ ဒုဗ႓ာသီအာပတ္သို႔ ေရာက္၏၊ အခ်ဳိ႕ေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ဒုဗ႓ာသီအာပတ္ဟု အယူရွိကုန္၏၊ အခ်ဳိ႕ေသာ ရဟန္းတို႔သည္ သံဃာဒိသိသ္အာပတ္ဟု အယူရွိကုန္၏။ ရဟန္းတို႔ အၾကင္ရဟန္းတို႔သည္ ဒုဗ႓ာသီအာပတ္ဟု အယူရွိကုန္၏၊ ရဟန္းတို႔ ထိုဒုဗ႓ာသီအာပတ္ဟု အယူရွိေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ထိုရဟန္းကို သင့္တင့္ေလ်ာက္ပတ္ေသာ အရပ္သို႔ ဖဲေစ၍ တရားအား ေလ်ာ္စြာ ကုစားေစလ်က္ သံဃာသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးလွ်င္ ''ငါ့သွ်င္တို႔ ထိုရဟန္းသည္ သင့္ေရာက္ေသာ အာပတ္ကို တရားအားေလ်ာ္စြာ ကုစားၿပီးပါၿပီ၊ အကယ္၍ သံဃာအား ေလ်ာက္ပတ္ေသာ အခါရွိေသာ ကံသည္ ျဖစ္ျငားအံ့၊ သံဃာသည္ ပဝါရဏာျပဳရာ၏ဟု (ေျပာဆိုရာ၏)။

ရဟန္းတို႔ ရဟန္းသည္ ပဝါရဏာေန႔၌ ဒုဗ႓ာသီအာပတ္သို႔ ေရာက္၏၊။ အခ်ဳိ႕ေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ဒုဗ႓ာသီအာပတ္ဟု အယူရွိကုန္၏၊ အခ်ဳိ႕ေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ထုလႅစၥဥ္းအာပတ္ဟု အယူရွိကုန္၏။ပ။ အခ်ဳိ႕ေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ဒုဗ႓ာသီအာပတ္ဟု အယူရွိကုန္၏၊ အခ်ဳိ႕ေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ပါစိတ္ အာပတ္ဟု အယူရွိကုန္၏။ အခ်ဳိ႕ေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ဒုဗ႓ာသီအာပတ္ဟု အယူရွိကုန္၏၊ အခ်ဳိ႕ေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ပါဋိေဒသနီအာပတ္ဟု အယူရွိကုန္၏။ အခ်ဳိ႕ေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ဒုဗ႓ာသီအာပတ္ဟု အယူရွိကုန္၏၊ အခ်ဳိ႕ေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ဒုကၠဋ္အာပတ္ဟု အယူရွိကုန္၏။

ရဟန္းတို႔ ဒုဗ႓ာသီအာပတ္ဟု အယူရွိေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ထိုရဟန္းကို သင့္တင့္ေလ်ာက္ပတ္ေသာ အရပ္သို႔ ဖဲေစ၍ တရားအားေလ်ာ္စြာ ကုစားေစလ်က္ သံဃာသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးလွ်င္ ''ငါ့သွ်င္တို႔ ထိုရဟန္းသည္ သင့္ေရာက္ေသာ အာပတ္ကို တရားအားေလ်ာ္စြာ ကုစားၿပီးပါၿပီ၊ အကယ္၍ သံဃာအား ေလ်ာက္ပတ္ေသာ အခါရွိေသာ ကံသည္ ျဖစ္ျငားအံ့၊ သံဃာသည္ ပဝါရဏာျပဳရာ၏''ဟု (ေျပာဆိုရာ၏)။
၁၄၃-ဝတၳဳကို ထားျခင္းစသည္

၂၃၉။ ရဟန္းတို႔ ရဟန္းသည္ ပဝါရဏာေန႔ဝယ္ သံဃာ့အလယ္၌ ''အသွ်င္ဘုရားတို႔ သံဃာသည္ အကြၽႏု္ပ္၏ (စကားကို) နာေတာ္မူေလာ့၊ ဤအေၾကာင္းအရာသည္ ထင္၏၊ ပုဂၢိဳလ္သည္ မထင္၊ အကယ္ ၍ သံဃာအား ေလ်ာက္ပတ္ေသာ အခါရွိေသာ ကံသည္ ျဖစ္ျငားအံ့၊ အေၾကာင္းအရာကို ထား၍ သံဃာသည္ ပဝါရဏာျပဳရာ၏''ဟု ဆိုျငားအံ့၊ ထိုရဟန္းကို ''ငါ့သွ်င္ ျမတ္စြာဘုရားသည္ စင္ၾကယ္ေသာ ရဟန္းတို႔အား ပဝါရဏာကို ပညတ္ေတာ္မူ၏၊ အကယ္၍ အေၾကာင္းအရာသာ ထင္၍ ပုဂၢိဳလ္မထင္အံ့၊ ယခုပင္ ထိုအေၾကာင္းအရာျဖင့္ ယံုမွားရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္ကို ေျပာဆိုေလာ့''ဟု (ေျပာဆိုရာ၏)။

ရဟန္းတို႔ ရဟန္းသည္ ပဝါရဏာေန႔ဝယ္ သံဃာ့အလယ္၌ ''အသွ်င္ဘုရားတို႔ သံဃာသည္ အကြၽႏု္ပ္၏ (စကားကို) နာေတာ္မူေလာ့၊ ဤပုဂၢိဳလ္သည္ ထင္၏၊ အေၾကာင္းအရာသည္ မထင္၊ အကယ္ ၍ သံဃာအား ေလ်ာက္ပတ္ေသာ အခါရွိေသာ ကံသည္ ျဖစ္ျငားအံ့၊ ပုဂၢိဳလ္ကို ထား၍ သံဃာသည့္ပဝါရဏာျပဳရာ၏''ဟု ဆိုျငားအံ့၊ ထိုရဟန္းကို ''ငါ့သွ်င္ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ညီၫြတ္ေသာ ရဟန္းတို႔ အား ပဝါရဏာကို ပညတ္ေတာ္မူ၏၊ အကယ္၍ ပုဂၢိဳလ္သာ ထင္၍ အေၾကာင္းအရာ မထင္ျငားအံ့၊ ယခုပင္ ထိုပုဂၢိဳလ္၏ အျပစ္ကို ေျပာဆိုေလာ့''ဟု (ေျပာဆိုရာ၏)။

ရဟန္းတို႔ ရဟန္းသည္ ပဝါရဏာေန႔ဝယ္ သံဃာ့အလယ္၌ ''အသွ်င္ဘုရားတို႔ သံဃာသည္ အကြၽႏု္ပ္၏ (စကားကို) နာေတာ္မူေလာ့၊ ဤအေၾကာင္းအရာသည္လည္းေကာင္း၊ ပုဂၢိဳလ္သည္လည္းေကာင္း ထင္၏၊ အကယ္၍ သံဃာအား ေလ်ာက္ပတ္ေသာ အခါရွိေသာ ကံသည္ ျဖစ္ျငားအံ့၊ အေၾကာင္းအရာကိုလည္းေကာင္း၊ ပုဂၢိဳလ္ကိုလည္းေကာင္း ထား၍ သံဃာသည္ ပဝါရဏာျပဳရာ၏''ဟု ဆိုျငားအံ့၊ ထိုရဟန္း ကို ''ငါ့သွ်င္ ျမတ္စြာဘုရားသည္ စင္ၾကယ္ေသာ ရဟန္းတို႔အားလည္းေကာင္း၊ ညီၫြတ္ေသာ ရဟန္းတို႔ အားလည္းေကာင္း ပဝါရဏာကို ပညတ္ေတာ္မူ၏၊ အကယ္၍ အေၾကာင္းအရာသည္လည္းေကာင္း၊ ပုဂၢိဳလ္သည္လည္းေကာင္း ထင္ျငားအံ့၊ ယခုပင္ ထိုအေၾကာင္းအရာႏွင့္ ပုဂၢိဳလ္ကို ေျပာဆိုေလာ့''ဟု (ေျပာဆို ရာ၏)။

ရဟန္းတို႔ အကယ္၍ ပဝါရဏာ၏ ေရွး၌ အေၾကာင္းအရာထင္၍ ပဝါရဏာ၏ ေနာက္မွ ပုဂၢိဳလ္ထင္ ျငားအံ့၊ ေစာဒနာျခင္းငွာ သင့္၏။ ရဟန္းတို႔ အကယ္၍ ပဝါရဏာ၏ ေရွး၌ ပုဂၢိဳလ္ထင္၍ ပဝါရဏာ၏ ေနာက္မွ အေၾကာင္းအရာ ထင္ျငားအံ့၊ ေစာဒနာျခင္းငွာ သင့္၏။ ရဟန္းတို႔ အကယ္၍ ပဝါရဏာ၏ ေရွး၌ အေၾကာင္းအရာသည္လည္းေကာင္း၊ ပုဂၢိဳလ္သည္လည္းေကာင္း ထင္ျငားအံ့၊ ထိုဆံုးျဖတ္ျခင္းကို အကယ္၍ ပဝါရဏာျပဳၿပီးမွ ေခ်ာက္ခ်ားျငားအံ့၊ ေခ်ာက္ခ်ားျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္ေသာ ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
၁၁၄၄-ျငင္းခံုျခင္းကိုျပဳျခင္း

၂၄ဝ။ တစ္ရံေရာအခါ ျမင္ဖူးကာမွ် အေဆြခင္ပြန္း ျဖစ္ၾကေသာ အတူသံုးေဆာင္ေဖာ္ သံုးေဆာင္ ဖက္ အေဆြခင္ပြန္းျဖစ္ၾကေသာ မ်ားစြာေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ေကာသလတိုင္း ဇနပုဒ္၌ ေက်ာင္းတစ္ ေက်ာင္းဝယ္ ဝါကပ္ကုန္၏။ ထိုရဟန္းတို႔၏ အနီးအပါး၌ မ်က္ကြယ္ျငင္းခံုျခင္းကို ျပဳတတ္ကုန္ေသာ မ်က္ေမွာက္ျငင္းခံုျခင္းကို ျပဳတတ္ကုန္ေသာ ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ ျငင္းခံုျခင္းကို ျပဳတတ္ကုန္ေသာ မ်ားစြာေသာစကားကို ဆိုတတ္ကုန္ေသာ သံဃာ၌ အဓိက႐ုဏ္းကို ျပဳတတ္ကုန္ေသာ တစ္ပါးေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ''ငါတို႔သည္ ထိုဝါကြၽတ္ေသာ ရဟန္းတို႔၏ ပဝါရဏာျပဳရာ၌ ပဝါရဏာကို ထား၁ကုန္အံ့''ဟု (ႏွလံုးပိုက္ကာ) ဝါကပ္ကုန္၏။

ထိုရဟန္းတို႔သည္ ''ငါတို႔၏ အနီးအပါး၌ မ်က္ကြယ္ျငင္းခံုျခင္းကို ျပဳတတ္ကုန္ေသာ မ်က္ေမွာက္ ျငင္းခံုျခင္းကို ျပဳတတ္ကုန္ေသာ ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ျငင္းခံုျခင္းကို ျပဳတတ္ကုန္ေသာ မ်ားစြာေသာ စကား ကို ဆိုတတ္ကုန္ေသာ သံဃာ၌ အဓိက႐ုဏ္းကို ျပဳတတ္ကုန္ေသာ တစ္ပါးေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ငါတို႔သည္ ထိုဝါကြၽတ္ေသာ ရဟန္းတို႔၏ ပဝါရဏာျပဳရာ၌ ပဝါရဏာကို ထားကုန္အံ့ဟု ၾကံ၍ ဝါကပ္ကုန္ သတတ္''ဟု ၾကားကုန္၏၊ အဘယ္သို႔လွ်င္ ငါတို႔သည္ က်င့္အပ္ပါသနည္းဟု အၾကံျဖစ္၏။ ျမတ္စြာ ဘုရားအား ဤအေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏။

ရဟန္းတို႔ ျမင္ဖူးကာမွ် အေဆြခင္ပြန္းျဖစ္ၾကေသာ အတူသံုးေဆာင္ေဖာ္သံုးေဆာင္ဖက္ အေဆြ ခင္ပြန္းျဖစ္ၾကေသာ မ်ားစြာေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းဝယ္ ဝါကပ္ကုန္၏။ ထိုရဟန္း တို႔၏ အနီးအပါး၌ မ်က္ကြယ္ျငင္းခံုျခင္းကို ျပဳတတ္ကုန္ေသာ မ်က္ေမွာက္ျငင္းခံုျခင္းကို ျပဳတတ္ကုန္ေသာ ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ျငင္းခံုျခင္းကို ျပဳတတ္ကုန္ေသာ မ်ားစြာေသာ စကားကို ဆိုတတ္ကုန္ေသာ သံဃာ၌ အဓိက႐ုဏ္းကို ျပဳတတ္ကုန္ေသာ တစ္ပါးေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ''ငါတို႔သည္ ထိုဝါကြၽတ္ေသာ ရဟန္း တို႔၏ ပဝါရဏာျပဳရာ၌ ပဝါရဏာကို ထားကုန္အံ့''ဟု (ႏွလံုးပိုက္ကာ) ့ဝါကပ္ကုန္အံ့၊ ရဟန္းတို႔ ထိုျမင္ဖူးကာမွ် အေဆြခင္ပြန္းျဖစ္ၾကေသာ အတူသံုးေဆာင္ေဖာ္ သံုးေဆာင္ဖက္ အေဆြခင္ပြန္းျဖစ္ၾကေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ''အဘယ္သို႔လွ်င္ ငါတို႔သည္ ထိုျငင္းခံုျခင္းကို ျပဳေသာရဟန္းတို႔မွ ေရွးဦးစြာ ပဝါရဏာ ျပဳရပါကုန္အံ့နည္း''ဟု (ႏွလံုးပိုက္ကာ) ႏွစ္ဥပုသ္ သံုးဥပုသ္တို႔ကို၂ စာတုဒၵသီ ဥပုသ္တို႔ဟု ျပဳစိမ့္ေသာငွါ ခြင့္ျပဳ၏။

ရဟန္းတို႔ အကယ္၍ မ်က္ကြယ္ျငင္းခံုျခင္းကို ျပဳတတ္ကုန္ေသာ မ်က္ေမွာက္ ျငင္းခံုျခင္းကို ျပဳတတ္ကုန္ေသာ ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ ျငင္းခံုျခင္းကို ျပဳတတ္ကုန္ေသာ မ်ားစြာေသာ စကားကို ဆိုတတ္ကုန္ေသာ သံဃာ၌ အဓိက႐ုဏ္းကို ျပဳတတ္ကုန္ေသာ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ထိုေက်ာင္းသို႔ လာကုန္ျငားအံ့၊ ရဟန္းတို႔ ထိုေက်ာင္းေန ရဟန္းတို႔သည္ လ်င္လ်င္ျမန္ျမန္ စည္းေဝးေစၿပီးလွ်င္ ပဝါရဏာျပဳရမည္၊ ပဝါရဏာျပဳၿပီးေနာက္ ''ငါ့သွ်င္တို႔ ငါတို႔သည္ ပဝါရဏာျပဳၿပီးကုန္ၿပီ၊ အသွ်င္တို႔သည္ ေအာက္ေမ့ကုန္သည့္အတိုင္း ျပဳကုန္ေလာ့''ဟု (ေျပာဆိုရမည္)။

ရဟန္းတို႔ အကယ္၍ မ်က္ကြယ္ျငင္းခံုျခင္းကို ျပဳတတ္ကုန္ေသာ မ်က္ေမွာက္ျငင္းခံုျခင္းကို ျပဳတတ္ကုန္ေသာ ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ ျငင္းခံုျခင္းကို ျပဳတတ္ကုန္ေသာ မ်ားစြာေသာ စကားကို ဆိုတတ္ကုန္ေသာ သံဃာ၌ အဓိက႐ုဏ္းကို ျပဳတတ္ကုန္ေသာ ထိုရဟန္းတို႔သည္ မစီမံဘဲ ထိုေက်ာင္းသို႔ လာကုန္ ျငားအံ့၊ ရဟန္းတို႔ ထိုေက်ာင္းေန ရဟန္းတို႔သည္ ေနရာကို ခင္းရမည္၊ ေျခေဆးေရ ေျခေဆးအင္းပ်ဥ္ ေျခပြတ္အိုးျခမ္းကို အနီး၌ ထားရမည္၊ ခရီးဦးႀကိဳျပဳကာ သပိတ္သကၤန္းကို လွမ္းယူရမည္၊ေသာက္ေရျဖင့္ ေမးရမည္၊ ထိုရဟန္းတို႔အား ေျပာၾကားၿပီးလွ်င္ သိမ္ပသို႔ သြား၍ ပဝါရဏာျပဳရမည္။

ပဝါရဏာျပဳၿပီးေနာက္ ''ငါ့သွ်င္တို႔ ငါတို႔သည္ ပဝါရဏာျပဳၿပီးကုန္ၿပီ၊ အသွ်င္တို႔သည္ ေအာက္ ေမ့သည့္အတိုင္း ျပဳကုန္ေလာ့''ဟု ေျပာဆိုရမည္။ ဤသို႔ သိမ္ပသို႔ သြားသျဖင့္ ထိုပဝါရဏာကို ျပဳျခင္းငွါ အကယ္၍ ရျငားအံ့၊ ဤသို႔ ရျခင္းသည္ ေကာင္း၏။ အကယ္၍ မရျငားအံ့၊ ကြၽမ္းက်င္လိမၼာ၍ စြမ္းရည္ရွိေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းသည္ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔ကို သိေစရမည္-

''အသွ်င္ဘုရားတို႔ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ အကြၽႏု္ပ္၏ (စကားကို) နာေတာ္မူကုန္ေလာ့၊ အကယ္၍ အသွ်င္ဘုရားတို႔အား ေလ်ာက္ပတ္ေသာ အခါရွိေသာ ကံသည္ ျဖစ္ျငားအံ့၊ ယခုအခါ၌ ဥပုသ္ျပဳကုန္အံ့၊ ပါတိေမာက္ျပကုန္အံ့၊ လာလတၱံ႕ေသာ သီတင္းကြၽတ္လကြယ္ေန႔၌ ပဝါရဏာျပဳကုန္အံ့''ဟု (သိေစရမည္)။

ရဟန္းတို႔ အကယ္၍ မ်က္ကြယ္ျငင္းခံုျခင္းကို ျပဳတတ္ကုန္ေသာ မ်က္ေမွာက္ျငင္းခံုျခင္းကို ျပဳတတ္ကုန္ေသာ ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ ျငင္းခံုျခင္းကို ျပဳတတ္ကုန္ေသာ မ်ားစြာေသာ စကားကို ဆိုတတ္ကုန္ေသာ သံဃာ၌ အဓိက႐ုဏ္းကို ျပဳတတ္ကုန္ေသာ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ထိုအာဝါသိကရဟန္းတို႔ကို ''ငါ့သွ်င္တို႔ ေတာင္းပန္ပါ၏၊ ယခုပင္ ငါတို႔အား ပဝါရဏာကို ျပဳကုန္ေလာ့''ဟု ဆိုကုန္ျငားအံ့၊ ထိုျငင္းခံုျခင္းကို ျပဳတတ္ကုန္ေသာ ရဟန္းတို႔ကို ''ငါ့သွ်င္တို႔ သင္တို႔သည္ ငါတို႔၏ ပဝါရဏာကို အစိုးမရကုန္၊ ငါတို႔သည္ ပဝါရဏာမျပဳကုန္ေသး''ဟု ေျပာဆိုရမည္။

ရဟန္းတို႔ အကယ္၍ မ်က္ကြယ္ျငင္းခံုျခင္းကို ျပဳတတ္ကုန္ေသာ မ်က္ေမွာက္ျငင္းခံုျခင္းကို ျပဳတတ္ကုန္ေသာ ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ ျငင္းခံုျခင္းကို ျပဳတတ္ကုန္ေသာ မ်ားစြာေသာ စကားကို ဆိုတတ္ကုန္ေသာ သံဃာ၌ အဓိက႐ုဏ္းကို ျပဳတတ္ကုန္ေသာ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ထိုအခ်ိန္အခါကို ဆိုင္းငံ့၍ ေနကုန္ ျငားအံ့၊ ရဟန္းတို႔ ကြၽမ္းက်င္လိမၼာ၍ စြမ္းရည္ရွိေသာ ေက်ာင္းေနရဟန္းသည္ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔ကို သိေစရမည္-

''အသွ်င္ဘုရားတို႔ ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔သည္ အကြၽႏု္ပ္၏ (စကားကို) နာေတာ္မူကုန္ေလာ့၊ အကယ္၍ အသွ်င္ဘုရားတို႔အား ေလ်ာက္ပတ္ေသာ အခါရွိေသာ ကံသည္ ျဖစ္ျငားအံ့၊ ယခုအခါ၌ ဥပုသ္ျပဳကုန္အံ့၊ ပါတိေမာက္ျပကုန္အံ့၊ လာမည့္ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေန႔၌ ပဝါရဏာျပဳကုန္အံ့''ဟု (သိေစရမည္)။

ရဟန္းတို႔ အကယ္၍ မ်က္ကြယ္ျငင္းခံုျခင္းကို ျပဳတတ္ကုန္ေသာ မ်က္ေမွာက္ျငင္းခံုျခင္းကို ျပဳတတ့္ကုန္ေသာ ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ ျငင္းခံုျခင္းကို ျပဳတတ္ကုန္ေသာ မ်ားစြာေသာ စကားကို ဆိုတတ္ကုန္ေသာ သံဃာ၌ အဓိက႐ုဏ္းကို ျပဳတတ္ကုန္ေသာ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ထိုအာဝါသိကရဟန္းတို႔ကို ''ငါ့သွ်င္ တို႔ ေတာင္းပန္ပါ၏၊ ယခုပင္ ငါတို႔အား ပဝါရဏာကို ျပဳကုန္ေလာ့''ဟု ေျပာဆိုကုန္ျငားအံ့၊ ထိုျငင္းခံုျခင္း ကို ျပဳတတ္ေသာ ရဟန္းတို႔ကို ''ငါ့သွ်င္တို႔ သင္တို႔သည္ ငါတို႔၏ ပဝါရဏာကို အစိုးမရကုန္၊ ငါတို႔သည္ ပဝါရဏာ မျပဳကုန္ေသး''ဟု ေျပာဆိုရမည္။

ရဟန္းတို႔ အကယ္၍ မ်က္ကြယ္ျငင္းခံုျခင္းကို ျပဳတတ္ကုန္ေသာ မ်က္ေမွာက္ျငင္းခံုျခင္းကို ျပဳတတ္ကုန္ေသာ ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ ျငင္းခံုျခင္းကို ျပဳတတ္ကုန္ေသာ မ်ားစြာေသာ စကားကို ဆိုတတ္ကုန္ေသာ သံဃာ၌ အဓိက႐ုဏ္းကို ျပဳတတ္ကုန္ေသာ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ထိုလာမည့္ တန္ေဆာင္မုန္း လျပည့္ေန႔ကို ဆိုင္းငံ့၍ ေနကုန္ျငားအံ့၊ ရဟန္းတို႔ ထိုအားလံုးေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ကုမုျဒာၾကာပြင့္ခ်ိန္ မိုးေလးလအဆံုး လာမည့္တန္ေဆာင္မုန္း လျပည့္ေန႔၌ အလိုမရွိဘဲ ပဝါရဏာျပဳရမည္။

ရဟန္းတို႔ အကယ္၍ ထိုေက်ာင္းေန ရဟန္းတို႔သည္ ပဝါရဏာျပဳသည္ရွိေသာ္ နာဖ်ားေသာ ရဟန္းသည္ မနာမဖ်ားေသာ ရဟန္းအား ပဝါရဏာကို ထားျငားအံ့၊ ထိုရဟန္းကို ''အသွ်င္သည္ နာဖ်ား၏၊ နာဖ်ားေသာ ရဟန္းသည္ ေမးစိစစ္ျခင္းကို မခံႏိုင္ဟု ျမတ္စြာဘုရား ေဟာေတာ္မူ၏၊ ငါ့သွ်င္ အၾကင္ မွ်ေလာက္ အနာမရွိသည္ ျဖစ္လတၱံ႕၊ ထိုမွ်ေလာက္တိုင္ေအာင္ ဆိုင္းငံ့ပါဦးေလာ့၊ အနာမရွိေသာအခါ ေစာဒနာလိုသည္ရွိေသာ္ ေစာဒနာရလတၱံ႕''ဟု ေျပာဆိုရာ၏။ ဤသို႔ ေျပာဆိုအပ္ပါလ်က္ အကယ္၍ ေစာဒနာျငားအံ့၊ (သိကၡာပုဒ္ကို) မ႐ိုေသျခင္းေၾကာင့္ ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။

ရဟန္းတို႔ အကယ္၍ ထိုေက်ာင္းေန ရဟန္းတို႔သည္ ပဝါရဏာျပဳသည္ရွိေသာ္ မနာမဖ်ားေသာ ရဟန္းသည္ နာဖ်ားေသာ ရဟန္းအား ပဝါရဏာထားျငားအံ့၊ ထိုရဟန္းကို ''ငါ့သွ်င္ ဤရဟန္းသည္ နာဖ်ား၏၊ နာဖ်ားေသာ ရဟန္းသည္ ေမးစိစစ္ျခင္းကို မခံႏိုင္ဟု ျမတ္စြာဘုရား ေဟာေတာ္မူ၏၊ ငါ့သွ်င္ အၾကင္မွ်ေလာက္ ဤရဟန္းသည္ အနာမရွိသည္ ျဖစ္လတၱံ႕၊ ထိုမွ်ေလာက္တိုင္ေအာင္ ဆိုင္းငံ့ပါဦးေလာ့၊ အနာမရွိေသာအခါ ေစာဒနာလိုက ေစာဒနာရလတၱံ႕''ဟု ေျပာဆိုရာ၏။ ဤသို႔ ေျပာဆိုပါလ်က္ အကယ္၍ ေစာဒနာျငားအံ့၊ (သိကၡာပုဒ္ကို) မ႐ိုေသျခင္းေၾကာင့္ ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။

ရဟန္းတို႔ အကယ္၍ ထိုေက်ာင္းေန ရဟန္းတို႔သည္ ပဝါရဏာျပဳသည္ရွိေသာ္ နာဖ်ားေသာ ရဟန္းသည္ နာဖ်ားေသာ ရဟန္းအား ပဝါရဏာ ထားျငားအံ့၊ ထိုရဟန္းကို ''အသွ်င္တို႔သည္ နာဖ်ားကုန္၏၊ နာဖ်ားေသာ ရဟန္းသည္ ေမးစိစစ္ျခင္းကို မခံႏိုင္ဟု ျမတ္စြာဘုရား ေဟာေတာ္မူ၏၊ ငါ့သွ်င္တို႔ အၾကင္မွ်ေလာက္ အနာမရွိသည္ ျဖစ္လတၱံ႕၊ ထိုမွ်ေလာက္တိုင္ေအာင္ ဆိုင္းငံ့ပါဦးေလာ့၊ အနာ မရွိေသာအခါ ေစာဒနာလိုက ေစာဒနာရလတၱံ႕''ဟု ေျပာဆိုရာ၏။ ဤသို႔ ေျပာဆိုပါလ်က္ အကယ္၍ ေစာဒနာျငားအံ့၊ (သိကၡာပုဒ္ကို) မ႐ိုေသျခင္းေၾကာင့္ ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။

ရဟန္းတို႔ အကယ္၍ ထိုေက်ာင္းေန ရဟန္းတို႔သည္ ပဝါရဏာျပဳသည္ရွိေသာ္ မနာမဖ်ားေသာ ရဟန္းသည္ မနာမဖ်ားေသာ ရဟန္းအား ပဝါရဏာကို ထားျငားအံ့၊ ႏွစ္ပါးေသာ ရဟန္းတို႔ကို သံဃာသည္ စိစစ္၍ ေမးျမန္းၿပီးလွ်င္ တရားအားေလ်ာ္စြာ ကုစားေစ၍ သံဃာသည္ ပဝါရဏာျပဳရမည္ဟု (မိန္႔ ေတာ္မူ၏)။

၁။ ထား- တန္႔ရပ္ထားျခင္း။

၂။ ႏွစ္ဥပုသ္ဟူသည္ ေတာ္သလင္းလျပည့္ေန႔ ၄င္းလကြယ္ေန႔ ႏွစ္ဥပုသ္ကို ရွာကာ စာတုဒၵသီဥပုသ္ ျပဳရမည္၊ သံုးဥပုသ္ဟူသည္ ဝါေခါင္လကြယ္ေန႔ ဥပုသ္ကို ထည့္သျဖင့္ သံုးဥပုသ္ကို စာတုဒၵသီဥပုသ္ ျပဳရမည္ဟု ယူရမည္၊ ဤသို႔ ဥပုသ္ေန႔ကို ငင္သည္ရွိေသာ္ သႏိၵ႒ သမ႓တၱပုဂၢိဳလ္တို႔အား သီတင္းကြၽတ္လျပည့္ အဖိတ္ေန႔သည္ ပဝါရဏာေန႔ ျဖစ္၍ ပဝါရဏာ ျပဳရာ၏။

၁၄၅-ပဝါရဏာျဖင့္ သၿဂႋဳဟ္ေထာက္ပံ့ျခင္း

၂၄၁။ တစ္ရံေရာအခါ ေကာသလတိုင္း ဇနပုဒ္တို႔တြင္ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းဝယ္ ျမင္ဖူးကာမွ် အေဆြခင္ပြန္းျဖစ္ကုန္ေသာ အတူသံုးေဆာင္ေဖာ္သံုးေဆာင္ဖက္ အေဆြခင္ပြန္းျဖစ္ကုန္ေသာ မ်ားစြာေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ဝါကပ္ကုန္၏။ ညီညီၫြတ္ၫြတ္ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ ျငင္းခံုျခင္းမရွိဘဲ ေနၾကေသာ ထိုရဟန္းတို႔အား အမွတ္မရွိေသာ (သမထဝိပႆနာမႈျဖင့္) ခ်မ္းသာစြာ ေနျခင္းကို ရ၏။

ထိုအခါ ထိုရဟန္းတို႔အား ''ညီညီၫြတ္ၫြတ္ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ ျငင္းခံုျခင္းမရွိဘဲ ေနကုန္ေသာ ငါတို႔အား အမွတ္မရွိေသာ (သမထဝိပႆနာမႈျဖင့္) ခ်မ္းသာစြာ ေနျခင္းကို ရ၏၊ အကယ္၍ ငါတို႔သည္ ယခုအခါ၌ ပဝါရဏာျပဳကုန္ျငားအံ့၊ အခ်ဳိ႕ေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ပဝါရဏာျပဳၿပီးလွ်င္ ေဒသစာရီ လွည့္ လည္ ဖဲသြားကုန္ရာ၏၊ ဤသို႔ သြားသည္ရွိေသာ္ ငါတို႔သည္ ဤခ်မ္းသာစြာ ေနျခင္းမွအပ ျဖစ္ကုန္အံ့၊ အဘယ္သို႔လွ်င္ ငါတို႔သည္ က်င့္အပ္ပါသနည္း''ဟု အၾကံျဖစ္၏။ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤအေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏။

ရဟန္းတို႔ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းဝယ္ ျမင္ဖူးကာမွ် အေဆြခင္ပြန္းျဖစ္ကုန္ေသာ အတူသံုးေဆာင္ေဖာ္ သံုးေဆာင္ဖက္ အေဆြခင္ပြန္းျဖစ္ကုန္ေသာ မ်ားစြာေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ဝါကပ္ကုန္၏။ ညီညီၫြတ္ၫြတ္ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ ျငင္းခံုျခင္းမရွိဘဲ ေနၾကေသာ ထိုရဟန္းတို႔အား အမွတ္မရွိေသာ (သမထဝိပႆနာ မႈျဖင့္) ခ်မ္းသာစြာ ေနျခင္းကို ရ၏။

ထိုသို႔ရရာ၌ အကယ္၍ ရဟန္းတို႔အား ''ညီညီၫြတ္ၫြတ္ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ ျငင္းခံုျခင္းမရွိဘဲ ေနကုန္ေသာ ငါတို႔အား အမွတ္မရွိေသာ (သမထဝိပႆနာမႈျဖင့္) ခ်မ္းသာစြာေနျခင္းကို ရ၏၊ အကယ္၍ ငါတို႔သည္ ယခုအခါ ပဝါရဏာျပဳကုန္ျငားအံ့၊ အခ်ဳိ႕ေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ပဝါရဏာျပဳၿပီးလွ်င္ ေဒသစာရီ လွည့္လည္ ဖဲသြားကုန္ရာ၏၊ ဤသို႔ ဖဲသြားသည္ရွိေသာ္ ငါတို႔သည္ ဤခ်မ္းသာစြာ ေနျခင္းမွ အပျဖစ္ကုန္အံ့''ဟု အၾကံျဖစ္ျငားအံ့၊ ရဟန္းတို႔ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ပဝါရဏာ သၿဂၤဳိဟ္ေထာက္ပံ့ျခင္းကို ျပဳျခင္းငွါ ခြင့္ျပဳ၏၊ ရဟန္းတို႔ ဤသို႔ ျပဳရမည္၊ အားလံုးေသာ ရဟန္းတို႔သည္ တေပါင္းတည္း စည္းေဝး ရမည္၊ စည္းေဝးၿပီးေနာက္ ကြၽမ္းက်င္လိမၼာ၍ စြမ္းရည္ရွိေသာ ရဟန္းသည္ သံဃာကို သိေစရမည္-

''အသွ်င္ဘုရားတို႔ သံဃာသည္ အကြၽႏု္ပ္၏ (စကားကို) နာေတာ္မူေလာ့၊ ညီညီၫြတ္ၫြတ္ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ ျငင္းခံုျခင္းမရွိဘဲ ေနကုန္ေသာ ငါတို႔အား အမွတ္မရွိေသာ (သမထ ဝိပႆနာ မႈျဖင့္) ခ်မ္းသာစြာ ေနျခင္းကို ရ၏၊ အကယ္၍ ငါတို႔သည္ ယခုအခါ ပဝါရဏာ ျပဳကုန္ျငားအံ့၊ အခ်ဳိ႕ေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ပဝါရဏာျပဳၿပီးလွ်င္ ေဒသစာရီ လွည့္လည္ဖဲသြားကုန္ရာ၏၊ ဤသို႔ ဖဲသြားသည္ရွိေသာ္ ငါတို႔သည္ ဤခ်မ္းသာစြာ ေနျခင္းမွ အပျဖစ္ကုန္အံ့၊ အကယ္၍ သံဃာအား ေလ်ာက္ပတ္ေသာ အခါရွိေသာ ကံသည္ ျဖစ္ျငားအံ့၊ သံဃာသည္ ပဝါရဏာ သၿဂႋဳဟ္ေထာက္ပံ့ျခင္း ကို ျပဳရာ၏၊ ယခုအခါ၌ ဥပုသ္ျပဳရာ၏၊ ပါတိေမာက္ ျပရာ၏၊ ကုမုျဒာၾကာပြင့္ခ်ိန္ မိုးေလးလအဆံုး လာမည့္ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေန႔၌ ပဝါရဏာျပဳရာ၏၊ ဤကား သိေစျခင္းတည္း။

အသွ်င္ဘုရားတို႔ သံဃာသည္ အကြၽႏု္ပ္၏ (စကားကို) နာေတာ္မူေလာ့၊ ညီညီၫြတ္ၫြတ္ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ ျငင္းခံုျခင္းမရွိဘဲ ေနကုန္ေသာ ငါတို႔အား အမွတ္မရွိေသာ (သမထဝိပႆနာ မႈျဖင့္) ခ်မ္းသာစြာ ေနျခင္းကို ရ၏၊ အကယ္၍ ငါတို႔သည္ ယခုအခါ ပဝါရဏာ ျပဳကုန္ျငားအံ့၊ အခ်ဳိ႕ေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ပဝါရဏာျပဳၿပီးလွ်င္ ေဒသစာရီ လွည့္လည္ဖဲသြားကုန္ရာ၏၊ ဤသို႔ ဖဲသြားသည္ရွိေသာ္ ငါတို႔သည္ ဤခ်မ္းသာစြာ ေနျခင္းမွ အပျဖစ္ကုန္အံ့၊ သံဃာသည္ ပဝါရဏာ သၿဂႋဳဟ္ေထာက္ပံ့ျခင္းကို ျပဳရာ၏၊ ယခုအခါ၌ ဥပုသ္ျပဳအံ့၊ ပါတိေမာက္ျပအံ့၊ ကုမုျဒာၾကာပြင့္ခ်ိန္ မိုးေလးလအဆံုး လာမည့္တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေန႔၌ ပဝါရဏာျပဳအံ့၊ ယခုအခါ၌ ဥပုသ္ျပဳအံ့၊ ပါတိေမာက္ျပအံ့၊ ကုမုျဒာၾကာပြင့္ခ်ိန္ မိုးေလးလအဆံုး လာမည့္တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေန႔၌ ပဝါရဏာျပဳအံ့ဟု ပဝါရဏာ သၿဂႋဳဟ္ေထာက္ပံ့ျခင္းကို ျပဳျခင္းကို အၾကင္အသွ်င္အား ႏွစ္သက္ျခင္း ရွိ၏၊ ထိုအသွ်င္သည္ ဆိတ္ဆိတ္ေနရာ၏၊ အၾကင္အသွ်င္အား ႏွစ္သက္ျခင္း မရွိ၊ ထိုအသွ်င္သည္ ေျပာဆိုရာ၏။

သံဃာသည္ ယခုအခါ ဥပုသ္ျပဳအံ့၊ ပါတိေမာက္ျပအံ့၊ ကုမုျဒာၾကာပြင့္ခ်ိန္ မိုးေလးလအဆံုး လာမည့္ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေန႔၌ ပဝါရဏာျပဳအံ့ဟု ပဝါရဏာ သၿဂႋဳဟ္ေထာက္ပံ့ျခင္းကို ျပဳ အပ္ၿပီ၊ သံဃာအား ႏွစ္သက္ျခင္း ရွိ၏၊ ထိုေၾကာင့္ ဆိတ္ဆိတ္ေန၏၊ ဤသို႔ ဆိတ္ဆိတ္ေနသျဖင့္ ဤႏွစ္သက္သည့္ အျဖစ္ကို သိမွတ္ရပါသည္''ဟု (သိေစရမည္)။

ရဟန္းတို႔ အကယ္၍ ထိုေက်ာင္းေန ရဟန္းတို႔သည္ ပဝါရဏာကို သၿဂၤဳိဟ္ေထာက္ပံ့ျခင္းကို ျပဳအပ္သည္ရွိေသာ္ တစ္ပါးေသာ ရဟန္းသည္ ''ငါ့သွ်င္တို႔ ငါသည္ ဇနပုဒ္သို႔ ေဒသစာရီ လွည့္လည္ သြားလာျခင္းငွါ အလို ရွိ၏၊ ငါ့အား ဇနပုဒ္၌ ျပဳဖြယ္ကိစၥသည္ ရွိ၏''ဟု ေျပာဆိုျငားအံ့၊ ထိုရဟန္းကို ''ငါ့သွ်င္ ေတာင္းပန္ပါ၏၊ ပဝါရဏာျပဳၿပီးမွ သြားပါေလာ့''ဟု ေျပာဆိုရာ၏။ ရဟန္းတို႔ အကယ္၍ ထိုရဟန္းသည္ ပဝါရဏာျပဳသည္ရွိေသာ္ တစ္ပါးေသာ ရဟန္းအား ပဝါရဏာကို ထားအံ့၊ ထိုရဟန္းကို ''ငါ့သွ်င္ သင္သည္ အကြၽႏု္ပ္၏ ပဝါရဏာကို အစိုးမရ၊ ငါသည္ ပဝါရဏာ မျပဳေသး''ဟု ေျပာဆိုရာ၏။ ရဟန္းတို႔ အကယ္၍ ပဝါရဏာျပဳေသာ ထိုရဟန္းအား တစ္ပါးေသာ ရဟန္းသည္ ထိုရဟန္း၏ ပဝါရဏာ ကို ထားျငားအံ့၊ ႏွစ္ပါးေသာ ရဟန္းတို႔ကို သံဃာသည္ စိစစ္ေမးျမန္းၿပီးလွ်င္ တရားအား ေလ်ာ္စြာ ဆံုးျဖတ္ရမည္။

ရဟန္းတို႔ အကယ္၍ ထိုရဟန္းသည္ ဇနပုဒ္၌ ထိုျပဳဖြယ္ကိစၥကို ၿပီးဆံုးေစၿပီးေနာက္ တစ္ဖန္ ကုမုျဒာၾကာ ပြင့္ခ်ိန္ မိုးေလးလအဆံုး တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္အတြင္း၌ ထိုေက်ာင္းသို႔ ျပန္လာျငားအံ့၊ ရဟန္းတို႔ အကယ္၍ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ပဝါရဏာ ျပဳသည္ရွိေသာ္ တစ္ပါးေသာ ရဟန္းသည္ ထိုရဟန္း အား ပဝါရဏာကို ထားအံ့၊ ထိုရဟန္းကို ''ငါ့သွ်င္ သင္သည္ အကြၽႏု္ပ္၏ ပဝါရဏာကို အစိုးမရ၊ ငါသည္ ပဝါရဏာ ျပဳၿပီးၿပီ''ဟု ေျပာဆိုရမည္။

ရဟန္းတို႔ အကယ္၍ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ပဝါရဏာျပဳသည္ရွိေသာ္ ထိုရဟန္းသည္ တစ္ပါးေသာ ရဟန္း၏ ပဝါရဏာကို ထားျငားအံ့၊ ႏွစ္ပါးေသာ ရဟန္းတို႔ကို သံဃာသည္ စိစစ္ေမးျမန္းၿပီးလွ်င္ တရား အားေလ်ာ္စြာ ကုစားေစ၍ သံဃာသည္ ပဝါရဏာ ျပဳရမည္ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

စတုတၳ ပဝါရဏာကၡႏၶက ၿပီး၏။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
၁၄၆-ထိုပဝါရဏာကၡႏၶက၏ အက်ဥ္းခ်ဳပ္

ေကာသလတိုင္း ဇနပုဒ္၌ ဝါကြၽတ္ေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရားကို ဖူးေျမာ္ ရန္ ႂကြလာျခင္း၊ ႏြား ဆိတ္ တိတၳိတို႔၏ ေနျခင္းႏွင့္တူေသာ မခ်မ္းသာေသာ ေနျခင္း ကို ခ်မ္းသာစြာ ေနကုန္၏ဟု ဝန္ခံျခင္း၊ အခ်င္းခ်င္း မဆန္႔က်င္ေသာအျဖစ္ တိတၳိတို႔၏ အက်င့္ကို ေဆာက္တည္ျခင္းကို ကဲ့ရဲ႕ေတာ္မူျခင္း။

ပဝါရဏာျပဳေသာ ရဟန္းတို႔သည္ မညီၫြတ္ျခင္း ပဝါရဏာကံေလးပါး၊ နာေသာ ရဟန္း၊ အေဆြအမ်ဳိးတို႔သည္ ဖမ္းျခင္း၊ မင္း ခိုးသူ ေသေသာက္ၾကဴး ရန္သူ ရဟန္း တို႔က ဖမ္းျခင္း။

ငါးပါးေသာ ရဟန္း ေလးပါးေသာ ရဟန္း သံုးပါးေသာ ရဟန္း ႏွစ္ပါးေသာ ရဟန္း တစ္ပါးေသာ ရဟန္းတို႔ ပဝါရဏာျပဳပံု ျပဳဟန္အေၾကာင္း၊ အာပတ္သင့္ေသာ ရဟန္း အာပတ္၌ယံုမွားေသာ ရဟန္း အာပတ္သင့္သည္ကို ေအာက္ေမ့ျခင္း သံဃာအားလံုး ယုံုမွားရွိျခင္း အလြန္မ်ားစြာေသာ ရဟန္းတို႔လာျခင္း တူမွ်ေသာ ရဟန္းတို႔လာျခင္း နည္းေသာ ရဟန္းတို႔လာျခင္း။

ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔အား စာတုဒၵသီပဝါရဏာကို ခြင့္ျပဳေတာ္မူျခင္း၊ ေက်ာင္းေန အာဂႏၲဳကတို႔ရွိေသာရဟန္း ႏွစ္ပါးေသာ နာနာသံဝါသက သမာနသံဝါသက ရဟန္းတို႔ အေၾကာင္း၊ သြားသင့္ျခင္း ပ႑ဳက္ပရိသတ္ စသည္ရွိသည့္ ေနရာ၌ ပဝါရဏာမျပဳ အပ္ျခင္း၊ ဆႏၵေပးၿပီး၍ သိုးေလၿပီးမွ ပဝါရဏာျပဳျခင္း။

လူ႐ိုင္းေဘးတို႔ႏွင့္တကြ ညဥ့္ကုန္ရျခင္းအေၾကာင္း၊ သည္းထန္စြာေသာ မိုးႀကီး အေၾကာင္း သားရဲစေသာ အႏၲရာယ္အေၾကာင္း၊ ေဒြဝါစိကပဝါရဏာကို ခြင့္မျပဳျခင္း အေၾကာင္း၊ ငါတို႔၏ ေရွ႕ဦးစြာ ပဝါရဏာကို ထားခဲ့ေသာ္ ရဟန္းအား ပဝါရဏာ ထားသင့္, မထားသင့္အေၾကာင္း။

အဘယ္ဝတၳဳေၾကာင့္ ပဝါရဏာကို ထားသနည္း ဤသို႔စသည္ကို ျပျခင္း၊ အဘယ္ ဝိပၸတၱိနည္း 'အဘယ္ပ်က္စီးျခင္းနည္း'ဟု ေမးျခင္း၊ ျမင္ျခင္းျဖင့္ ထားသေလာ ၾကားျခင္းျဖင့္ ထားသေလာ ယံုမွားျခင္းျဖင့္ ထားသေလာဟု ေမးျခင္း၊ ေစာဒနာတတ္ေသာ ရဟန္းကို ျပျခင္း၊ ေစာဒနာအပ္ေသာ ရဟန္းကို ျပျခင္း၊ ထုလႅစၥဥ္းအာပတ္ ဝတၳဳကို ထားျခင္း၊ ျငင္းခံုျခင္းကို ျပဳတတ္ေသာ ရဟန္းကို ျပျခင္း၊ ပဝါရဏာကို သၿဂႋဳဟ္ေထာက္ ပံ့ျခင္းကို ျပဳျခင္း၊ ပဝါရဏာကို အစိုးမရျခင္း၊ ပဝါရဏာေန႔၌ ပဝါရဏာျပဳရျခင္း၊ ဤကား အက်ဥ္းခ်ဳပ္တည္း။

ဤပဝါရဏာကၡႏၶက၌ ဝတၳဳေပါင္းကား ေလးဆယ့္ေျခာက္ဝတၳဳတို႔တည္း။

ပဝါရဏာကၡႏၶက ၿပီး၏။